Command and Conquer: Remastered Collection review

Brian voert zijn troepen aan in Command & Conquer: Remastered Collection

25 jaar geleden zag Command & Conquer: Tiberian Dawn het licht op de pc en was een van de
grondleggers van het huidige RTS genre. Ja, er waren andere games die eerder uitkwamen,
(Dune 2 en Warcraft) maar grotendeels dankzij C&C en Warcraft kreeg het genre een enorme
boost en al snel volgde Command & Conquer: Red Alert in 1996. Ik was nog een jong broekie
maar oud genoeg om die games toen al te spelen en mijn herinnering daaraan is dan ook nog
steeds erg goed. Helemaal de soundtrack van Red Alert blijft me nu nog steeds bij en luister ik
zelfs nog af en toe.

In deze review beschrijf ik het vanuit het oogpunt van Red Alert maar beide menu’s zijn
hetzelfde, plus ik heb zowel de Allied als Soviet campaign doorgespeeld.
Na het opstarten van de game krijg je een klein menuutje te zien, waar je kan kiezen of je dus
C&C of Red Alert wilt spelen, ook is de optie van een map editor aanwezig.
Eenmaal in het hoofdmenu van de game (en het introfilmpje van classic look naar hd upgrade,
die eerlijk is eerlijk, leuk is voor een keertje maar wel erg lang duurt) kun je kiezen of je de Allied
campaign of de Soviet campaign wilt spelen. Deze collectie bevat ook de Counterstrike en
Aftermath DLC’s en de extra maps van de Retaliation pack (dit zijn extra maps die exclusief
voor de console editie waren). Meer opties zijn de altijd aanwezige Skirmish of online modus,
een bonus gallery waar je filmpjes terug kunt zien, green screen clips, soundtracks kunt
beluisteren en foto’s kunt bekijken. Je moet deze wel unlocken door de game te spelen
overigens. En we hebben een mod manager (die onder de options tab staat) die de game een
erg lange replay value kan bieden. Nu doet skirmish en online dat natuurlijk ook al, maar dit
brengt toch weer wat extra’s.




Hell March

Grafisch is de game echt wel een dikke stap vooruit als je het vergelijkt met de originele game
natuurlijk, verwacht geen Civilization VI of Total War graphics. Dit is niks meer dan een goed
opgepoetste versie die naar mijn mening het zeker wel waard is om te herspelen. Het oude
gevoel krijg je volledig terug inclusief de tekortkomingen die de games toen hadden, maar we
allemaal gewoon vonden. Denk hierbij aan units die een aanval pas uitvoeren als je erop klikt,
wordt je beschoten door iets wat te ver weg staat voor jouw unit z’n range, dan blijft hij doodleuk
staan en incasseert hit na hit. Ook nemen ze soms vage routes in plaats van de snelle korte
route, maar dit hoort allemaal bij de gameplay van dat tijdperk en brengt iets nostalgisch mee.
Ook is het geluid natuurlijk remastered en dat klinkt allemaal bijzonder goed moet ik zeggen,
Hell March weer horen terwijl je alles aan gort knalt is en blijft een genot. Oude tracks zijn dus
remastered en er zijn zelfs een paar nieuwe tracks aan toegevoegd die naadloos aansluiten bij
de originele soundtrack.




Multiplayer

De multiplayer heb ik ook even getest (zo’n 3 a 4 potjes) en ik ondervond nog aardig wat lag
gedurende de potjes. Dit kan en mag niet voorkomen in een game anno 2020, multiplayer met
lag is hetzelfde als autorijden zonder wielen, dat werkt gewoon niet. De matchmaking verliep
wel soepel en snel. Maar dit heeft dus zeker nog wel wat werk nodig, het kan natuurlijk ook te
maken hebben dat ik dit test op het moment dat de game net uit is, en de servers waarschijnlijk
behoorlijk druk waren.

Conclusie

C&C Remastered Collection is een geslaagde remaster van de originele games, grafisch is het
goed, geluid heeft een goede boost gekregen. De missies zijn ouderwets leuk (en kort) en er is
genoeg content om je een lange tijd mee te vermaken als RTS fan.
Met andere woorden, dit is een remaster die de naam Command & Conquer eer aandoet.

Review door Brian Bloemendal

Good

  • Dikke Remaster ( grafisch en audio)
  • Hell March!!

Bad

  • Lag in multiplayer
8.6

Sterk

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.