Ni No Kuni: Wrath of the White Witch Remastered review

Brian duikt de geremasterde wereld van Ni No Kuni in.

Ni No Kuni: Wrath of the White Witch Remastered is een titel die je of al kent uit de PS3 tijd, of
het is compleet nieuw voor je. Voor diegenen die de game nog niet kennen volgt hieronder het
sprookje van Oliver en z’n vrienden.

Ni No Kuni is een JRPG zoals het hoort te zijn. Felle prachtige kleuren, een mooie
fantasiewereld met een combat systeem die niet turn based is, maar zich gewoon in real time
afspeelt. Oliver is het main character in de game en je maakt dus de avonturen mee vanuit het
oogpunt van hem. In het begin van de game is er een zeer uitgebreide tutorial die zich aan de
hand van Drippy (een elf) uitlegt geeft over de vele opties in de game. Nu is Drippy niet alleen
een character voor de tutorial, maar is hij nagenoeg de hele game aan je zijde, terwijl hij grapjes
maakt en een groot onderdeel is om het verhaal te vertellen. Je schakelt in de game regelmatig tussen 2 werelden, de normale wereld (Motorville) en tevens woonplaats van Oliver en de fantasiewereld van Ni No Kuni waar je de meeste tijd in door zult
brengen.




Het verhaal van de game is echt magistraal goed, en brengt vele uren van humor, droevige
momenten en drama met zich mee. Helaas is het combat systeem dan net iets te simpel. Je
krijgt later in de game meerdere characters die je party joinen en die je dus kunt gebruiken in de
gevechten. Helaas doen ze vaak dingen die jij helemaal niet wilt dat ze doen, je kunt dit
enigszins instellen alleen missen er een paar opties. Verder werkt het wel goed, alleen is dat
echt wel een smetje. Je krijgt ook toegang tot Familiars, familiars zijn eigenlijk een soort van Pokémon die je kunt
inzetten om voor jou te vechten, ze hebben allemaal hun eigen sterke en zwakke punten.
Zo heb je een soort van Tank, Damage en Healer klasses. In de damage klasse heb je dan ook
weer de Fysieke variant en de Magic (Afstand) variant. Het is dus aan jou om de juiste familiar
te kiezen tegen de juiste vijand.




En natuurlijk heb je dan nog gear, jijzelf en je party leden kun je allemaal weer andere gear
geven wat je natuurlijk weer sterker maakt, maar dit geldt ook voor je familiars. Ja, je kleine
hulpjes hebben ook gear, en dit is belangrijk als je de wat moeilijkere gevechten wilt winnen.
In de remastered versie heb je de optie om de game in 4k (30fps) te spelen of 1440p (60fps), nu
speel ik zelf op een PS4 Pro en op een 49” scherm en heb ik beiden uitvoerig getest. Mijn
ervaring is dat de 4k optie het beste is om deze game op te spelen. Aangezien de gameplay
redelijk traag is, heb je de 60fps absoluut niet nodig en de kleine boost die 4k geeft, is voor mijn
gevoel het zeker waard. De game is echt prachtig om te zien met alle felle kleuren en prachtige
omgevingen. Er zijn veel sidequests naast de main story wat ervoor zorgt dat je minimaal 50 uur
verder bent voordat je game hebt uitgespeeld. Tel daar nog eens 50 uur bij op mocht je voor de
Platinum trophy willen gaan.

Voor degene die de game al op de PS3 hebben gespeeld is de prijs wat aan de hoge kant om
dit nog eens te spelen want de Remastered versie brengt niet heel veel extra’s op de
verbeterde graphics na. Voor iedereen die dit pareltje op de PS3 heeft gemist en van JRPG’s
houdt is dit absoluut een must have.

Geschreven door Brian Bloemendal

Good

  • Ouderwets goede JRPG
  • Sterk verhaal vol humor en ontroering
  • De kleuren spatten van het scherm in deze remaster

Bad

  • Te simpel combatsysteem
  • Remaster voegt weinig toe voor fans
8.4

Sterk

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.