Killzone: Mercenary Review

Killzone: Mercenary Review

Iedereen kent Killzone. De franchise gaat al mee sinds de playstation 2 en is sindsdien te zien geweest op zowel het grote als het kleine scherm. Het kleine scherm was echter de PSP en dat is alweer een flinke tijd geleden. Dat moeten ze bij Guerrilla en Sony ook gedacht hebben want nu is er: Killzone: Mercenary. Eerder is gezegd dat de game op de Killzone 3-engine gaat draaien en dat heeft de nodige interesse bij menig gamer gewekt. Er is eigenlijk ook nog geen enkele goede shooter op de Vita verschenen en dat terwijl dat één van de originele speerpunten van de handheld was. Kan Killzone: Mercenary eindelijk de Vita weer uit de goot halen en het apparaat de ondersteuning geven die het verdient, of wordt het een nieuwe Black Ops: Declassified?

Ik kan je vertellen dat ik een grote Killzone fan ben. Ik heb elke game in mijn bezit, op het originele deel na. Met elke Killzone heb ik ontzettend veel lol gehad en met 2 en 3 heb ik mijn ogen uitgekeken. Wat een prachtgames, en dat van Nederlandse bodem! Met Mercenary is dat anders aangezien die gemaakt is in Cambridge, alwaar de tweede studio van Guerrilla is gevestigd. In Amsterdam wordt namelijk hard gewerkt aan Killzone: Shadow Fall. Mercenary speelt zich overigens niet af in de tijd van Shadow Fall, de oorlog in Mercenary is nog in volle gang en op zowel Vekta als Helghan moet je de nodige Helghast en ISA afslachten.




ISA en Helghast? Jazeker! Zoals de titel al impliceert ben je een huurmoordenaar. Je staat neutraal in de grote oorlog en zal zowel voor de Helghast als voor de ISA missies voltooien. Het verhaal is simpel, doch vermakelijk en doeltreffend. In voorgaande games zag je de ISA als de helden en de Helghast als de schurken, in Mercenary zie je de slechte kanten van beide facties en dat is op zijn minst interessant te noemen. De verhaallijn duurt helaas ongeveer 4 uur en dat is natuurlijk heel kort. Als je klaar bent met het verhaal, is er gelukkig nog genoeg te (her)beleven in de eerdere missies.

Je hebt Contract, een mode waarin je de missies van het verhaal kan herbeleven met extra doelstellingen. Je kiest uit Demolition, Covert of Precision. Elke missie heeft deze optie en de missies worden totaal anders door de veranderde doelen. Denk bijvoorbeeld aan ‘maak een x-aantal headshots met een bepaald wapen’ of ‘bevrijd alle gijzelaars’. Alle modi hebben ook weer drie moeilijkheidsgraden waardoor je nog heel veel tijd in de singleplayer kan en zult doorbrengen. Overigens heb je bij contractsmode vaak een bepaald wapen nodig voordat je de missie überhaupt kan uitvoeren. Hierdoor moet je eerst sparen en het desbetreffende wapen kopen. Dit staat gelijk aan nog meer speelplezier.

Gelukkig worden je verdiensten in de singleplayer en multiplayer naar elkaar overgedragen. Zo kan je in de multiplayer sparen voor wapens die je in de singleplayer weer gaat gebruiken. Geld is overigens niet moeilijk te verdienen aangezien je voor alles wat je doet geld krijgt. Voor een assist krijg je geld, voor een moord krijg je geld, voor een mêlee of een headshot krijg je weer meer geld en zelfs voor het oprapen van munitie krijg je 10 Vektaanse dollars. Gratis kogels en je krijgt er zelfs geld voor! Met het geld wat je verdient kan je weer van alles kopen bij Blackjack, de wapendealer. Wapens, granaten, bepantsering en VAN-guards, je vriend Blackjack heeft het allemaal. Elk wapen heeft zijn voor- en- nadelen, zo ook de verschillende bepantseringen. Door te mixen en te matchen komt al snel je voorkeur naar voren. Soms heb ik een heel licht pantser wat minder geluid maakt waardoor ik mezelf snel kan verplaatsen. Op andere momenten heb ik een zware bepantsering waarin ik heel traag en luid ben, maar kogels absorbeer alsof ze van een BB-gun afkomen. Met een bijpassend wapen en VAN-guard kan je jezelf al snel omtoveren tot een ontzettend doeltreffende moordenaar.

Ik hoor je al vragen: ‘Wat zijn VAN-guards?’ Een VAN-guard is een hulpstuk. Het kan een drone zijn, een raketwerper op je schouder, een schild of een verstoorder. Het zijn robotische hulpstukken die je voor een korte tijd kunnen helpen en zichzelf daarna weer moeten opladen. Mijn favoriete VAN-guard is toch wel de Mantys. Dit kleine en wendbare apparaat bestuur je zelf en heeft twee vlijmscherpe messen die je in de oren van je vijanden kan rammen. Erg doeltreffend en ook nog eens zo goed als geluidloos. Er zijn echter nog vele andere VAN-guards en ze zijn allemaal ontzettend handig. Sommige doen me ook denken aan voorlopers van de OWL, maar dat kan ook aan mij liggen. Die handigheid komt wel voor een prijs, stuk voor stuk zijn ze niet goedkoop. In de multiplayer komen ze gelukkig wel eens uit de lucht vallen en dan kan je ze gratis ontgrendelen, wel even opletten dat er geen vijanden op de loer staan.

De multiplayer van Killzone: Mercenary is als een droom die uitkomt voor elke Vita-gamer. De potjes duren ongeveer 10 minuten en je hebt de keuze tussen Deathmatch, Team Deathmatch en natuurlijk de alom bekende Warzone, de modus waarin je telkens verschillende doelstellingen moet volbrengen. De potjes zijn 4 tegen 4 en spelen in compacte maps. Ik zeg compact, want hoewel de maps klein zijn, zijn ze zo complex en goed opgezet dat ze alsnog groot aanvoelen. Er zijn verschillende verdiepingen in maps en er zijn vaak ‘geheime’ locaties waar je jezelf een grote tijd kan en zal vermaken. Elke speler die je ombrengt laat een eerkaart achter. Deze kan je oprapen, waardoor je de desbetreffende eerkaart in je kaartendek krijgt.

Een eerkaart is een gewone spelkaart. Het volledige kaartspel zit erin. Twee is het laagst en een aas is het hoogst. Verder zegt de soort kaart wat van de wapens die je het meeste gebruikt. Hoe meer geld je verdient in een dag, hoe hoger je eerkaart. Deze eerkaart heb je dus ook nog eens naast je rang. Je begint met een joker, maar na een korte tijd krijg je je eerste eerkaart toegewezen. Ik begon met harten 7, ik moest het spel natuurlijk nog doorkrijgen, maar ik ben op dit moment een ruiten boer. Doordat je eerkaart vaak vernieuwd wordt, wil je telkens weer online gaan. Het vermoorden van een speler met een aas voelt enorm goed, want je weet dat dat een enorme goede speler is.

Klassen zijn er niet in Killzone: Mercenary. Je kan je eigen klassen maken en tussen potjes door weer veranderen. Zo heb ik een zware speler met een machinegeweer en een granaatwerper, maar heb ik ook een snelle, lichte speler met een aanvalsgeweer met demper en een verdovingspistool. Zo ben ik bijna niet te zien op de maps van mijn vijanden. Ik kies vaak voor de grote, luide speler, aangezien mijn vijanden regelmatig voor stealth kiezen en met haast één schot naar het hiernamaals worden gezonden. Het neerschieten van vijanden voelt overigens enorm goed, want Killzone: Mercenary speelt als een pareltje. Ja, zelfs het touchscreen is goed verwerkt in de gameplay. Voorgaande Killzones speelden een stuk zwaarder dan Mercenary. In Mercenary voel je jezelf niet als de zware soldaat die met een zware bepakking rondloopt, maar ook niet als een soldaat uit Call of Duty.




Zowel de multiplayer als de singleplayer zien er geweldig uit. Je ziet wel dat de engine naar beneden is getuned, maar voor zo’n klein schermpje als de Vita is het alsnog enorm indrukwekkend. Sommige dingen worden een beetje knullig in beeld gebracht en soms hapert het spel wel een beetje, maar dat laatste was bij mij vooral als mijn Vita bijna leeg was. Al met al ziet de game er geweldig uit en laat het zien wat de Vita in zijn mars heeft.

Killzone: Mercenary is de beste shooter en de beste multiplayergame voor de Vita. Heb je een Vita en ligt deze stof te vergaren? Dan is dit de reden om de handheld af te stoffen en je portemonnee open te trekken. Koop wel de fysieke versie, de game is maar liefst een kleine 4 GB. De multiplayer is intens en Contracts maakt de korte singleplayer nog net wat leuker. Dit is waar de Vita voor is gemaakt. De stemacteurs leveren goed werk, maar het verhaal is een beetje zwak. Jaren later zal je deze game nog herkennen als de eerste, echte shooter voor de Vita.

[review pros=”+ Enorm verslavend, grafisch indrukwekkend
+ Contracts
+ Geweldige multiplayer” cons=”- Kan op momenten haperen
– Grote download” score=90]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.