Ben 10: Omniverse 2 Review

Ben 10: Omniverse 2 Review

De Endless-runners nemen de wereld over! Tenminste, zo lijkt het de laatste maanden wel in ieder geval. Ik zit dagelijks zo’n anderhalf uur in het openbaar vervoer en zie eigenlijk wel elke dag meerdere mensen dit soort spelletjes spelen. Van Minion Rush tot aan Temple Run, ik zie het allemaal voorbijkomen. Zelf vind ik de spellen ook niet mis, en speel ik zelf veel Subway Surfers. Ik probeer al maanden de score van onze eigen Bas van Dun te verbeteren, maar het is voorlopig nog een kansloze missie. Het idee van een endless runner maakt nu in ieder geval voor een gedeelte de oversteek richting de console met Ben 10: Omniverse 2.

Omniverse 2 bestaat uit twee soorten gameplay. De meeste tijd is het gewoon een hack and slash-game en ben je bezig om aliengespuis flink tot moes te slaan. Tussen de ‘arena’s’ waarin je de aliens bevecht is de game een endless runner zoals je die gedeeltelijk kent van je telefoon of tablet. Nog steeds kun je tussen drie verschillende ‘lanes’ wisselen. Wel kent de game nog een extra mechanisme. Ben kan namelijk tussen drie verschillende gedaantes wisselen: een zwakke maar snelle alien, een gemiddelde alien of een sterke maar langzame alien. Tijdens het rennen moet je soms tussen die aliengedaanten wisselen om over bepaalde obstakels heen te springen (de zwakke alien), een projectiel af te schieten (de gemiddelde alien) of gewoon lomp door een obstakel heen te beuken ( de sterke alien). Het idee is op zich best leuk, maar ik ervaarde dat een endless runner toch niet zo goed werkt op een console. Zeker niet in Omniverse 2, aangezien het even duurt voordat je van ‘lane’ wisselt en voordat je van gedaante wisselt. Ik had nooit het idee dat ik net zo veel controle over mijn personages had als dat ik bijvoorbeeld in Minion Rush of Subway Surfers.

Het wisselen van gedaantes is overigens in het hack and slash-gedeelte van de game wel leuk gedaan. Doordat je verschillende typen aliens hebt, kun je zelf kiezen welke stijl van spelen je aanhoudt. Ook kun je anticiperen op de verschillende soorten aliens die je tegenkomt. Heb je een sterke robot tegenover je, dan kun je beter voor de sterkste gedaante gaan. Is de vijand een alien die hoog in de lucht kan springen en heel snel is, dan kun je beter kiezen voor de snelste en meest behendige gedaante Elke gedaante heeft weer zijn eigen krachten. Zo kan een gedaante boven het level zweven en kan de Bloxx-vorm een dubbelganger bouwen waardoor vijanden afgeleid raken. Gedurende het spel speel je ook nieuwe gedaantes vrij, waardoor fans van de serie kunnen kiezen uit hun favoriete helden. Een echte fanservice dus!




De gameplay in het hack and slash-gedeelte is echter niet zo’n fanservice. Natuurlijk, Ben 10 is een serie die zich voornamelijk op kinderen richt, dus de game richt zich ook op een wat jonger publiek. Maar de jeugd van tegenwoordig is niet gek, en heeft ook behoorlijke eisen aan games. Zeker als ik zie dat soms kinderen van 10 Grand Theft Auto of Call of Duty spelen, kun je gewoon niet met iets te simpels aankomen. De gameplay bestaat voornamelijk uit buttonbashen, en dat is zelfs voor kinderen die de leeftijd van tien nog niet bereikt hebben niet leuk. En dat de game ‘slechts’ 45 euro kost, is nog geen goed excuus om de story-mode nog geen twee uur te laten duren. Natuurlijk, voor een musical van twee uur leggen sommige mensen ook 45 euro (of zelfs meer) neer, maar voor game-begrippen is dat wel heel erg kort. De kans is aanwezig dat je dan wel wat upgrades hebt misgelopen, en er is nog een mode met uitdagingen, maar die rekken de game heel misschien nog een uurtje op. Als je er zin in hebt, want ik vond het na een kleine twee uurtjes eigenlijk wel genoeg.

De stijl van de game is ongeveer hetzelfde als de tekenfilm, maar daar is dan ook alles mee gezegd. In de twee uur kom je ‘maar liefst’ drie verschillende omgevingen tegen, waardoor het buttonbashen eigenlijk nog saaier wordt. En er zijn wel verschillende soorten aliens, waaronder vuuraliens en ijsaliens, maar het verschil zit hem eigenlijk in wat er nou precies uit het wapen van de alien komt. Voor de rest lijken je vijanden heel erg op elkaar. Iets wat overigens helemaal in lijn ligt met de gameplay en de rest van de graphics. En de voice-acting? Meh. Dat had je kunnen verwachten.

Ik val compleet niet in de doelgroep van deze game, maar zelfs als ik me inleef in een kind van acht, dan moet je wel écht een heel erge fan zijn van Ben 10 om heel veel plezier aan deze game te beleven. De graphics en de gedaantes die Ben kan aannemen zijn leuk voor de fans, maar voor de rest is het niet al te best. De verhaallijn van Omniverse 2 speel je binnen twee uur uit, en dat zijn dan ook nog eens twee uur met simpele en saaie gameplay. Het idee van de endless-runner is leuk, maar is niet al te best overgenomen, zeker als je het vergelijkt met de gratis (!) spelletjes die je op je telefoon of tablet kunt krijgen. Voor 45 euro kun je als ouder (of als fan van Ben 10) meer en langer plezier hebben dan Ben 10: Omniverse 2 dat biedt.

[review pros=”+ Stijl van de tekenfilm goed overgenomen
+ Verschillende gedaantes zijn leuk ” cons=”- Veel te kort
– Gameplay is saai en veel hetzelfde
– Vijanden en omgevingen lijken allemaal op elkaar” score=45]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.