Captain Toad: Treasure Tracker Review

Captain Toad: Treasure Tracker Review

Captain Toad: Treasure Tracker is een Nintendo-game. Yup, ik heb inderdaad in de allereerste zin van de eerste review van het jaar een grote open deur stevig ingetrapt, met beide voetjes vooruit. Het is een Nintendo-game in de puurste zin van het woord, simpelweg omdat enkel Nintendo Tokyo als ontwikkelaar het kan presteren om een bonus challenge uit een vroegere game als basis te nemen en dat verder uit te werken tot een volwaardig puzzelspel. Zijn de kleine schoudertjes van Toad en Toadette sterk genoeg om een volledige game te dragen? We zoeken het antwoord in deze review.

Het concept blijft stevig intact. Toad is nog steeds in een avontuurlijke bui, getuige zijn hoofdlamp en rugzakje, en moet door een resem aan doolhofachtige omgevingen navigeren om de begeerde gouden sterren te bereiken. Dat al die levels boordevol hindernissen en gevaren zitten en dat de paddenstoel in tegenstelling tot snorremans niet kan springen omwille van die rugzak bemoeilijkt de zaak uiteraard aanzienlijk. Toad is geen vechtersbaas die tegenstanders de kop inbeukt maar een zachtaardige goedzak die conflicten liever vermijd. En in het omzeilen van al die gevaren schuilt nou net de puzzelpret van de game.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Elk level van de game is in feite een grote puzzel in de vorm van een diorama, het soort zwevende omgeving vol gangetjes en geheime kamertjes en hindernissen waar Nintendo Tokyo sinds Mario Galaxy een voorliefde voor lijkt te hebben. De crux van de game is dus dat je Toad als kwetsbaar personage door die omgevingen moet leiden, richting de gouden ster, ondertussen juwelen verzamelend en bonusopdrachten vervullend. Klinkt simpel genoeg. Een aspect dat echter een extra laag aan het concept voegt is dat je erg veel controle hebt over de camera. Je kan een wijds shot van de omgeving nemen om alles even in je op te nemen, de camera tilten rond het level om je tactiek te plannen en een ingezoomde blik werpen om te spotten waar collectibles zich bevinden. Het is een erg simpel idee, maar het is essentieel voor de gameplay en ontpopt zich al erg snel tot een onmisbaar element ervan. Het is een genot om elk van de vierenzestig levels op te starten en met de camera de omgeving vanuit elke hoek te bestuderen. Het spotten van de geheimen en in je hoofd uitdokteren hoe je enkele moeilijke uitdagingen gaat counteren is een deel van de fun bij deze Treasure Tracker.

Ook de manier waarop de GamePad ondersteund wordt is lovenswaardig. Je kan de gyroscoop van de Pad gebruiken om de camera te manipuleren, wat behoorlijk instinctief aanvoelt in de praktijk en verder tik je regelmatig op het touchscreen om elementen in de omgeving te manipuleren. Op blokken tikken om hun positie te veranderen of hendels overhalen, het is niet wereldschokkend innovatief maar wel fun. Ook rapen afvuren richting tegenstanders, een leuke knipoog naar Mario Bros 2, werkt erg leuk omdat je dankzij de gyroscoop nog kleine aanpassingen kan doen aan het traject dat je projectiel aflegt. Gooi verder nog even platformen met een propeller in de mix die vereisen dat je in je GamePad-microfoon blaast en je krijgt een WiiU-game die nog eens goed gebruik maakt van de mogelijkheden die het systeem bied.

Ik ben enorm gecharmeerd door Treasure Tracker. Het is een fijn, klein ideetje dat lekker creatief wordt uitgewerkt en verpakt zit in een kleurrijke visuele stijl waar je spontaan “aaaww” van gaat zeggen. Treasure Tracker is een game waar de schattigheid van afdruipt en die kinderen meteen gaat aanspreken dankzij de visuele stijl en de fijne besturing met de GamePad. Uiteindelijk heb je de tv niet eens nodig, maar kun je de GamePad gebruiken als een soort kijkdoos en gewoon in je kamer rondlopen om de omgeving in het spel te bekijken. De aantrekkingskracht die dit op kinderen uitoefent is duidelijk en de toegankelijkheid van de eerste levels verraadt in elk geval dat de game met jongere gamers in gedachten ontworpen werd.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Hoewel de game in latere levels wel wat complexer wordt met snellere vijanden en dodelijkere hindernissen is het duidelijk dat Nintendo een game voor het hele gezin in gedachten had en meer interesse had in een leuk avontuur dan een echt uitdagende puzzelgame. De game bevat hier en daar een spectaculaire setpiece met mijn-karretjes of een kleurrijke eindbaas om het tempo wat te breken en daaruit blijkt dat Nintendo duidelijk er meer voor voelde om fun af te leveren met deze game dan echte hersenkrakers. In dat opzicht is het een heerlijke game geworden. Dit is een spel dat het meer van plezier dan echte uitdaging moet hebben en waarin game over-schermen op jacht naar de gouden sterren eerder zeldzaam zijn. Aan de andere kant is het echter ook weer typisch Nintendo en dat betekent dat je als echte fan weer uitgedaagd wordt om de drie verborgen juwelen en alle zij-opdrachten te ontdekken die in de levels verstopt zitten. Hé kijk, daar zit dus de uitdaging. Het is en blijft waar Nintendo goed in is, het maken van een Nintendo-game.

Captain Toad: Treasure Tracker is een unieke game die vol enthousiasme een plekje verovert in de WiiU-catalogus. Het is een schattig klein spelletje geworden waar de kleurrijke charme en het creatieve leveldesign van afdruipt en dat is iets om te koesteren. De WiiU beleeft met Captain Toad alvast een droomstart van het nieuwe jaar!

[review pros=”+ Creatief concept
+ Kleurrijke en charmante look
+ Leuk gebruik van je GamePad” cons=”- Mist misschien een tikje echte uitdaging
– Hopen op extra puzzels via DLC, want de vierenzestig smaken naar meer” score=86]

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.