Ratchet & Clank: Nexus Review

Ratchet & Clank: Nexus Review

Heeft iemand Jak & Daxter gemist op PlayStation 3? De lombax Ratchet en zijn blikken kompaan Clank in elk geval niet. De afgelopen jaren heeft het illustere duo vol bravoure de spotlights opgezocht en zich gekroond tot de officieuze mascottes van de PlayStation 3. Het tijdperk van knuffelbare helden die het uithangbord vormen voor een systeem mag dan wel grotendeels achter ons liggen, het belet de twee niet om vol enthousiasme te werken aan de toekomst. Een andere verklaring voor Ratchet & Clank zou ik niet kunnen bedenken. Het is een kort tussendoortje dat tweezijdig moet werken, de reeks een mooie afsluiter geven op PlayStation 3, maar tegelijk ook de aandacht voor de reeks levendig houden in afwachting van een nieuwe game op PlayStation 4. Slaagt Insomniac erin om Ratchet & Clank met een toppertje hun vele avonturen op de PlayStation 3 te doen afsluiten?

Ratchet & Clank hebben in elk geval een goeie tijd beleefd de afgelopen jaren. Ze hebben megalomane idioten een halt toe geroepen, hebben keet geschopt met een bende piraten en manipuleerden de grote wijzers van de klok der tijd. Heerlijke avonturen die voor enkele van de meest memorabele uurtjes op de PlayStation 3 zorgden. Nexus mag je dan ook zien als het toetje na een copieuze maaltijd of het bisnummertje na een memorabel concert. Meestal is zo’n bis uiteraard de zorgvuldig opgespaarde grote hit, bedoeld om nog even het publiek uit de bol te laten gaan en hen zodoende met een goed gevoel de donkere nacht in te sturen. Ik kan zo’n soort parallel wel degelijk maken met deze game, ik ben heus niet stevig uit mijn nek aan het lullen nu (klein beetje maar). Het komt erop neer dat Nexus wel aantoont dat Insomniac wel degelijk nog weet waar het om draait bij Ratchet & Clank. De voorbije jaren werd er moeite gedaan om nieuwe elementen in de gameplay te introduceren die gingen van leuk bedachte tijdreispuzzels tot saaie tower defense-gameplay. In deze Nexus gooit Insomniac dat soort ballast overboord om terug te keren naar de essentie. Het heelal dient nog maar eens gered te worden, en het dynamische duo klaart die klus dan ook met hun bekende combinatie van platformen, hectisch knalwerk en grappenmakerij. Terug naar de roots dus voor Ratchet & Clank, maar dat werkt voor een korte game als deze eigenlijk best verfrissend.

Er hoeven geen ingewikkelde nieuwigheden geïntroduceerd te worden en dat zorgt ervoor dat het tempo al van bij het begin lekker de hoogte in mag. Ratchet laat zich als vanouds lekker besturen en dat zorgt ervoor dat het vele schieten steeds amusant en heftig blijft voelen. Zelfs tussen het knallen door neemt de game weinig gas terug want dan ben je door moerassen aan het zweven op je hover boots, tart je de zwaartekracht wanneer je tegen muren oploopt of haal je gekke dingen uit met het jetpack. Dit is het soort klassieke gameplay waar de fans jaren geleden voor vielen, en Nexus toont gretig aan dat de formule ook vandaag nog geen sleet vertoont. De wapens die je tot je beschikking hebt zijn grotendeels de klassiekers zoals de heerlijke Mr. Zurkon, maar er zijn ook nieuwe speeltjes beschikbaar zoals de winterizer. Wat het ding doet? Ah, je weet wel, vijanden in sneeuwpoppen veranderen terwijl er een feestelijk Jingle Bells-muziekje klinkt. Ik kon in elk geval mijn lach niet inhouden. Een game als Saint’s Row mag er nog zo veel dildoknuppels tegenaan gooien, het blijft toch Ratchet die het patent op geniaal grappige wapens in handen heeft.




Uiteraard zou dit geen passend deel in de reeks zijn als niet ook Clank af en toe de kans zou krijgen om te schitteren. Ieders favoriete robotje mag hier zijn ding doen in 2D side-scrolling levels die vooral fungeren als afwisseling in de gameplay. Tijdens deze stukjes in de doolhoven van de Netherverse moet je een meer op puzzelen gerichte aanpak hanteren omdat zwaartekracht een belangrijke factor in de gameplay wordt. Gamers die dezelfde uitdaging verwachten die de stukjes met Clank in de vorige game boden moet ik helaas teleurstellen. De stukjes waarbij je met Clank in 2D aan de slag gaat komen niet veelvuldig voor en zijn te makkelijk om echt memorabel te zijn.

Een ander punt waarop de game teleurstelt is het einde. De laatste omgeving, hoewel thematisch interessant, is ietwat levenloos en steriel in vergelijking met de werelden die je vooraf bezocht hebt. Ook de conclusie van het verhaal is wat zwakjes en uiteraard eindigend met een cliffhanger om fans hongerig te maken naar het eerste onvermijdelijke avontuur op PlayStation 4. Los van die puntjes van kritiek kan ik de game niks aanwrijven. Hoe abrupt het einde ook komt, de weg erheen blijft van het hoge niveau waar de reeks om bekend staat. De tussenfilmpjes zitten weer boordevol humor, maar er is ook ruimte voor serieuzere thematiek zoals heimwee en eenzaamheid. Ook fijn om op te merken is dat de omgevingen er weer visueel super uitzien en vaak een iets griezeliger gevoel uitstralen dan we van de reeks gewoon zijn. Wanneer je tenslotte klaar bent met het spel kun je uiteraard nog even je tandjes zetten in de uitdagende new game + modus die je taaiere vijanden voorschotelt, of een arena waarin je diverse waves van vijanden moet bekampen. Daarna zit er niks anders meer op dan vol ongeduld uit te kijken naar de toekomst van Ratchet & Clank op de nieuwe console.

Nexus is kort en het einde van de vijf uurtjes stelt teleur, maar je moet het dan ook zien voor wat het is, een epiloog die voor een zachter prijsje aangeboden wordt. Los van het laatste level is wat je hier aangeboden krijgt gewoon van een torenhoog niveau. Je merkt duidelijk dat Insomniac plezier erin had om een game te maken die teruggrijpt naar de simpele fun van de reeks. Nexus doet in elk geval met verve wat het hoort te doen. Het levert een mooi sluitstuk voor de fans die hiermee een strik rond de avonturen op PlayStation 3 kunnen binden, en doet het beste hopen voor hun nieuwe avonturen op PlayStation 4. Opdracht volbracht.

[review pros=”+ De klassieke gameplay
+ Hoog tempo
+ Iets donkerdere ondertoon in omgevingen” cons=”- Einde stelt teleur
– Clank-segmenten minder goed uitgewerkt dan de rest van de game” score=84]

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.