De ‘ik speel nog steeds…’ is een feature die elke week terug komt. Een feature waarin één van de redactionele GameParty-mensen terugkijkt naar een oudere game die nog steeds gespeeld werd. Echter, iets meer dan een jaar na die eerste ‘ik speel nog steeds…’ kijk ik terug op iets anders. Niet op een game, maar op mijn versies in deze feature en de beloftes die ik heb gedaan.
Want het is natuurlijk leuk, zo’n terugblikfeature, maar het moet wel gegrond zijn in waarheden. Want in de diverse iteraties die van mijn hand zijn gekomen in de 14 maanden dat we deze feature hebben, heb ik je vaker dan eens laten weten dat ik op een bepaalde missie was. Op zoek naar iets. Een doel om te behalen. Nu, al die tijd later, kijk ik terug op wat ik geschreven heb, wat die doelen waren en of ik dichter in de buurt ben gekomen. Wanneer ik kijk naar dat wat ik geschreven heb, wordt meteen duidelijk dat ik de laatste 14 maanden veel Star Wars voorbij zag komen. Ik schreef (tot tweemaal toe) over Star Wars Battlefront, maar ook over Knights of the Old Republic, Galaxy of Heroes en The Force Unleashed. Die laatste en Knights of the Old Republic heb ik inmiddels tot een einde gebracht. Galaxy of Heroes speel ik letterlijk elke dag en inmiddels hang ik rond level 81. Battlefront is een heel ander verhaal.
Ik heb namelijk ooit een complete ‘Ik speel nog steeds…’ gespendeerd aan het geven van een missie aan mijzelf. Een missie die me uren, weken, maanden bezig ging houden en nog steeds in z’n greep houdt. Ik gaf mezelf de belofte om alle Star Wars-gerelateerde achievements te gaan behalen. Toen die feature live ging was ik bezig met LEGO Star Wars: The Force Awakens en moest ik nog 13 achievements behalen. Ik schreef:
Met 23 uur op de teller heb ik 41 uit 54 achievements behaald. Of, nouja, 41 uit 49. Onlangs zijn er vijf te behalen dingen toegevoegd voor DLC. DLC die deze week verschenen is. De Season Pass staat op mijn console, dus ik ben er klaar voor. In het spel zelf ben ik op 88.9 procent. Het is zaak om de laatste levels opnieuw te doorlopen om alle geheimen te vinden en nog één hub in zijn volledigheid te voltooien. Starkiller Base, ik kijk naar jou. Ik gok nog een uurtje of tien nodig te hebben om deze missie te voltooien. En ik heb er zin in!
Ik kan met trots vertellen dat de volle honderd procent aangetikt is. Niet alleen in de game, maar ook in alle 5 DLC-pakketten. Inclusief alle achievements. Ja, LEGO Star Wars: The Force Awakens heeft me uiteindelijk bijna 30 uur gekost, maar leverde me 64 achievements in totaal op. Ook schreef ik dat ik vol bezig was met Disney Infinity 3.0, daar moest ik nog 2 achievements. Helaas, die moet ik nog steeds. En dan tel ik de nieuw verschenen DLC niet eens mee.
Meer progressie wist ik te boeken in Star Wars Battlefront. Mijn meest favoriete game van de laatste jaren, maar niet makkelijk qua achievements. Maar, ik beloofde het je. Het staat zwart op wit te lezen hier op GameParty. En ik ben iemand die zijn beloftes na wil komen. Ik schreef:
Daarom speel ik Battlefront weer, en veel ook. Duik ik terug in oude content. Content uit eerdere DLC’s, of gewoon uit het originele spel. Met alle uitbreidingen heeft de game inmiddels 58 achievements, waar er met Rogue One dus nog enkele bij gaan komen. De teller staat inmiddels op 42 behaald met een speeltijd van 85 en een half uur. De meest lastige achievements moeten echter nog behaald worden. Die honderd uur in Battlefront ga ik makkelijk aantikken.
Ben ik klaar met Battlefront? Nee. Van de 63 achievements die de game uiteindelijk heeft gekregen door de verschillende DLC’s, zijn er 62 behaald. Ja, nog eentje. Alleen nog even zorgen dat alle Mission sterren gehaald worden op de hoogste moeilijkheidsgraad. Dan, dan pas, mag Battlefront de kast in. Ik heb er inmiddels 155 uur inzitten, maar het spel verveelt nog niet. Maar aangezien EA tijdens de E3 het vervolg gaat laten zien, moet ik vaart gaan maken. Deze laatste achievement moet toch unlocked worden voordat het vervolg verschijnt!
Een andere ‘Ik speel nog steeds…’ stond in het teken van Guitar Hero Live. En niet omdat ik de game zo geweldig vond dat ik ‘em niet weg kon leggen. Nee, het feit dat ik de game speelde had een hele andere reden.
Heb je ooit gehoord van OCD? Een obsessieve-compulsieve stoornis, wanneer we het beestje bij zijn naam noemen. Vroeger noemde we het met z’n allen dwangneurose, maar tegenwoordig spreken we meer en meer over OCD. OCD komt in verschillende vormen voor, maar het meest voorkomende kenmerk is een obsessieve drang om bepaalde handelingen uit te voeren. Voor anderen lijken deze handelingen overbodig en zij hebben ook geen oog voor de details, maar voor de persoon met OCD zijn deze handelingen van vitaal belang en moeten ze volgens een bepaald patroon worden uitgevoerd om vermeende nadelige gevolgen te voorkomen. Voorbeelden zijn het zeer vaak controleren of een deur gesloten is of het overmatig vaak wassen van de handen. Of helemaal lijp gaan wanneer je dertig dezelfde hoesjes naast elkaar hebt staan, waarvan eentje net een andere print heeft. Verschrikkelijk is het.
Ik heb hier last van. Gelukkig niet op een gigantische schaal (al kan ik dat van die ruggen van boeken en dvd/game hoesjes niet ontkennen), maar op het gebied van videogames is er één ding waar ik me gigantisch aan kan storen. Het is nutteloos, het slaat nergens op, maar ik kan het niet loslaten tot het opgelost is. Want wanneer mijn Xbox achievementpunten niet eindigen op een 5 of 0 (want dat is netjes), ben ik niet blij. En dat is dus precies wat er aan de hand is. Al maanden. Het hebben van weinig vrije tijd zorgt ervoor dat het al heel die tijd zo staat. Ik vind het verschrikkelijk. Wat is er aan de hand? Op het moment van schrijven staan mijn achievementpunten op 121.526. Het stoort me. Ik ga games uit de weg om dit te voorkomen. Games die 13 punten geven aan een achievement, of 14, 16 of 19, het maakt me kwaad. En nogmaals, het slaat misschien nergens op, maar ik heb het er oprecht moeilijk mee.
Het is geen groot probleem. Het is niet levensbedreigend. Er vallen geen regeringen, het gaat niet over mensen die honger hebben. Maar in mijn hoofd blijft het op de achtergrond spelen. 121.526, wat een lelijk getal. Dan heb ik er liever 121.525 of 121.40, maar een 6 op het einde? Nee. Dus ben ik op zoek gegaan naar de schuldige game. Het spel dat mij op dit verschrikkelijke aantal bracht. Het spel dat mij nu al maanden naar zo’n lelijk cijfer laat kijken. En jawel, ik heb ‘em gevonden.
Ik was de game daarna snel uit het oog verloren omdat er behoorlijk wat andere, toffe titels mijn pad op kwamen. Maar ik ben sinds kort weer terug in Guitar Hero. Deze week alleen al heb ik negen achievements vrijgespeeld, maar de ‘Day’, waarbij ik 24 punten krijg, is nog steeds vergrendeld. Vierentwintig uur lang moet ik spelen in de GH TV mode. Hangen in menu’s, kijken naar filmpjes telt niet. Nee, het is de pure gameplay die 24 uur moet zijn. Ik kan je vertellen dat ik inmiddels richting de twintig uur ben gegaan. Ik ben er nog niet, maar mijn OCD gaat binnenkort kalmeren. De belofte die ik deed in het artikel gaat ingelost worden.
Wanneer al deze beloftes ingelost zijn, de achievements unlocked zijn en de backlog van de laatste maanden weggewerkt is, is het tijd om te kijken naar andere games om te spelen. Games die ik vergeten ben, games die me opnieuw kunnen prikkelen. Games die ik kan beschrijven in de volgende ‘Ik speel nog steeds…’. Maar tot die tijd ben ik nog gebrand op het behalen van eerder gezette doelstellingen. Moedig me aan via de Xbox One Club ‘GamePartyNL’, ik kan het gebruiken…
