Bliksem slaat niet twee keer op dezelfde plek in. Met het eerste seizoen van The Walking Dead bracht Telltale een game die zowel door pers als door fans bijzonder goed is ontvangen. De episodische game verscheen op vele Game of the Year-lijsten en bracht behoorlijk wat gamers aan het huilen. Nu is Telltale terug met een vervolg. Weet de ontwikkelaar het sterke eerste seizoen te overtreffen?
Pas op, mocht je het eerste seizoen niet hebben gespeeld, dan zit deze review vol met spoilers.
Lee is dood. De man die jij onder de knoppen had in het eerste seizoen, de vaderfiguur voor de wees Clementine, heeft zijn leven gelaten. Om haar te beschermen, om haar een toekomst te geven. Zijn dood zelf was een heftige voor de jonge Clem, het meisje heeft haar beste vriend door het hoofd moeten schieten zodat hij niet terug kwam als een Walker. Een gebeurtenis die Clementine getekend heeft voor het leven. In het tweede seizoen speel je als haar, de emotioneel beschadigde meid. Haar leven zit vol verdriet, verlies en geweld. All That Remains, zoals de eerste episode van het tweede seizoen heet, laat zien dat Clementine haar kinderlijke onschuldigheid moet verliezen om te overleven. En ja, binnen vijf minuten zit je wederom met een brok in je keel naar het scherm te staren.
Het is bijzonder aangrijpend om te zien hoe Clementine alles om haar heen verliest. Het jonge meisje moet sterk zijn in een wereld die haar steeds omlaag lijkt te trekken. Je kent haar verleden, je weet dat haar ouders dood zijn. Je weet dat ze in Lee een voorbeeld zag. Je weet dat ze hem dood heeft moeten schieten. Ze heeft gevaarlijke situaties achter zich liggen, ze heeft dingen gezien die een jong meisje niet hoort te zien. Het maakt van haar een volwassen vrouw in het lichaam van een jong meisje. Het interactieve avontuur van Telltale kent nog steeds dezelfde fouten als het eerste seizoen, maar brengt ook alle sterke punten meteen terug op de tafel.
Wanneer je All That Remains begint vraagt de game om je savegame van het eerste seizoen en de 400 Days-uitbreiding. Jouw keuzes van toen worden meegenomen in het nieuwe verhaal. Hoewel ik er in dit eerste deel nog weinig van gemerkt heb, lijkt het cruciaal voor toekomstige verhalen te zijn. Het duurt niet lang voordat iedereen uit de oude groep dood is, uit elkaar gedreven door omstandigheden over gewoonweg als een Walker door de wereld loopt. Clem is alleen in een gevaarlijke wereld waarin niemand te vertrouwen is. Een vriendelijk gezicht kan uit zijn op jouw bezittingen. Jouw wapens, jouw eten. Wanneer de meid een nieuwe groep vind waarbij ze zou willen blijven, worden de machtspelletjes dan ook snel duidelijk. Een extra persoon in de groep is een extra mond die gevoed moet worden. Hoewel delen van de groep Clem graag bij zich houden, willen anderen haar niet zien. De druk op haar persoon wordt groter en groter.
De nieuwe groep overlevenden lijkt de oude cast te moeten vervangen. Er zijn een nieuw vaderfiguur, een zwangere vrouw, een dokter met een vreemde dochter en een oude ziel. De onderlinge relaties zullen nog verder uitgediept gaan worden in de vier toekomstige episodes, in deze eerste zijn de personages nog vaag en ondoordringbaar. We zien alles vanuit de ogen van Clementine, een originele kijk op een met zombies gevulde wereld. Jouw keuzes staan wederom centraal in het verhaal en scheppen banden met de personages om je heen. Niet elke keuze heeft een goede uitkomst. Daar zul je mee moeten leven, van nu tot de laatste episode. Het feit dat het verhaal en de personages nog niet duidelijk zijn wanneer de aftiteling over je scherm loopt is in dit geval aan te moedigen. Clementine weet niet of ze veilig is, bij wie ze is beland en of ze hier goed aan heeft gedaan. En dat weet jij als speler ook nog niet. Een cliffhanger zorgt ervoor dat je de volgende episode wederom wilt gaan spelen.
De gameplay is weer simpel, nergens echt uitdagend, maar toch interessant. Net als in het eerste deel speel je hier een interactieve film. Je zit dus meer naar filmpjes te kijken waarin jouw keuzes de gesprekken beïnvloeden, dan dat je daadwerkelijk aan het rondlopen bent. En dat is goed. Dat werkte in het eerste seizoen en hier werkt het weer. Op momenten weet het verhaal in deze eerste episode de spanning uit het verleden weer helemaal terug te brengen. Nu al ben je emotioneel begaan met de personages, zijn er beelden die niet meer van je netvlies verdwijnen en voel je je rot bij de dood van sommige personages. De schrijvers van Telltale mogen wederom een schouderklopje ontvangen.
Het voelt dan ook intens om met Clementine, een jonge, schattige meid, een Walker te doden. Je ziet in haar ogen dat ze dit niet wil, maar dat ze weet dat het moet. Het doet wat met haar. Elke dood om haar heen laat een litteken op haar ziel achter. Het moet om te overleven, maar dat maakt het nog niet goed. Op deze momenten zit je met gemengde gevoelens naar je scherm te staren. De zombie moet dood, maar het pijnigt Clementine.
All That Remains laat zien wat een jonge meid, nee, een jonge vrouw moet doen in een gevaarlijke wereld om te overleven. Telltale weet haar als een echt persoon neer te zetten waardoor het niet lang duurt voordat je haar wederom in je hart hebt gesloten. Nog meer dan in de tijd van het eerste seizoen. De tijd van Lee ligt achter ons, het verhaal van Clementine gaat beginnen. Hoewel het spel op momenten nog steeds een beetje blijft haperen en animaties niet altijd kloppen, zijn dit fouten die we wederom willen vergeven. Misschien dat The Walking Dead: Season Two dan volgend jaar wederom op de Games of the Year-lijst staat. Het sterke begin is er in ieder geval.
[review pros=”+ Clementine is een fantastisch personage
+ Keuzes die je maakt doen wat met je
+ Sterke start voor dat wat gaat komen” cons=”- Zelfde technische fouten als eerdere delen” score=83]
