Company of Heroes 2 Review

Company of Heroes 2 Review

Na het spelen van de multiplayer bèta en de singleplayer preview dacht ik wel klaar te zijn voor de volledige versie van Company of Heroes 2. Ik had zelf al de nodige strepen en sterren op mijn schouders geplakt en de pet van de generaal stond goed op mijn hoofd. Nadat ik enkele nieuwe missies in de volledige versie had gespeeld heb ik die pet maar snel weer afgezet. Het is een pittig spelletje, maar is Company of Heroes 2 ook de topper zoals ik verwachtte na het spelen van de previews?

De singleplayer campagne wordt goed opgebouwd en het spel leert je gaandeweg de mogelijkheden van de verschillende units en wapens. Hierdoor raak je ook bekend met de verschillende tactieken die je kunt gebruiken en die je vaak hard nodig zult hebben. De game duwt je tijdens de missies subtiel de juiste kant op (bijvoorbeeld door het plaatsen van munitie-boxen die je op kan pikken). Dit is belangrijk omdat je dan de juiste triggers activeert voor de hints. Zo zal het spel in de eerste snipermissie aangeven waar je jouw snipers moet plaatsen en de opdracht geven om een flare de lucht in te schieten voor een grotere field-of-view. Deze stappen zijn op een goede manier verwerkt in het spel (de units zullen zelf de tips geven) en je krijgt er nog genoeg vrijheid omheen om je eigen ding te doen. Het voelt daardoor niet alsof de game alle touwtjes in handen heeft en jij alleen maar trouw kan doen wat de game van jou verlangt.




Ondanks dat de singleplayer campagne je goed bekend maakt met de tactieken blijft Company of Heroes 2 een pittige game. Het werd me al snel duidelijk dat dit geen game is met tankrushes, maar dat je iets zorgvuldiger te werk moet gaan. Het is belangrijk om goed de kaart te leren kennen en de strategische punten op te zoeken. In de singleplayer zal je bijvoorbeeld zien dat er vaak meerdere routes zijn om bij de vijand te komen. Zo kan je kiezen voor de frontale aanval, maar er is meestal ook wel een zijpad waardoor je de vijand vanaf de flank kan verrassen en (hopelijk) overrompelen. Het is hierbij wel jammer dat het camerastandpunt nog steeds iets te laag staat. Het is geen groot probleem, maar ik had graag iets meer overzicht gehad.

Nieuw in deze game zijn de sneeuw en de kou waar je rekening mee moet houden. In de preview-versie zag ik al tanks door het ijs zakken, maar nu werd ik ook geconfronteerd met dikke laag sneeuw op het speelveld. Dit vertraagt jouw eenheden, met name de infanterie moet ploeteren om hier doorheen te komen, waardoor je constant aan het zoeken bent naar de paden tussen de sneeuwlagen. Daarnaast laten de voertuigen sporen achter in de sneeuw, iets wat je zo naar de vijand kan brengen (of de vijand naar jou). En vergeet daarbij ook niet de kou, want die doet jouw soldaten ook geen goed. Laat ze te lang onbeschermd in een sneeuwstorm en ze zullen doodvriezen. Je moet dus altijd zorgen dat ze in de buurt van een kampvuur of gebouw zijn, zodat ze snel weer op kunnen warmen.

De sfeer in de game is ook prima in orde. De sneeuwstormen worden overtuigend in beeld gebracht, waardoor je zowaar mee gaat leven met jouw soldaten die daar doorheen moeten ploeteren. Dit komt ook door de vele ‘gesprekken’ die je manschappen soms voeren, afhankelijk van waar ze mee bezig zijn. Zo had ik op een gegeven moment een aantal soldaten in een ‘half track’ geplaatst (een vrachtwagen met rupsbanden in plaats van wielen aan de achterkant) waarna ik ze hoorde klagen dat dit beter een ‘half wheels’ had kunnen heten. Gedurende het spel hoor je meer van dit soort oneliners die bij mij regelmatig een glimlach op mijn gezicht toverde en je het gevoel geeft dat je zuinig moet zijn op deze manschappen.

Naast de campagne en de multiplayer is er nu ook de Theatre of War mode. Deze optie biedt je een aantal specifieke singleplayer en co-op uitdagingen waarbij je onder andere echte oorlogsmissies na kunt spelen. Dit is een leuke toevoeging aan de game, maar heeft op dit moment nog maar een beperkt aantal missies. De ontwikkelaar heeft echter toegezegd hier in de loop van de tijd nieuwe missies en uitdagingen aan toe te voegen, zodat je langere tijd over nieuwe content beschikt. Dit kan zorgen dat de game ook langer interessant blijft voor de gamers die meer op de singleplayer missies georiënteerd zijn. Een goede ontwikkeling wat mij betreft.

Company of Heroes 2 is een hele mooie en vooral uitdagende RTS-game geworden, zeker wanneer de Theatre of War mode verder wordt uitgebreid met nieuwe content. Voor de echte strategen, die denken dat ze de pet van de generaal wel passen, is dit dan ook dé RTS-game van het moment. Ben je echter meer van de snelle actie en rushes, dan kan je waarschijnlijk beter even wachten op de nieuwe Command & Conquer die later dit jaar uit zal komen. Tot die tijd ploeter ik in ieder geval graag nog even in de sneeuw om te zien of ik op zijn minst een vaantje kan verdienen op mijn uniform.

[review pros=”+ Hoge moeilijkheidsgraad
+ Heel veel diepgang” cons=”- Soms te hoge moeilijkheidsgraad
– Grafisch niet het beste ooit” score=86]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.