LittleBigPlanet heeft altijd al meer geschitterd als platform dan als een effectieve platformgame. De levels die door Media Molecule gepresenteerd werden zaten steevast vol creatieve charme, maar misten de focus op verhalend vlak en strakheid qua besturing die de Mario’s en Rayman’s van deze wereld wel bezitten. De singleplayer is altijd al een verzameling van voorbeeldjes geweest, een stokje zo je wil, dat samen met een grote knutseldoos doorgegeven werd aan de community. Dat is ook dit keer niet anders.
In zekere zin is LittleBigPlanet 3 dus een veilige, ietwat voorspelbare sequel te noemen: nieuwe levels voor de singleplayer, een scala nieuwe tools en mogelijkheden om zelf levels en minigames te maken, een trouwe fanbase die er helemaal los op gaat en duizenden gefabriceerde levels die op vlak van kwaliteit variëren van absolute bagger tot randje geniaal. Initieel lijkt LittleBigPlanet 3 in elk geval exact op die voorspelbare sequel die je in gedachten hebt. Ontwikkelaar Media Molecule mag dan wel de fakkel doorgegeven hebben aan nieuwe developer Sumo Digital, het voelt instant herkenbaar met een live-action intro waarin Stephen Fry neuzelt over rare dingen als Cerebrim-billical cords en Imagispheres. Ook het hubje waar je Sackboy paraat staat, klaar om de spelwereld te verkennen, doet vertrouwd aan en meteen kan je ontdekken dat al je in het verleden gekochte DLC gewoon nog beschikbaar is en je direct de miljoenen reeds gemaakte levels van het universum kan gaan verkennen. LittleBigPlanet is ook in zijn derde deel dus nog steeds dat platform waarin je de speelse ideetjes van anderen kan verkennen, maar voor het eerst is het ook echt een platformgame geworden.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Eens de game zich na veel uitleg comfortabel genoeg voelt om eindelijk je hand los te laten, kun je aan een avontuur beginnen dat voor het eerst een zekere samenhang heeft. Het avontuur heeft voor het eerst goede voice-actors zoals de onvermijdelijke Nolan North en de heerlijke Hugh Laurie om enkele personages van een stem en in zekere zin ook ziel te voorzien. Vooral Laurie gaat heerlijk over the top in zijn rol als de maniakale Newton waarmee Sackboy het op de planeet Bunkum aan de stok krijgt. In een epische quest om creativiteit terug te brengen naar Bunkum moet onze Sackboy in drie werelden op zoek gaan naar drie diverse helden. Deze moeten hem bij staan in de strijd tegen de boosaardige titanen die Newton ingelijfd heeft om van Bunkum een wel erg saaie plek te kunnen maken. De drie nieuwe speelbare personages voegen behoorlijk veel extra punch aan het beproefde recept van de game toe. Swoop is een vogel die uiteraard doet wat vogels doen, vliegen en dingen oppikken. Toggle kan dan weer switchen tussen een zware en lichte vorm en staat dus garant voor enkele leuke puzzels met physics, en dan is er uiteraard ook nog Oddsock. Sockie is wat mij betreft de held van LittleBigPlanet 3, een hond-achtig sackwezentje dat tegen muren op kan rennen en eindelijk toont dat precieze sprongen maken wel degelijk haalbaar is in LittleBigPlanet. Alledrie de nieuwe wezentjes zijn enorm schattig gemodelleerd en verschillend om mee te spelen… en dat maakt het zo irritant dat hun aanwezigheid onderbenut wordt. Elk nieuw personage heeft namelijk één eigen level en een bossfight en pas op het allerlaatste moment gaan ze even samenwerken; het gros van de tijd spendeer je als good old Sackboy.
Uiteraard is Sackboy het uithangbord van de franchise, maar met de andere personages spelen levert zo’n leuke afwisseling op dat het gewoon sneu is dat het zo weinig doorgedreven wordt. Desondanks heeft Sumo gelukkig de moeite genomen om van Sackboy een leuker personage te maken dan in de vorige titels. Het platformen zelf is nog steeds een tikje te zweverig met het vertrouwde juten kereltje, maar dankzij de Sackpocket heeft hij nu wel enkele leuke power-ups ter beschikking, zoals een helm waarmee hij kan vasthaken aan kabels en een jetpack. Die power-ups zijn leuk, maar ook nu ietsje onderbenut. Je hebt een level waarin je met Boost Boots kan dubbeljumpen en vervolgens heb je even later de Blink Ball om te teleporteren en de Pumpinator om lucht mee op te zuigen en weg te blazen. Het levert steeds fun op, maar af en toe ook de indruk dat Sumo het avontuur gebruikt als een techdemo om de nieuwe tools en personages te demonstreren. Desondanks is het vijf uurtjes durende avontuur van LittleBigPlanet 3 dankzij de omkadering en net die variatie zonder twijfel het leukste in de reeks om op je eentje te spelen. Het voelt niet langer een verplicht nummertje voordat je de community in duikelt.
Ik ben zelf nooit sterk geweest in het maken van levels voor LittleBigPlanet. Ik heb het geduld van een tienermeisje voor een concert van One Direction, na het drinken van drie Red Bullsl. Geef me een gun in een videogame en wijs me iets aan om op te schieten, maar laat me alsjeblieft niet constructief aan iets gaan knutselen. En toch, met deze LittleBigPlanet 3 heb ik voor het eerst het idee dat ik het een beetje begrijp. De game is er zeker niet gemakkelijker op geworden nu je niet enkel meer op drie maar zelfs zestien (!) lagen te werk kan gaan, maar die Sumo’s leggen eindelijk eens goed uit hoe het in zijn werk gaat. Middels stages genaamd Popit Puzzles word je spelenderwijs uitgelegd hoe de diverse tools werken, hoe je objecten moet plaatsen en structurele problemen kan oplossen. Geen gortdroge tutorial, maar gewoon al doende leren is de boodschap in LittleBigPlanet 3… en dat werkt. Mocht ik echt het geduld op kunnen en willen brengen, dan zou ik vast een leuk leveltje kunnen bouwen. Maar dat wil ik dus niet, ik heb het namelijk veel te druk om te spelen wat anderen gemaakt hebben en geloof me vrij als ik zeg dat daar al wat pareltjes tussen zitten.
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Uiteraard heb je de miljoenen levels uit LittleBigPlanet 1 en 2 die je kan spelen, inclusief de leuke visuele upgrade van de PlayStation 4-engine die stiksels en stof nog schattiger op het scherm tovert, maar uiteraard ook de duizenden levels gemaakt met de mogelijkheden van dit derde deel. Levels met Oddsock, Swoop, Toggle en de vele gadgets. Het is een schatkamer van leuke ideetjes waar je dankzij het goede ratingsysteem en de selectie die de ontwikkelaar elke week doorvoert steeds makkelijk de juweeltjes uit kan halen. Het valt wel duidelijk op te merken dat de game op dit punt nog steeds gebukt gaat onder technische problemen zoals crashes, vastlopers, kapotte levels en meer van dat fraais. Gelukkig is het niets wat met een beetje goed patchwerk niet op te lossen is. In principe zou ik voor een game die momenteel enkele bugs heeft die gamebreaking zijn een lagere score moeten geven dan de 80 die ik in gedachten heb, maar daar heb ik eigenlijk gewoon geen zin in. Als je door de bugs heenkijkt, als die bugs weggewerkt zijn, dan blijft er een game over die duidelijke stappen voorwaarts zet in de reeks en die voor vele uren spelplezier in petto heeft. Uiteindelijk is dat nog steeds wat telt.
Het is niet al te moeilijk om door alle bugs te kijken die deze release plagen om te zien wat er na de nodige patch over zal blijven: de beste LittleBigPlanet die de reeks ooit gehad heeft. Het avontuur is niet zonder de nodige frustrerende designkeuzes, maar is voor het eerst ook echt het spelen waard met een leuke omkadering. Combineer dat met drie nieuwe personages en een arsenaal aan nieuwe gameplaymogelijkheden en je weet zo dat je een game hebt waar je, dankzij de creatieve community, zoet bent tot het onvermijdelijke vierde deel.
[review pros=”+ Leuke nieuwe personages en power-ups voegen veel fun toe
+ Avontuur heeft nu een duidelijke omkadering en stemmenwerk
+ Popit puzzels leren je vlotjes hoe een level te maken
+ Miljoenen levels speelbaar” cons=”- Bugs, vuile bugs (tot de patch er komt)
– Nieuwe personages worden te weinig gebruikt in het avontuur” score=80]
