inFAMOUS: First Light review

inFAMOUS: First Light review

Downloadbare content heeft een lange weg afgelegd sinds de introductie van het paardenharnas. Tegenwoordig kan je het als ietwat zichzelf respecterende ontwikkelaar niet meer maken om een spel af te leveren dat niet ondersteund wordt door downloads. De grap is dat het door veel gamers nog op gemor onthaald wordt ook. Volkomen ongelijk hebben die spelers uiteraard niet. Wanneer je als consument net zestig euro hebt opgehoest voor een gloednieuwe titel en je bij het opstarten weinig subtiel aangepord wordt om extra cash op te hoesten voor extra missies, dan overvalt je toch even een bui van cynisme. Dat het gelukkig ook anders en ambitieuzer kan werd de jongste tijd al vaker bewezen met uitbreidingen zoals Left Behind voor The Last of Us, Freedom Cry voor Black Flag en het Rapture tweeluik van BioShock Infinite. Downloadbare uitbreidingen die na het uitspelen van het hoofdverhaal uitgebracht werden en die echt verder bouwen op de sterke fundamenten van de game in kwestie. Ook First Light doet een gooi naar een plek in dat illustere rijtje met een expansie die de verhaallijn van Infamous Second Son moet verrijken.

Laat me eerst in huis vallen met het minder leuke nieuws en dat is de stevige portie déja vu die je overvalt wanneer je Second Son al in de vingers hebt. Je speelt in een kleinere variant van dezelfde setting met slechts één van de powers die je uit de hoofdgame had als een zijpersonage waarvan je de voorgeschiedenis al grotendeels kende. Niet alleen dat, maar ook de opdrachten zijn opvallend gelijkaardig aan wat je eerder reeds met Delsin Rowe moest uitspoken. APC’s uitschakelen, platform uitdagingen tot zelfs het taggen met graffiti zijn zaken die simpelweg overgenomen zijn uit de retailgame. Stuk voor stuk zijn het elementen die toen al leuk waren om te spelen en dat in essentie ook nu nog zijn, maar je kan je niet van de indruk ontdoen dat je dit al eerder hebt gedaan.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Als een introductie op Second Son werkt het echter wonderwel. Dat Infamous nooit de blockbuster geworden is die Sony voor ogen had mag wel duidelijk zijn, de klik met het grote publiek is er nooit gekomen. Het verklaart de frisse start die met Second Son en nieuw hoofdpersonage Delsin Rowe genomen werd en het verklaart ook de op zichzelf staande kleinschaligheid van First Light. Met een kleinere speeltuin en een beperktere waaier aan mogelijkheden fungeert deze voorloper op het hoofdverhaal exact als wat het moet zijn, de ideale instapmogelijkheid voor nieuwkomers.

Ondanks het al te vertrouwde gevoel dat over de uitbreiding hangt valt er ook voor fans gelukkig nog genoeg te beleven om waarde te hechten aan First Light. Fetch als hoofdpersonage tot je beschikking krijgen is van vitaal belang daarvoor. Hoe je het nou draait of keert, Second Son was enorm leuk, maar hoofdpersonage Delsin was ietwat van een onbehouwen droplul voor tachtig procent van de tijd. Fetch was in de maingame al het sympathiekere en complexere personage, en dat blijft ze ook in Second Son. Net als Delsin heeft ze uiteraard dat rebelse kantje, maar bij haar komt die rebellie uit een duistere achtergrond en niet simpelweg uit verwaandheid.

Haar verhaallijn is, hoe kort ook, eveneens interessanter dan die van Delsin. Kenners weten uiteraard hoe het Fetch en haar gekidnapte broer komt te vergaan maar dat betekent niet dat er geen fijne momenten in haar verhaallijn zitten. Het hele moraliteitsgegeven waar Infamous bekend voor staat is hier geschrapt omdat het verhaal van Fetch vast staat, en dat lijkt toch een iets betere focus in het verhaal op te leveren. De setpiece die als finale missie fungeert kun je zelfs als memorabel omschrijven. Een andere gegeven dat First Light het spelen waard maakt is dat de actie nog steeds als een huis staat. Hoewel je slechts Neon tot je beschikking hebt en de gameplay aan het begin erg gelijkaardig aanvoelt als je Second Son gespeeld hebt, duiken er al snel nuances op. Fetch beweegt zich dankzij veelvuldige neon boosts sneller door de omgevingen en is net iets leniger in combat met een vette dropkick als hoogtepuntje.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Ook nieuwe mogelijkheden zoals geleide neonraketten vallen duidelijk in de smaak en zorgen ervoor dat het leuker dan ooit is om te spelen met wat in essentie al de meest geliefde power uit Second Son was. Ook de nieuwe arena challenges zijn een amusante aanvulling op de vertrouwd aandoende structuur van de missies. In principe is het simpelweg zaak om diverse waves aan tegenstanders kapot te maken voor ze de kans krijgen een gijzelaar het hoekje om te helpen. Allemaal erg basic en niet bepaald origineel te noemen uiteraard, maar de combat krijgt in deze challenges wel de kans om helemaal te schitteren in al haar kleurrijke en chaotische pracht. Wat deze uitdagingen missen op vlak van originaliteit wordt goedgemaakt door het leuke vechtsysteem van de game. Een leuke bonus is uiteraard dat je op deze uitdagingen een score krijgt en je netjes kan vergelijken met je vrienden op de leaderboards.

First Light is vooral een aanrader voor nieuwkomers die Second Son nog niet gespeeld hebben, maar voor een zacht prijsje wel al eens willen proeven van de gameplay die Infamous te bieden heeft. Het verhaal van Fetch sluit netjes aan op dat van Delsin Rowe en fungeert als de perfecte introductie. Fans van Second Son zullen wat moeite moeten doen om een al te vertrouwd gevoel van zich af te schudden, maar krijgen daar wel een goed uitgewerkte verhaallijn van een uurtje of vijf en heerlijk solide actie voor in de plaats.

[review pros=”+ Actie blijft van hoog niveau
+ Betere focus op de verhaallijn
+ Fetch is veel cooler dan Delsin” cons=”- Voelt voor fans erg vertrouwd aan
– Erg veel recyclage qua opdrachten
– Slechts een halve map om op los te gaan” score=78]

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.