De E3 verwachtingen van Eefje

De E3 verwachtingen van Eefje

Zijn de verwachtingen voor deze E3 hoog gespannen? Voor mezelf kan ik in elk geval zeggen dat het heel wat minder geworden is de afgelopen week. Ja, ik ben nog altijd irrationeel teleurgesteld door het uitstel van Red Dead Redemption 2, maar het is vooral het nieuws dat zowel Beyond Good and Evil 2 en Kingdom Hearts 3 niet aanwezig zullen zijn tijdens de beurs dat me te pakken heeft gekregen. Het onderstreept voor mij de haat/liefde verhouding die ik met de E3 heb. 

Kijk, ik zie zeker en vast de funfactor van de E3 in. Het is de grootste gamebeurs op aarde waarin de grote namen de consument proberen enthousiast te krijgen voor de producten die ze de komende jaren willen slijten. Dat is voor mij een mes dat langs twee kanten snijd, want op mij komt het steeds meer over als een commercieel circus. Nu heb ik op zich niks tegen een circus, zolang er geen dieren uitgebuit worden en de clowns niet al te creepy kan het zelfs behoorlijk entertainend zijn, maar hoe ouder je wordt, hoe doorzichtiger de getoonde trucjes. Voor mij is het net hetzelfde met de E3. Uiteraard worden er weer wat Hollywoodsterren, muzikanten of een verdwaalde José Mourinho het podium op geduwd. Uiteraard zullen de presentatoren weer hun stinkende best doen om ons te overtuigen hoe revolutionair game A of game B zal worden, maar of ik het allemaal wel nog geloof? Volgende week misschien wel weer, wanneer ik verblind ben door de smoke en mirrors, maar vandaag zeg ik in een nuchtere bui…nope.


 
Het probleem schuilt er hem voor mij in dat uitgevers wel eens durven liegen, of nou ja, de waarheid rooskleuriger voorstellen dan hij is bedoel ik. Dat gaat van het tonen van hands on demo’s die achter de schermen op Nasa-pc’s draaien en in de verste verte niet lijken op de afgewerkte game die we uiteindelijk te spelen krijgen (Watch_Dogs en Aliens: Colonial Marines iemand?) tot het vlakaf beloven van features in een game die bij release plots blijken te ontbreken. Dat soort dingen is uiteraard een vorm van marketing en hoort er uiteraard bij, hoe je het namelijk ook draait of keert..de E3 is een reclame-event en reclame is per definitie een geoptimaliseerde weergave van een product. Ik snap dat en apprecieer dat, maar dat betekent nog niet dat ik het zomaar tof moet vinden. Hoe leuk en grappig ik de E3-mallemolen en de aankondigingen ook vind, in mijn achterhoofd zit gewoon altijd wat gezond scepticisme. De keynotes zijn allemaal leuk en aardig, en ik ben redelijk zeker dat de aankondigingstrailer van bijvoorbeeld de nieuwe Assassin’s Creed indruk gaat maken, maar de echte informatie ligt voor mij toch in de dagen na de presentaties, wanneer journalisten met de games aan de slag gaan. Een indrukwekkende trailer zegt wat de uitgever je wil vertellen, maar pas in die hands-ons van op de beursvloer kom je echt te weten of de game ook effectief wat in zijn mars heeft op vlak van gameplay. 

Een ander aspect van de E3 wat me al tijden stoort kun je terugleiden naar Kingdom Hearts 3 en Beyond good and Evil 2, twee games waarvan de aankondiging jaren geleden me erg emotioneel maakte. Over Beyond gaan we het op dit punt niet eens meer hebben want dat is ondertussen echt al een grap geworden, maar neem nu gewoon even een game als Kingdom Hearts 3. Die game werd via een indrukwekkende trailer onthuld op de E3 van 2013. Dat is motherfucking vier jaar geleden en wanneer komt die game nou uit? Geen idee, want ook dit jaar is de game niet aanwezig op de beurs en Square enix zegt ondertussen dat het ongeveer 2019 kan worden voor de game uit komt, Of 2020, ze zien wel. Misschien ben ik nu een dramaqueen, maar zoiets maakt me als fan pisnijdig. Kondig je game aan wanneer het ding al gevorderd is in development is en je de intentie hebt het binnen een aanvaardbare tijd uit te brengen, of hou gewoon je muil. Of wat te denken van games die met veel toeters en bellen aangekondigd worden als Star Wars 1313, Fable Legends en Scalebound, die na een paar jaar dan stilletjes gecanceld worden? In Vlaanderen hebben ze een spreekwoord daarvoor. “Met de voeten van de klant spelen.” 

Klinkt dat alsof ik een grote hekel heb aan de E3 en dat ik het feestje ook dit jaar met stevige tegenzin ga volgen? Nee, hoegenaamd niet. De kans is groot dat ik het meest enthousiast uit de hoek kom van allemaal wanneer er een game waar ik dol op ben wordt voorgesteld, alleen moet niemand het raar vinden als ik vervolgens weer de cynicus in mezelf de vrije loop laat en me ga afvragen wanneer ik het ding te spelen ga krijgen en of het wel zo tof gaat er uit komen te zien als me werd beloofd. Of dat Vlaamse wantrouwigheid is, of het resultaat van 10 jaar de e3 nauwgezet volgen laten we best even in het midden.

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.