Hands-on met de Xbox One

Hands-on met de Xbox One

Er is al veel geschreven over de Xbox One. Sinds de aankondiging in mei is het apparaat een bron van bespottelijke humor, kritiek en zal de ommekeer van Microsoft nooit vergeten worden. De PR en berichten rondom de console waren voer voor de vele PlayStation-liefhebbers om tot algehele afkraakmodus over te gaan. Maar hoe raar de berichten rondom een console ook zijn, het doet geen afbreuk aan de kwaliteiten van het apparaat.

“Today we are announcing that Xbox One will be available on Friday November 22, 2013 in all 13 of our initial launch markets – Australia, Austria, Brazil, Canada, France, Germany, Ireland, Italy, Mexico, New Zealand, Spain, UK, and USA. Many more markets will follow in 2014.” Het waren deze woorden die in september menig Xbox-gamer tegen de benen wisten te schoppen. De Xbox One zou niet meer uitkomen in ons land, niet in het eerder beloofde november van 2013. Tot op de dag van vandaag is er geen duidelijkheid rondom de release in Nederland. Dit terwijl onze oosterburen de One gewoon uit de winkels kunnen vissen.

Als rasechte Xbox-gamer liet ik het er echter niet bij zitten. Wanneer Microsoft de Xbox One niet naar mij brengt, breng ik mij gewoon richting de Xbox One. Na weken twijfelen besloot ik dan toch om de creditcard te trekken en via de Duitse delegatie van Amazon de Xbox One te bestellen. Enkele dagen voor de kerst arriveerde het gevaarte in huize van Dun. Helaas, de console had de reis niet overleefd en mocht linea recta terug naar de verzender. Een rit naar een gameshop in Duitsland bood de oplossing. Een werkende Xbox One was van mij! Vreugde, next-gen was gearriveerd.

Nee, de Kinect hoeft niet standaard aan te staan tijdens het gebruiken van de Xbox One. Het is iets wat velen nog niet lijken te weten, hierbij, voor de laatste keer. Het is niet nodig. Het is wel slim. Waar Kinect bij de Xbox 360 goed was voor bijzonder veel dans-, spring- en sporttitels, lijkt de camera dit keer op een compleet andere manier gebruikt te gaan worden. Omdat iedereen de techniek naast zijn tv heeft staan, is het voor ontwikkelaars interessanter om extra functies in games toe te voegen die gebruik maken van deze verbeterde Kinect. Denk aan zombies die op jouw schrikgeluid af komen, orders geven aan je squad door kleine handgebaren te maken of een game die reageert op jouw houding. Zit je lam achterover in de stoel? Tijd om de game meer intens te maken, kom terug op dat puntje te zitten. Het puntje van je stoel.

Hoewel deze toepassingen stuk voor stuk betrekking hebben op de games (die we later gaan bespreken op GameParty), is de gehele interface van de console te besturen met de camera. Natuurlijk kun je op een Minority Report-manier door de menu’s bladeren en vinden wat je nodig hebt. Toffer is om de Xbox commando’s te geven met je stem. “Xbox, go to achievements.” Je behaalde achievements komen prominent in beeld. “Xbox, go to settings.” Stel in wat je in wil stellen. “Xbox, go to Ryse: Son of Rome.” Hoppa, slachten geblazen in het oude Rome. De manier waarop de commando’s werken is intuïtief, vloeiend en snel. Uiteraard, niet alle commando’s werken meteen. Het Nederlandse accent door de Engelse commando’s (Nederlands gaat pas ondersteund worden tijdens de launch), zorgt heel af en toe voor problemen. Echter, zo’n vijfennegentig procent van de tijd gaat het goed. Petje af.

Uiteraard is het menu van de Xbox One, dat lijkt op dat van Windows 8, geheel te besturen met de controller. De Kinect is ook hier niet nodig, maar zorgt er wel voor dat het geheel sneller gaat. Zonder moeite wissel ik tussen apps en gebruik ik de Snap-functie om twee dingen tegelijk in beeld te bekijken (een walktrough via internet boven in de hoek terwijl jij je laatste collectibles zoekt in een game bijvoorbeeld). Het menu is duidelijk, nergens ingewikkeld en strak vormgegeven. Hoewel er nog enkele dingen missen die Microsoft in een toekomstige patch mag gaan verhelpen (beheren van de ruimte op je harde schijf of het zien van de status van de accu in je controller, bijvoorbeeld), oogt het menu compleet. Er is over nagedacht. De gamer weet zijn weg te vinden, maar ook de niet-gamende vriendin.

Mijn vriendin speelt bijvoorbeeld graag eens een potje Fifa met me. Geen probleem. Na het inloggen met haar eigen gamertag (je achievements van de Xbox 360 gaan niet verloren), herkent mijn Kinect haar steeds weer wanneer ze aanwezig is. Tijdens het opstarten scant de Kinect (wederom, wanneer je dit wilt, het hoeft niet) de kamer en kijkt naar de aanwezige personen. Deze worden meteen ingelogd op hun eigen profielen. Je hoeft er compleet niets voor te doen. Het menu van de One past zich volledig aan op de voorkeuren van de desbetreffende speler en al zijn of haar instellingen worden geladen. Zo kunnen er meteen gesprekken worden gevoerd via het eigen account op Skype, kunnen uitnodigingen voor games meteen geaccepteerd worden en is het starten van spellen makkelijker dan ooit. “Xbox, go to Forza Motorsport 5.”

Meteen wist de Game DVR mij te boeien. De manier waarop de Xbox je games opneemt en voor je opslaat is geniaal te noemen. Behaal je een fantastische kill in Call of Duty: Ghosts? Scoor je de mooiste goal in Fifa 14? “Xbox, record that.” De Xbox neemt de laatste dertig seconden voor je op en geeft je een filmbestand dat je later weer kunt bewerken, kunt voorzien van een leuke edit en waarbij je zelfs nog commentaar op kunt nemen voordat je het deelt met je vrienden. Of je zet het in je Skydrive waardoor je het filmbestand zonder moeite op je PC of Mac binnen kunt halen. Daarnaast is het mogelijk om meer minuten op te laten nemen, echter moet dit vooraf aangegeven worden. Sommige games ondersteunen nu al de optie om standaard je mooie acties vast te leggen. Zo scoorde mijn vriendin een goal in Fifa 14 waarbij ze niet ver van de middenlijn stond. De game vond het interessant en het moment is altijd terug te kijken via de harde schijf.

Ook kostte het me geen moeite om via de nieuwe Smartglass-app op mijn iPhone en iPad verbinding te maken met de console. Binnen een minuut bestuurde ik de One met mijn telefoon, kon ik de second screen-mogelijkheden gebruiken in een game als Ryse: Son of Rome en zag ik de vele extra’s die het met zich meebracht. Daarnaast is het mogelijk om met de Xbox One tv te kijken. Een functie die volgens velen belachelijk is en totaal niet thuishoort op een console. Hoewel ik de functie niet kan gebruiken (ik bezit geen digitale televisie en kijk nog oldskool via de kabel), zag ik snel de pluspunten die deze functie je kan geven. Naast extra informatie tijdens het bekijken van je favoriete zenders, het besturen van je tv met je stem “Xbox, volume up”, ben je ook altijd bereikbaar voor je vrienden. Een gesprek via Skype is zo gestart, maar ook een uitnodiging voor een game is zo te accepteren. Daarnaast kijk ik via de OneGuide (de digitale ‘tv-gids’ op de Xbox) naar internetzenders, waaronder Twitch.

Natuurlijk is dit geen review van de Xbox One. Het is onmogelijk om een console zo snel al te voorzien van een definitief oordeel. Zoiets kan eigenlijk pas over enkele jaren, wanneer alle functies werken, de games in de winkels liggen en het apparaat in menige huiskamer staat. Tot die tijd vermaak ik me op mijn Xbox One en heb ik geen seconde spijt van mijn aankoop. Inmiddels staan titels zoals Ryse: Son of Rome, Forza Motorsport 5, Fifa 14, Battlefield 4 en Halo: Spartan Assault geïnstalleerd op de harde schijf. Ik ga een fantastisch jaar tegemoet. Next-gen is hier, met een omweg via Duitsland.

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.