Nintendo besloot om tijdens de E3 geen persconferentie te geven. Een gewaagde keuze, maar volgens de grote N was een Nintendo Direct de perfecte vervanger. De games die de uitgever daar toonde wisten stuk voor stuk op te vallen. Daarnaast waren ze meteen op de E3 te spelen. Eén daarvan was Donkey Kong Country: Tropical Freeze.
Nintendo weet dat de Wii U niet zo goed loopt als dat het bedrijf ooit gehoopt had. De verkopen vallen nog een beetje tegen en de hardcore gamer lijkt de kat nog steeds een beetje uit de boom te kijken. Om het systeem toch een boost te geven, valt de uitgever terug op de iconen die al flink wat jaren synoniem staan aan kwaliteit. Nintendo toonde op de E3 niet alleen Mario, Zelda en Luigi, ook Donkey Kong mag opnieuw op komen draven voor een nieuw avontuur. Tijdens de twee levels die ik (in co-op) heb kunnen spelen, werd al snel duidelijk dat de liefhebber van de aap deze game blind aan kan schaffen wanneer hij in de winkels ligt.
Donkey Kong is in de positie om actie te ondernemen wanneer Vikingen een invasie uitvoeren op zijn eigen eiland. Het is dus meteen persoonlijk. Gelukkig staat Donkey er niet alleen voor en krijgt hij hulp in de vorm van Diddy (een eventuele tweede speler). Diddy heeft een sterke jetpack op zijn rug waarmee hij hoger gelegen gebieden kan bereiken, gebieden waar Donkey zelf niet bij kan tijdens zijn poging om het eiland te redden. Wanneer je met twee spelers aan het spelen bent, is het dus zaak om samen te werken om het einde van de prachtig vormgegeven werelden te bereiken.
Diddy kan bijvoorbeeld bij Donkey op zijn rug springen om hem over grote afgronden te vliegen of om zijn sprong net wat hoger te laten gaan. Toch voelde de speelsessie (ik heb twee levels gespeeld) net iets te vertrouwd aan. Deze Donkey Kong is net zoals het voorgaande deel van Retro Studios. Hoewel de game grafisch een enorme stap vooruit heeft gezet (Donkey was nog nooit zo harig als in Tropical Freeze), is de gameplay precies zoals je die mag verwachten van een game uit deze serie. Je maakt je een weg naar het einde van het level, verzamelt de KONG-letters, spaart bananen tijdens je toch, laat jezelf af en toe vervoeren in een mijnkarretje en schiet weg via diverse tonnen. Het is wat we kennen van Donkey Kong, nergens voelde ik enige vernieuwing.
Ook de levels die ik zag, deden me meteen terugdenken aan eerdere incarnaties van de grote aap. Een jungle, een mooi strand, een boot in de verte. Uiteraard een mijnlevel. Daarnaast schiet je jezelf met de juiste timing van de ene naar de andere ton. Het level op het strand was gevuld met geheimen. Ook onder de grond. Door op breekbare vloeren te gaan staan en te schudden met de Wiimote openden zich compleet nieuwe gebieden om te ontdekken. Hierdoor worden levels interessanter tijdens meerde speelsessies. Terwijl ik als Diddy door probeerde te springen vond mijn medespeler als Donkey een complete bananenbar onder de grond. Flink wat extra punten en een leuke bonus in de vorm van een extra leventje waren het resultaat.
In het mijnwagentje is het wederom zaak om vallende objecten te ontwijken door met tweeën de timing te synchroniseren. Spring over brokstukken op het traject, duik weg voor hangende gevaartes. Terwijl je dit met tweeën speelt, is het voor beide spelers mogelijk om het karretje te besturen. Wanneer speler één op de springknop drukt, vliegt het karretje de lucht in. Wanneer speler twee springt ook. Chaotisch! Afspraken wie wat doet lijken een vereiste, als was het wel erg grappig om als een kip zonder kop over het spoor te vliegen.
Echt veel heb ik nog niet kunnen spelen. Misschien klink ik hierboven ook negatiever dan dat ik eigenlijk ben. Ja, Retro speelt enorm op safe met deze nieuwe incarnatie van Nintendo’s aap door weinig vernieuwing toe te voegen en terug te vallen op dat wat we al kennen. Maar is dat niet precies wat spelers verwachten van Donkey Kong? Om door kleurrijke gebieden te rennen en te genieten van de muziek, de tocht van A naar B, de toffe muziek en het verslaan van vijanden? De moeilijkheidsgraad ligt wat lager als in de gemiddelde Mario-game waardoor het spel op te pakken is voor jong en oud. Vernieuwing in de vorm van extra functies voor de Gamepad waren misschien wenselijk, maar misschien vertraagde het de puike gameplay alleen maar.
Met Donkey Kong Country: Tropical Freeze toont Retro Studios de kracht van de Wii U. Sterker nog, misschien is het wel de mooiste game die ik tot op heden op Nintendo’s console heb mogen spelen. Donkey was nog nooit zo harig en knuffelbaar als in deze aankomende game. In november kan iedereen er mee aan de slag en zal iedereen zien dat onder de grafische pracht een zeer vermakelijke, sterke platformer verscholen ligt. Ik heb er in ieder geval zin in!
