Jak and Daxter, Ratchet and Clank. Zomaar wat bekende personages uit PlayStation-exclusive games. Allemaal personages die voor een lange tijd synoniem waren voor PlayStation. Hoewel er binnenkort wel een nieuwe Ratchet and Clank aan zit te komen, hebben we al een tijdje niets meer gehoord van Jak and Daxter. Als er nu één karakter staat voor wat PlayStation is, is het wel Nathan Drake, de held uit de drie fantastische Uncharted-games voor de PlayStation 3. Games die ik met een hoop plezier heb gespeeld, maar ook games die een hoop mensen hebben gemist. Voor iedereen die de Uncharted-games niet gespeeld heeft of graag nog een keer alle drie de games opnieuw wil beleven, is daar nu dan de Uncharted: Nathan Drake Collection. Maar worden we daar ook blij van? Of kun je het toch beter bij de PlayStation 3-versies van de games houden?
De Uncharted-serie heeft een hoop goeds gedaan voor de PlayStation 3. Vooral deel 2 sloeg in als een bom en zorgde ervoor dat de PlayStation 3 een hele reeks aan exclusieve games kreeg. Dat was natuurlijk niet voor niets, aangezien Uncharted 2 ook een ontzettend goede game is. De game staat op nummer 3 op de all-time PlayStation 3-lijst van Metacritic. Uncharted 2 heeft alleen Grand Theft Auto IV en V voor zich te dulden. Het tweede deel in de serie is dan ook mijn favoriete deel. Daarom begon ik in de Nathan Drake Collection ook met het opnieuw spelen van dat deel.
Bij het spelen van het eerste level was het alsof ik thuis kwam in een warm bad. Figuurlijk gesproken dan natuurlijk, want de situatie waarin Nathan zich bevindt in het eerste level is nou niet bepaald een warm bad te noemen. Drake overleeft namelijk maar net een enorme treincrash. Diegenen die Uncharted 2 hebben gespeeld zien deze scene waarschijnlijk nu voor zich. Zij zien Drake onder het bloed, hangend aan een trein aan de afgrond van de Himalaya. Drake klautert zich een weg naar boven en knalt onderweg een paar bad-guys af. Ondertussen vragen nieuwe spelers zich waarschijnlijk af hoe Drake hier in godsnaam terecht is gekomen, maar daar kom je pas later achter. Want eerst begint je avontuur met een ontzettend toffe ‘tutorial’ in de vorm van een heist-missie. De missie waarin je iets moet stelen uit een Turks museum is memorabel.
Tegen de tijd dat je het einde van de eerste paar missies hebt bereikt, zijn er al talloze plotwists geweest en heb je waarschijnlijk al een behoorlijk aantal keer moeten lachen om de sterke dialogen (wel een kleine tip: zet de stemmen op Engels, niet op Nederlands). De vraag bij HD-remasters is altijd of een game de tand des tijd heeft doorstaan. Een game kan nog zo mooi opgemaakt zijn, als de gameplay sterk verouderd is heeft zo’n hele remaster natuurlijk niet zo veel zin. Ik kan een volmondig ja antwoorden op de vraag of de Uncharted-games ook in 2015 nog leuk zijn om te spelen. Hoewel het eerste deel in de serie ietwat simpele gameplay heeft vergeleken met deel twee en drie, houdt ook Drake’s Fortune zich dapper staande, zo’n zes jaar later. Ook prettig is het feit dat de controls van de games allemaal op elkaar afgestemd zijn. Zo voelt het schieten in deel één net zo lekker als in deeltje drie. En dat is wel een goed ding wanneer je alledrie de games achter elkaar wil gaan spelen.
Qua gameplay kunnen de games in ieder geval nog altijd goed mee. Sterker nog, het is nog altijd Genieten met een hoofdletter G. De filmische actie van Uncharted weet ook in 2015 te bekoren. Omdat Uncharted zo’n filmische ervaring is, is het fijn dat de game op de PlayStation 4 beter dan ooit loopt. Uncharted stond altijd al bekend om de mooie graphics, maar op de PlayStation 4 komt dat natuurlijk nog beter tot zijn recht. In vergelijking met de PlayStation 3-versies vielen er mij twee dingen op. Allereerst is de belichting een stuk beter, mooier en natuurlijker. Ten tweede lopen de games nog een stuk soepeler dan dat ze deden op de PlayStation 3. Met 60 fps is het spelen van alledrie de Uncharted-delen een lust voor het oog.
Dat de Uncharted-games tof zijn, dat staat buiten kijf. Daar hoeven we dan ook zeker geen discussie meer over te voeren. Maar is de Nathan Drake Collection het dan ook waard om aan te schaffen? Zo bevat de game op dit moment geen multiplayer, hoewel er wel een Uncharted 4 multiplayer-beta aan zit te komen voor iedereen de game gekocht heeft. Ook is er weinig ‘nieuws’ toegevoegd aan de game: er is een speedrun-mode toegevoegd, maar dat is eigenlijk alleen maar een klokje in beeld tijdens het spelen. Toch voelt het nooit alsof je tekort wordt gedaan met de Nathan Drake Collection. De gameplay van alledrie de Uncharted-games voelt nog fris aan. Het is nog altijd fantastisch om los te gaan in de jungles in deel 1, de besneeuwde toppen in deel 2 en de woestijn van deel 3. Zoveel kwaliteit op een schijfje, dat maakt de Nathan Drake Collection misschien wel tot de beste remaster ooit.
[review pros=”+ Uncharted: Drake’s Fortune!
+ Uncharted 2: Among Thieves!
+ Uncharted 3: Drake’s Deception!
+ Speelt nog altijd heerlijk weg” cons=”- Weinig ‘nieuws’ in deze remaster” score=90]
