Pac-Man Championship Edition DX Review

Pac-Man Championship Edition DX Review

Pac-man, wie kent hem niet? De wereldberoemde gele cirkelvormige bolletjeseter. Klinkt een beetje illegaal-achtig, maar ik zou geen andere manier weten om deze arcade-held te omschrijven. Pac-man, die de ondergang van Atari zou hebben ingeleid. Pac-man, die dit jaar alweer 33 jaar bestaat en zo een jaar ouder is dan high-and-mighty Mario. Pac-man, die al meer dan 40 eigen games achter zijn naam heeft staan, los van alle spin-offs. Deze Pac-Man speelt nogmaals de hoofdrol in de nieuwe game die vanaf nu te verkrijgen is op Steam, genaamd Pac-Man Championship Edition DX.

Eigenlijk is deze game al veel eerder verschenen, namelijk al in 2010. Maar hij is nu ook verkrijgbaar op de PC via Steam. In het geval van Pac-Man is het eigenlijk onbelangrijk wanneer zo’n game uitkomt, het blijft tijdloos. Pac-Man moet het veelal hebben van de verscheidenheid aan levels, de vormgeving en de muziek. In het geval van het laatste, de muziek, kan ik meedelen dat het nog net zo heerlijk irritant is als in de eerste game uit 1980. Ik heb het na tien minuten afgezet. De vormgeving is wel erg prettig. Ondanks dat er maar negen levels zijn, blijft de game genoeg afwisselen door de vele verschillende achtergronden en thema’s. Zo zitten er bijvoorbeeld ook thema’s van Dig Dug en Rally X in. De oudere generatie gamers onder ons herkennen deze namen gelijk. Ondanks dat blijven de mogelijkheden summier. Je kan enkel kiezen uit Time Attack, Score Attack en Ghost Combo. In Time Attack moet je binnen een bepaalde tijd zoveel mogelijk fruitjes verzamelen. Dit zijn meestal korte games. In Score Attack moet je proberen in 5 of 10 minuten de hoogste score neer te zetten. Blijf proberen te knipperen met je ogen want die 10 minuten duren echt lang en je ogen gaan uitdrogen, geloof mij. En in Ghost Combo moet je proberen zoveel mogelijk spookjes te pakken te krijgen door power-ups te blijven eten. De game is heel erg gefocust op de Leaderboards. De game blijft je maar pushen om de hoogst mogelijke score te halen. Het verslavingsgehalte is dus erg hoog.




Waar de spookjes zich vroeger alleen in het midden bevonden, zijn deze nu door het hele veld verspreid in slapende toestand. Als je er dan voorbij komt worden ze wakker en zullen je achtervolgen. En er verschijnen er steeds meer. Op een gegeven moment zal er dus een hele rits aan spookjes achter je aanzitten. Het voordeel hiervan is dat, wanneer je een power-up te pakken hebt, de spookjes die angstige blik in hun ogen krijgen, die bevredigende donkerblauwe kleur krijgen en je ze achter elkaar op kan eten. Probeer dus zoveel mogelijk spookjes achter je aan te krijgen voordat je een power-up neemt want hier kun je een flinke score mee binnen halen. Als je geen power-up dichtbij hebt en het je te benauwd wordt, heb je ook een paar keer de mogelijkheid om een bom te gebruiken. Deze bom zorgt er voor dat alle spookjes zich weer terug naar het midden verplaatsen. Het zal de game wel weer vertragen en alle bonuspunten zullen minder waard zijn. Als je voor die high score gaat is het dus handig om juist geen bommen te gebruiken.

Het basisprincipe blijft alsnog hetzelfde. Als je aan één kant alles hebt opgegeten, verschijnen er aan de andere kant de welbekende fruitjes. Die op hun beurt weer nieuwe bolletjes laten verschijnen zodra je deze opeet. Hoe langer je dit volhoudt, hoe sneller de game zich zal voortbewegen. Ik zal eerlijk zeggen dat ik er grote moeite mee heb om dit bij te houden. Waar ik vroeger de reflexen van een kat had, lijken deze nu meer op die van een hond; nog steeds wel aanwezig, maar in veel mindere mate. Een mooi gegeven is dat, wanneer je te dicht bij een spookje in de buurt komt, alles vertraagd en een waarschuwingsdeuntje ten gehore wordt gebracht. Dat alles geeft je dan genoeg tijd om weer vlug de andere kant op te gaan. Alsnog hou ik het niet lang vol omdat ik altijd de fout maak door mezelf tussen de spookjes in te sluiten. Het gaat mij dan te snel en dan zie ik niet meer welke wegen toegankelijk zijn en welke niet. En op mijn scherm verschijnt het altijd teleurstellende: Game Over.

Al met al is Pac-Man Championship Edition DX een perfecte toevoeging op alle andere Pac-Man games. Als je een fan bent, is dit een must. Voor iedereen anders is het als een weerzien van een goede oude vriend. Deze gele rakker weet mij weer terug te brengen naar mijn jeugd en ik herinner mij de talloze uren dat ik tot grote frustratie de high score van mijn broer probeerde te verbreken. Hoewel ik nu op mijn laptop aan het spelen was, voelde het nog alsof ik met een oude joystick in mijn hand achter mijn dikke beeldbuis zat. Heerlijk!

[review pros=”+ Verslavend
+ Lekker old-school
+ Genoeg variatie” cons=”- Verslavend
– Irritante muziek” score=80]

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.