The Elder Scrolls Online Review

The Elder Scrolls Online Review

Koene ridders, machtige magiërs, stille sluipmoordenaars, draken, elven, orks en nog veel meer rassen die samen leven. Dit is het begin van veel fantasieverhalen, maar weinig series hebben het zo goed uit weten te kienen als de briljante wereld van The Elder Scrolls. Al jarenlang weet de serie ons te vermaken met bizarre wezens, prachtige wouden en verhalen over helden, vreemde goden en natuurlijk het kwaad. Misschien is het gek dat nog nooit iemand op de gedachte was gekomen van een MMO in de wereld van The Elder Scrolls, maar nu is hij er eindelijk en wel met de naam The Elder Scrolls Online.

De prijs voor meest originele naam zal The Elder Scrolls Online niet winnen, maar dat is ook niet waar het om draait. Het gaat om de gameplay, het geluid, het verhaal, de quests en natuurlijk, zoals met elke Elder Scrolls game, om de lore. Hoe goed is de wereld uitgewerkt? Zijn er inconsistenties of klopt alles? Waarom gebeurt dit of dat? Deze vragen en nog veel meer worden constant beantwoord en met enige tevredenheid kan ik ook vermelden dat de lore goed is uitgewerkt. De geschiedenis lijkt te kloppen en als je niet weet waarom iets gebeurt, hoef je alleen maar een boek te lezen of met een NPC te praten, aangezien er een uitgebreide geschiedenis is van elke gebeurtenis in The Elder Scrolls Online.

De lore wordt niet alleen verteld door middel van boeken en NPC’s, maar ook met behulp van epische quests. Elke NPC heeft tekst en mede hierdoor wordt elke quest spannender. Niet elke quest is even boeiend, maar de meeste zijn goed uitgewerkt en gaan dieper dan: ‘haal dit’, ‘breng dat’ of ‘vermoord een x-aantal van een bepaald wezen’. Er zit een verhaal in quests en je mag soms zelfs keuzes maken. Het nadeel van quests is wel weer dat je je niet geroepen voelt om ze samen met andere spelers te doen. Je bent er meestal in je eentje mee bezig en je wordt ook met regelmaat naar een bepaald gebied gestuurd waar je alleen in kan zijn als je met de quest bezig bent. Tussen de actie door in quests spreek je met veel NPC’s en de quests zijn meestal ook zeer goed alleen te doen. Ik heb nog nooit iemand anders nodig gehad voor een quest en ik denk dat ik een van de velen ben. Ik zie namelijk bijna niemand met elkaar spreken via de chat (afgezien van de zone chats waarin iedereen van alles probeert te verkopen). Dit is een gemiste kans, aangezien ik hierdoor het avontuur veelal nog steeds alleen speel.

Afgezien van de vele quests ben ik vaak op mijn paard te vinden en struin ik het landschap af. Soms ben ik op zoek naar bepaalde mijnpunten, andere keren ben ik aan het jagen en soms vind ik het gewoon leuk om van het uitzicht te genieten. Met epische muziek op de achtergrond is alles wat je doet leuk. Of je nu een kerker inloopt of in de open weide achter een aantal griezels aanzit. Ook dit is waar de Elder Scrolls games voor staan en blijkbaar weten ze dit ook goed aan te pakken in een MMORPG. De wereld ziet er prachtig uit en er is genoeg te doen.

Tijdens mijn solo avonturen zie ik wel veel andere avonturiers, soms zie ik dat ze nog maar een klein beetje van hun levensbalk hebben en dan schiet ik snel te hulp, maar in plaats van een bedankje gaan zij ook weer verder met hun eigen avontuur en zie ik ze waarschijnlijk nooit meer. Zelf heb ik nooit hulp nodig, ik ben een drakenridder met zware bepantsering, een hoog aantal Hit Points en ik haal ook veel Hit Points per slag weg. Als wapen heb ik een schild en bijl en natuurlijk ben ik een Ork, aangezien dat past bij de brute kracht die mijn drakenridder heeft. Hij is een tank en hij kan veel hebben, maar pikt niets van niemand. Met een aantal slagen heb ik een vijand dood en ga ik door naar de volgende. In tegenstelling tot veel andere MMORPG’s vecht je hier door daadwerkelijk per aanval te klikken en actief weg te rollen en te blokkeren. De gameplay valt te vergelijken met Skyrim, totdat je Skills gaat gebruiken. Dit gaat dan weer op de ouderwetse manier. De vijand op wie je richt heeft een gloeiende rand om zich heen, zodat je altijd weet wie je gaat raken met je slag. Het is origineel, maar de gameplay verveelt na verloop van tijd. Al snel leer je wanneer je moet blokkeren, ontwijken en wanneer je juist een krachtige aanval moet inzetten. Nog sneller leer je een standaard patroon van aanvallen waarmee je zeker weet dat je vijand binnen de kortste keren het onderspit gaat delven.

Als drakenridder heb je drie verschillende skill trees. Als Ork heb je ook weer verschillende skills en per wapen is dit ook weer het geval. Net als in voorgaande Elder Scrolls games word je beter door iets daadwerkelijk te doen. Natuurlijk heb je gewoon je level, maar afgezien daarvan gaat alles apart in niveau omhoog. Ik heb mijn Ork bijvoorbeeld gespecialiseerd in de bijl en het schild en ook heb ik slechts een skill tree van mijn klasse gekozen, zodat deze snel in level omhoog gaat en ik mijn Ork daar puur in kan uitrusten. Jouw drakenridder kan bijvoorbeeld heel anders zijn. Misschien heb jij juist wel gekozen voor hoge stamina en schiet jij met je pijl en boog, ook al vind ik dat meer iets voor de nightblade. Je kan vier keer kiezen voor dezelfde klasse, maar op level 50 kan dezelfde klasse een totaal ander pakket zijn geworden dan je andere personage.

The Elder Scrolls Online is een erg goede MMORPG geworden. De gameplay kan na verloop van tijd vervelen, maar het gevoel van ontdekking, de epische muziek en de leuke quests maken dat meer dan goed. Met elke klasse kan je doen wat je wilt en hiermee kan je weer je ultieme krijger maken. Tot zover ben ik blij hoe mijn drakenkrijger het doet en mijn magiër gaat ook al de goede kant op. Het enige wat ik jammer vind is dat The Elder Scrolls Online soms vergeet dat het online is, waardoor ik alsnog met de meeste avonturen een eenzame man ben. Gelukkig is dit dan wel weer zo uitgepakt, dat het wel erg leuk is om een eenzame avonturier te zijn.

[review pros=”+ De wereld van The Elder Scrolls is goed uitgewerkt
+ Interessante quests
+ Vrijheid om je eigen personage te creëren” cons=”- Gameplay kan vervelen op de lange termijn
– Daagt niet uit om met andere mensen te spelen” score=80]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.