De grote Hay Day en andere casual-ongein feature

De grote Hay Day en andere casual-ongein feature

Ik hoorde laatste een aantal familieleden opi een verjaardag praten over een aantal spelletjes op de iPad. Natuurlijk, je kent het rijtje met Candy Crush, Wordfeud en Angry Birds wel, maar er was een titel die er met kop en schouders bovenuit stak qua gespreksstof. Nu weet ik niet of dit bij meerder families zo is, maar bij mijn familie vlogen de tips over Hay Day al snel over de tafel. Omdat ik voor GameParty schrijf, en omdat ik stiekem ook wel een beetje geïnteresseerd was, heb ik de dag er na ook maar eens Hay Day op mijn iPad gezegd. Het begin van een epische reis was daar!

Goed, echt episch zal een spelletje als Hay Day natuurlijk nooit worden. Een spelletje waarin je je eigen virtuele boerderij bijhoudt kan nooit echt spannend worden. Maar ik schrok er toch even van toen ik mijn vriendenlijst van Facebook aan mijn Hay Day-account koppelde. Behoorlijk wat van mijn vrienden bleken Hay Day te spelen of in ieder geval te hebben gespeeld. Ik bekeek kun virtuele boerderijen en moest toch tot de conclusie komen dat een hoop vrienden behoorlijk wat tijd hebben gestoken in hun eigen boerderij. Tijd die ze ook nuttig hadden kunnen besteden, natuurlijk. In Grand Theft Auto V zit een radioreclame over een soort van Hay Day. De game wordt aangeprijst met het feit dat je nu ook online kunt werken. Want je hebt thuis nog niet genoeg werk te doen, nee, dan moet je ook nog eens online aan je eigen boerderijtje gaan werken.

Zo ver vind ik het nou weer niet gaan. Ik kocht mijn eerste kippenhok, kocht er een paar kippen bij en ging ook nog maar wat gewassen verbouwen. Mais en graan, zodat ik nieuw voer kon maken voor mijn kippen. Een echte boer is natuurlijk zelfvoorzienend. Stukje bij stukje werd mijn boerderij groter. Ik kon meer gewassen gaan verbouwen. Ik kon meer dieren gaan houden: niet had ik alleen maar kippen, ik had ook nog eens varkens, geiten en koeien. Ook kreeg ik nieuwe machines, waardoor ik ondermeer suiker, popcorn en eieren met spek kon produceren. Deze kon ik dan weer verkopen voor muntjes en zo kabbelde het spelletje door. Ik merkte dat ik af en toe, als ik even vijf minuutjes over had, naar mijn boerderijtje ging kijken. Ik deed wat handelingen, maar daarna was het ook wel weer klaar. Op de eerste plaats ook omdat ik moest wachten totdat mijn kippen weer een ei hadden gelegd en mijn gewassen konden worden geoogst.




Een klacht over Hay Day die ik hoorde op diezelfde verjaardag was dat je steeds in hetzelfde rondje blijft draaien. Aan het begin boek je nog wel wat progressie, maar uiteindelijk blijf je mar in rondjes draaien en zit er eigenlijk geen progressie meer in. Nadat een oom een hoop uur in het spelletje had gestoken, is hij uiteindelijk toch maar gestopt met het spelen omdat het werken op de boerderij misschien stiekem wel een beetje een sleur was geworden. Progressie kan natuurlijk wel versneld worden, door de door de meeste gamers zo ontzettend gehate in-app aankopen. En daar zit misschien toch wel het probleem van handheld-gaming op dit moment.

Als we namelijk een kijkje nemen in de App Store naar de apps die het meeste geld hebben opgebracht hebben, zien we Hay Day op nummer 4 staan. De top drie is twee maal een Candy Crush-game en Clash of Clans. Pas op nummer 10 zien we een betaalde app: het enorm populaire Minecraft. Voor de volgende betaalde app moet ik een heel eind scrollen: op nummer 37 staat Final Fantasy VII. Kortom: er is veel meer geld te verdienen met een free-to-play game dan met een betaalde game. Een ander voorbeeld is de nieuwe Angry Birds. Rovio koos er altijd voor om hun Angry Birds-games voor een klein bedrag aan te bieden. Angry Birds was mateloos populair en haalde een hoop geld op. Nu Rovio in zwaar weer zit, kiest men ineens voor een free-to-play model. Je kunt maar een aantal keer afgaan in een level, want anders moet je wachten op nieuwe levens. De verleiding om door te willen spelen is dan zo groot, dat een hoop mensen maar gewoon wat nieuwe levens kopen voor een klein bedrag.

Ondertussen speel ik Hay Day eigenlijk niet meer omdat ik er wel op uitgekeken ben. Het in het cirkeltje draaien ben ik een beetje beu geworden, en ik heb geen zin om geld uit te geven aan de game. Toch zorgen games als Hay Day indirect er misschien ook wel voor dat platformen als de Nintendo 3DS en de PlayStation Vita minder relevant worden. Want met free-to-play spelletjes is zo veel meer geld te verdienen. Een kwalijke ontwikkelling, en ik ben er ook nog eens even in mee gegaan in de vorm van Hay Day. Snel weer terug naar mijn PlayStation 4.

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.