Het is 21 November. De wind raast en de regen drupt. Plop. Het geluid van een doosje dat door de brievenbus valt. Zware voetstappen. Ik raas naar beneden, pak het doosje op, scheur de verpakking open en aanschouw de disc waar ik bijna te lang op heb gewacht: hallo Dragon Age Inquisition. Als een klein kind haast ik me naar mijn Xbox om aan zo snel mogelijk de wereld te betreden van halfnaakte demonen, doorgeslagen bloedtovenaars en huppelende ondergrondse megakonijnen.
Voordat ik echter ook maar één stap heb gezet op deze planeet, roept EA mij tot een halte. De game moet eerst nog even geïnstalleerd worden. Ik haal dit element specifiek naar boven omdat dit voor mij geen goede ervaring is geweest. Om de één of andere reden heeft EA namelijk besloten de game enkel compatibel te maken op de harddrive van de Xbox 360, wat betekent dat ik 7GB aan saves naar een geconfigureerde USB heb moeten verschuiven om voldoende ruimte vrij te maken. Zelfs daarna kon ik niet geheid aan de slag. Ik mocht ervaren dat, in tegenstelling tot andere Bioware games en het voorgaande deel, oude savegames moeten worden geïntegreerd via computer programma ‘de Keep’. Dit programma werkt met het Origin account, dat voor integratie met de Xbox gelinkt moet zijn aan de gamertag. Ik vond het een onnodig gedoe dat naar mij mening als enige functie had mij langer de game te onthouden.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Enfin, na deze slome start kon ik eindelijk aan de slag met het spel en mag de welverdiende lof beginnen. Net als bij voorgaande delen ben je in Dragon Age Inquisition de ‘uitverkorene’ die de wereld moet redden van het onheil. Dit maal betreft het onheil meerdere scheuren in de hemel (ook wel ’the fade’ genoemd) vanwaar allerlei vervelende demonen naar de aardkorst vliegen. Alleen jij kan deze scheuren dichtnaaien met behulp van magie. Echter heb jij nog weinig politieke invloed en zal je deze moeten uitbreiden om echt actie te kunnen ondernemen. De orde van de ‘Inquisition’ wordt daarom gevormd onder jouw leiding. Vanuit deze orde kunnen verschillende opdrachten worden uitgevoerd. Door specifieke raadgevers quests toe te wijzen, heb jij de keuze op wat voor wijze de opdracht wordt uitgevoerd en welke kant wordt gekozen. Dit voegt een tactisch laagje aan de game toe en maakt het overzichtelijker.
Deze overzichtelijkheid is absoluut een vereiste in Inquisition. In tegenstelling tot voorgaande delen speelt de game zich in twee werelden af, namelijk Orlais en Thedas. Dit betekent dat de wereld een stuk groter is dan we gewend zijn. Waar Dragon Age 2 de kritiek had te klein en beperkt te zijn, heeft Dragon Age 2 hier totaal geen last van. Integendeel, het is zelfs bijna te gemakkelijk om in een gebied rond te reizen en de main quest geheel te vergeten. Gezien het belang van jouw rol kan dit een redelijke paradox vormen, want heb je hier wel de tijd voor? Gezien de grootte van de game zijn de sidequests in Inquisition in overvloed. De meeste sidequests bestaan echter uit overbodige ‘verzamel’ opdrachten die aanvoelen als een excuus voor opvulling en de game eigenlijk alleen maar rommelig maken.
Desalniettemin bieden deze sidequests wel een goede manier om meer verkenning te ondergaan in de game. Dit is een waar genot in Inquisition. Dragon Age 2 had de kritiek dat vele omgevingen gebaseerd waren op een standaard template, maar in Inquisition ben ik tot dusver nog geen enkele soortgelijke omgeving tegengekomen. Door een forse grafische verbetering zijn omgevingen een stuk gedetailleerder en zelfs een genot voor het oog. Dit komt vooral tot uiting bij bepaalde interactievoorwerpen die de mogelijkheid bieden de omgeving door de lens van een ’telescoop’ te bekijken.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Naast de grafische verbetering zijn de omgevingen een stuk dynamischer. Het personage reageert precies op de omgeving zoals we willen mogen verwachten. Sneeuw kraakt bijvoorbeeld onder de voeten en veroorzaakt ‘slipgevaar’. Ook ben je gevoelig voor verstopte, magische voorwerpen in het landschap. Vergelijkbaar met The Witcher hoor je een soort gezoem wanneer er zo’n voorwerp in de buurt is. Door de omgeving te scannen kun je dit voorwerp naar boven brengen en, in de meeste gevallen, oprapen. Een aardige toevoeging aan de game, maar één die wederom overbodig aanvoelt aangezien de meeste items verzamelvoorwerpen zijn.
Een ander nadeel aan de sidequests is dat er vaak geen indicatie is van een aanbevolen level, terwijl de moeilijkheidsgraad niet is afgesteld op de vooruitgang in de game. Ik heb meermaals een gebied bezocht waar ik schijnbaar nog niet helemaal voor klaar was, met als gevolg dat ik na talloze overlevingspogingen toch maar moest besluiten van de quest af te zien. Ik geef daarbij daarom het advies de game altijd op te slaan bij het zien van ‘fade rifts’; de scheuren in de hemel. Je weet nooit wat hieruit stroomt.
Op het begin gaf ik mijn eigen onhandigheid met het nieuwe battlesysteem de schuld van mijn sterven. Bioware heeft het actie element van Inquisition namelijk enorm veranderd en dat is even wennen. Deze verandering is echter een enorme verbetering. Naast de welbekende pause-and-play-mode heeft de game nu een tactische camera, waarmee het spel kan worden stilgelegd en er over het slagveld kan worden genavigeerd. Hierbij kunnen voor ieder personage specifieke vijanden en aanvallen worden geselecteerd. Deze kunnen in real-time worden uitgevoerd of in slow-motion, waarna in dezelfde modus de volgende stappen voorzichtig kunnen worden geselecteerd. Dit nieuwe element maakt de game een stuk uitdagender en brengt het wellicht naar de grenzen van een strategisch genre. Voor actiespelers is dit een genot, maar rollenspelers zouden van mening kunnen zijn dat de game ietwat genadeloos is ten opzichte van de hack-slash-and-play stijl.
Desalniettemin hebben rollenspelers zeker niets te klagen in Inquisition. De game zet het roleplaying element van de Dragon Age franchise verder voort met dynamische dialogen. Deze zijn niet langer beperkt tot één emotie, maar kunnen alle kanten op. Ook kan er deelgenomen worden aan ‘real-time’ dialogen. Hiermee verwijs ik naar korte gesprekken die tijdens de game tussen metgezellen kunnen worden gehouden. In voorgaande delen had de geen invloed op deze dialogen, maar in Inquisition is er de mogelijkheid ook aan deze gesprekken deel te nemen.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
De dialogen die er voor de fans echt toe doen zijn echter de flirtmogelijkheden. Flirten is in Inquisition minder direct en daarom een stuk realistischer. Tevens is het een praktijk die helaas niet met ieder personage kan worden uitgevoerd. Romances zijn dit maal niet alleen beperkt tot geslacht, maar ook tot ras. Wel is het lastig te pijlen welk niveau je in een relatie hebt bereikt. Het balkje dat de hoeveelheid affectie van een personage aangeeft is in deze game namelijk weggelaten. Dit is zonde en brengt verwarring ten opzichte van de complexe gevoelens die personages voor jou zouden kunnen hebben. Voor de release van de game legde Bioware namelijk uit dat houdingen niet simpelweg waren gebaseerd op ‘aardig’ en ‘onaardig’, maar dat er meer grijze gebieden zijn. Hier heb ik tot dusver weinig van gemerkt en het gebrek van een balkje draagt niet bij aan het bewijs. Desalniettemin blijven romances interessant en blijft het een interessante bezigheid om te beslissen wie jouw partner in de playthrough wordt.
Al met al brengt het een glimlach op mijn gezicht om te zien dat Inquisition de Dragon Age franchise weer naar een hoog niveau brengt. De game biedt zowel iets aan RPG als actieliefhebbers door de introductie van een nieuw battlesysteem en dynamische dialogen. Grafisch gezien is de game een stuk mooier, wat vooral zal blijken bij het zien van de eerste draak. Voordat je deze echter tegenkomt, zul je al een aantal uur hebben geïnvesteerd in de game. De wereld is namelijk vele malen groter en gevarieerder dan we gewend zijn. Dit maakt Inquisition een
[review pros=”+ Vernieuwd, uitdagend battle systeem
+ Dynamische en enorme omgeving
+ Diepe dialogen” cons=”- Veel gedoe voor start
– Veel onnodige quests die alleen maar voor geruis zorgen
– Geen indicatie van aanbevolen level” score=87]
