Lords of the Fallen Review

Lords of the Fallen Review

Er zijn van die games die je niet kunt reviewen zonder ze met andere games te vergelijken. In de eerste minuten van Lords of the Fallen is al duidelijk te zien waar de inspiratie vandaan is gekomen. De setting is gotisch c.q. middeleeuws, er lopen overal verschrikkelijke monsters rond en je gaat gewapend met staal in een veel te zwaar pak de strijd aan met deze knakkers. Net zolang totdat je bij een eindbaas bent, waarbij je de eerste aantal keren waarschijnlijk sterft. Doet het al een belletje rinkelen?

Voor als je het nog niet doorhebt: ik vergelijk Lords of the Fallen nu met Dark Souls. Mocht je die titel niet kennen, Dark Souls is een enorm moeilijke, maar ook een geweldige franchise (daarbij reken ik ook Demon’s Souls). Lords of the Fallen heeft overduidelijk heel wat weg van deze games, dat merk je na de eerste minuut spelen al. Na de eerste minuut weet ik al precies hoe ik mijn personage tot in het detail moet besturen, wat mij misschien een kleine voorsprong geeft tot de nieuwkomers. De game bestuurt nagenoeg hetzelfde, maar speelt wel heel anders dan Dark Souls.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Lords of the Fallen is namelijk een tragere game. Dit merk je met de eerste zwaardslag. Er zit flink wat gewicht achter elke slag en na een dergelijke slag of stoot kan je niet meteen uit de weg rollen aangezien de animatie nog afgemaakt moet worden. Het wapen moet natuurlijk ook weer goed in de handen worden genomen. Dit geeft Lords of the Fallen niet alleen een wat trager karakter, maar laat het ook ‘realistischer’ voelen. Dat langzame maakt het weer een andere game dan Dark Souls. Hoe lichter je bepantsering en je bewapening, hoe sneller je personage, dat is natuurlijk logisch, maar de snelste aanvallen en de lichtste bepantsering zullen misschien alsnog langzaam aanvoelen voor de veteranen in het genre. Er zijn geen bogen in de game, tenminste niet voor jouw personage, maar er is wel magie, hetzij een beperkte keuze. Als ‘vervanger’ van de boog heb je wel de Gauntlet. De Gauntlet is een arm waarmee je verschillende soorten magie kan uitspuwen. Denk hierbij aan projectielen en explosieven. Een leuke vervanger voor de bogen, maar ik heb het apparaat niet heel veel gebruikt.

Lords of the Fallen kan niet online gespeeld worden. Je kan de game ook pauzeren, sterker nog: je kan je bepantsering en bewapening wisselen terwijl je in gevecht bent. Als je een vijand op de ene manier niet kapot krijgt, wissel je snel even van wapen en bepantsering waardoor het wel lukt. Dit maakt Lords of the Fallen een stuk makkelijker dan zijn tegenhanger. De game is ook vrij makkelijk doordat de kunstmatige intelligentie van de vijand niet al te snugger is. Zodra jij een lock-on op de vijand hebt en een rondje om ze heen probeert te lopen, kan het zo zijn dat je een hele tijd de tango danst met je vijand. De vijand maakt namelijk gebruik van hetzelfde lock-on mechanisme en dat kan vervelend zijn wanneer je in gevecht bent en de vijand te slim probeert af te zijn. Heel sporadisch gebeurt het ook dat vijanden tegen een muur aan blijven rennen of dat ze teruggaan naar hun spawnplaats als je te ver van hun plaats vandaan bent gekomen.

De eerste bazen zijn ook erg simpel en zijn bijna probleemloos te verslaan. Wat wel is geïmplementeerd in Lords of the Fallen is dat er verschillende stages zijn voor elke baas. Zo verandert er bij elke kwart die je van het leven van de baas afhaalt iets aan hun aanvalspatroon waardoor het ietsjes, maar niet veel moeilijker wordt. Mocht je toch het onderspit delven, raak je al je experience kwijt. Deze kan je binnen een bepaalde tijd nog terughalen, maar het gebeurt bijna nooit dat de timer voorbij is voordat jij je experience weer terug hebt gehaald. Je kan je experience bij checkpoints spenderen, maar doe je dit niet, of je activeert checkpoints niet, dan is de kans groter dat vijanden betere loot laten vallen. En de experience multiplier gaat omhoog. Weer een leuk feature toegevoegd, net als de timer om je verloren experience op te halen, maar weer komt het niet optimaal uit de verf door de moeilijkheidsgraad van de game.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Ik heb zojuist al laten weten dat Lords of the Fallen, net als Dark Souls, een gotische of middeleeuwse indruk op je achterlaat. Toch wil ik even kwijt dat de stijl van Lords of the Fallen totaal anders is. De game is kleurrijker en heeft iets meer weg van een cartoon voor volwassenen. Er is ook geen mogelijkheid om een personage te maken aangezien je het verhaal volgt van Harkyn, een crimineel die nu opeens de wereld moet redden. Het verhaal wordt verteld door verschillende scenes en ook door te spreken met verscheidene NPC’s. Er zijn ook nog een aantal sidequests in het verhaal verwerkt en je krijgt hier geen tracker voor. Hiermee is het dus wel de bedoeling dat je op ontdekkingstocht gaat om te zoeken naar het doel van de sidequest.

Lords of the Fallen speelt misschien veel leentjebuur bij Dark Souls, maar het bevalt mij eigenlijk wel. De game is een stuk makkelijker en daardoor misschien leukere voor het wat bredere publiek, maar het spel heeft ook regelmatig last van framerate drops en kleine bugs. De AI is eigenlijk net niet intelligent genoeg en het verhaal niet interessant genoeg. Er zitten veel goede, nieuwe elementen in Lords of the Fallen, maar zelden schitteren deze doordat de game eigenlijk te makkelijk is. Toch heb ik mij vermaakt met de titel en ik kan mij goed voorstellen dat andere mensen hier ook de nodige uren in kunnen steken.

[review pros=”+ Leuke, nieuwe elementen
+ Grafische stijl
+ Geschikt voor nieuwkomers” cons=”- Elementen komen niet goed uit de verf
– Framerate drops en bugs
– Soms te makkelijk” score=75]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.