Ook in juni trekt PlayStation Plus weer de kaart van de kleinere downloadbare games. Een uitgelezen kans om ook deze maand in de feature het kaf van het koren te scheiden en even te ontdekken wat er nu weer in onze downloadlijst te ontdekken valt.
Super Exploding Zoo (PS4)
Is iedereen ondertussen al bekomen van de heerlijke weirdness van Hohokum die vorige maand op ons afgevuurd werd? Maak je dan maar klaar voor de nieuwste game van dezelfde ontwikkelaar: Super Exploding Zoo! Uiteraard is het wederom een lekker originele game geworden, maar gelukkig wel eentje die een pak eenvoudiger is om te begrijpen dan Hohokum. De makers noemen het een tower defence explode ’em up en daar valt wel iets voor te zeggen. In een notendop gaat het in dit koddige spelletje om boosaardige aliens (zijn er andere in videogameland?) die eieren willen stelen uit de zoo en exploderende dieren die lekker zelfmoord-terroristje spelen om de snoodaards een halt toe te roepen. Elk diertje heeft een unieke eigenschap uiteraard, zo heb je lama’s die spuwraketten kunnen afvuren of krokodillen die voor bruggen zorgen. Klinkt als een grappig klein spelletje dat een kans verdient? Ik dacht het wel ja.
Futuridium deluxe (PS4)
Kwatongen zouden dit spelletje wel eens de Resogun van de Aldi durven noemen. Je bestuurt een klein vliegtuigje met een behoorlijk beperkte bewegingsvrijheid en knalt obstakels uit je weg, simpel. Je moet in elk van de vijftig levels gewoon alle blauwe cubes stuk schieten. Knal je ergens tegenaan, dan mag je opnieuw beginnen. Word je geraakt door afweergeschut, dan mag je opnieuw beginnen. Schiet je alle cubes stuk maar faal je erin om de core te vernietigen, dan… Je snapt het ondertussen wel. Veel meer dan dat heeft de game niet te bieden, er zijn geen vijanden te bespeuren die ervoor kunnen zorgen dat je opnieuw moet beginnen. Ook de visuele stijl zal niet iedereen kunnen bekoren met de vele rudimentaire vormen die baden in een regenboog van felle kleuren, maar gelukkig heeft de game een degelijke soundtrack met techno- en dubstep-invloeden die de presentatie nog een zeker cachet geven.
Skulls of the Shogun: Bone-A-Fide Edition (PS4)
Iemand zin in een ouderwets potje turn-based strategy? Als de vermoorde Shogun-generaal Akamoto trek je samen met je leger op pad door de onderwereld om wraak te kunnen nemen op degene die hem het hoekje om hielp, en dat doet hij netjes zijn beurten afwachtend. Je verovert middelen en spawnpoints die het jezelf makkelijker moeten maken, terwijl je de vijand bekampt. Het zit allemaal lekker rechtlijnig in elkaar, statistieken en complexiteit inruilend voor een grotere focus op gevechten, wat voor een game zorgt die makkelijk op te pikken is. Het tempo ligt naar de normen van een turn-based game lekker hoog en de handgetekende stijl zorgt voor een aantrekkelijke look. De game heeft wel degelijk wat problemen met de besturing wanneer het lastig wordt om individuele soldaten uit je leger te selecteren, maar laat dat je niet afschrikken om deze grappige tocht door de onderwereld aan te vatten.
Cloudberry Kingdom (PS3)
Wat een schattige naam voor zo’n gemene bitch van een game zeg. Cloudberry Kingdom is een ouderwetse 2D-platformer in de strikte zin van het woord: rennen en springen door een hindernissenparcours dat zich random genereert en varieert van lastig tot gewoonweg masochistisch. Waarom zou je dit überhaupt willen spelen als frustratie op papier stevig op de loer ligt? Om te beginnen geeft de game je een oneindig aantal levens en word je meteen terug in de actie gegooid wanneer je weer het loodje legt, en ten tweede zijn de levels lekker kort. De som van die delen is een spelletje met een erg hoog ‘nog een keertje proberen’-gehalte. Verder leuk is dat de story-mode je diverse personages geeft die elk unieke mogelijkheden hebben, zoals een held die de zwaartekracht beïnvloedt of een held die op een pogostick door de levels stuitert. Het levert de broodnodige variatie op in een game die van nature repetitief is opgebouwd. De game mist misschien een ietwat origineel smoeltje met de omgevingen en muziekjes die déjà vu aanvoelen, maar de uitdaging vormt de echte kern van de game. Mario is een watje vergeleken met de helden die door deze Cloudberry Kingdom heen stuiteren.
Call of Juarez: Gunslinger (PS3)
We trekken deze maand ook nog eens het wilde westen in met deze Gunslinger. Hoofdpersonage Silas Greaves is een oude bountyhunter die in een saloon zijn levensverhaal vertelt: een leven vol actie en ontmoetingen met de meest legendarische outlaws. De levels fungeren als flashbacks waarin Greaves het relaas doet van zijn avonturen waarin hij jacht maakte op beroemde figuren zoals Jesse James en Butch Cassidy. De actie ontplooit zich als een vlotte arcade-shooter die niks nieuws onder de zon brengt, maar wel erg lekker speelt. Je krijgt xp-punten voor het aanhouden van een killstreak en het uitvoeren van specifieke acties zoals headshots, en die punten kan je vervolgens spenderen aan bonussen voor je wapens. Allemaal erg leuk op een voorspelbare manier, maar het is toch vooral op narratief vlak dat de game echt schittert. Greaves is nou niet bepaald de meest objectieve of betrouwbare verteller, dus de verhalen die hij vertelt zijn van nature nogal aangedikt. De grap is dat wanneer iemand in de saloon hem tijdens het vertellen betrapt op een leugen, dat meteen effect heeft op de missie die je speelt. Vijanden verdwijnen of verschijnen, gebieden veranderen compleet, soms begin je een missie gewoon terug van het begin om te zien hoe de gebeurtenissen zich nou werkelijk afspeelden. De onbetrouwbaarheid van Silas Greaves als verteller houdt de game fris en fun en biedt vaak een leuke twist op de gameplay. Het maakt van Gunslinger een game die niet te missen is.
Metal Gear Solid: Ground Zeroes (PS4)
De reputatie die deze Ground Zeroes bij sommigen heeft als een veredelde demo van twee uurtjes klopt niet. Tuurlijk, de hoofdmissie van deze proloog op The Phantom Pain is op een uurtje of twee uit te spelen als je er wat vaart achter zet, maar waarom zou je dat willen? Er zijn zij-activiteiten om te voltooien, geheimen om te ontdekken en geloof me vrij, dat wil je echt wel gaan doen. De geheime legerbasis Camp Omega infiltreren is een genot dat je watertandend doet uitkijken naar het verschijnen van The Phantom Pain in september. De minimale hud en de camera die dichter dan ooit op Big Boss kleven, de indrukwekkende belichting. Metal Gear’s wereld was zelden zo immersief als hier. De open zandbak van de basis voelt bij het opstarten nog ietwat overweldigend aan, maar al snel navigeer je door de omgeving met de nodige flair en is het genieten geblazen. Genieten van nieuwe gameplay-elementen zoals reflex, dat je toelaat om even in bullet-time te gaan om een tegenstander snel uit te schakelen wanneer je gespot wordt, of de mogelijkheid om met je verrekijker bewakers te marken. Die hulpmiddelen maken je uiteraard een stuk krachtiger dan de tegenstanders, maar het zijn essentiële tools om door een open spelwereld te kunnen sluipen zonder constant de alarmsirene te doen schallen. Wat ook erg verbaast aan deze Ground Zeroes, zijn de vele mogelijkheden die je hebt om je taken te vervullen. Je kunt op verschillende manieren lekker sluipend te werk gaan, maar daar ben je niet echt toe verplicht. Je kunt ook met rocketlaunchers en C4 keet schoppen of gewoon vuurgevechten uitlokken. Dit is Metal Gear Solid van haar meest veelzijdige kant. Tenslotte is deze Ground Zeroes ook een goeie kennismaking met Kiefer Sutherland, die de fakkel overneemt van David Hayter als stemacteur voor Big Boss. In het begin is het zeker en vast raar om het vertrouwde personage te horen spreken met de stem van Jack Bauer, maar al snel moet je gewoon toegeven dat het stemmenwerk van Kief geloofwaardiger en gevarieerder is qua toon dan wat je gewend bent. Het is een hele nieuwe Big Boss voor een volledig nieuwe Metal Gear. Downloaden en spelen is de boodschap dus.
Ground Zeroes en Gunslinger zijn wat mij betreft de uitschieters deze maand, maar ook de andere games, misschien met uitzondering van Futuridum, zijn zeker het spelen waard. Een meer dan behoorlijke, en best gevarieerde maand dus weer voor PlayStation Plus. Je zou er stiekem al benieuwd van worden naar wat juli gaat brengen, maar uiteraard niet voor we Metal Gear Solid volledig uitgespeeld hebben en ons klaargestoomd zien voor het grote avontuur in september.
