Iedereen heeft op het werk wel die ene collega die er bij staat alsof hij alle wil om verder te leven verloren is. Die ene kerel die geen stap te veel zet, en die elke handeling zo traaaaaag mogelijk uitvoert. Helaas is het voor die gast aleen hele opgave zich in de ochtend te wassen en proper aan te kleden, waardoor je zeker met dit warme weer gewoon denkt dat je met een zombie op de werkvloer zit. Nou heb je in een geval als dat wel opties. Je kan uiteraard je inner Daryl Dixon loslaten en er gewoon op schieten met een kruisboog, wat niet meteen de grootste aanrader is als je nog vakantiedagen wil opnemen. Dan lijkt het me toch echt wel een beter idee om heel de werkvloer vol te hangen met van die geurdenneboompjes en thuis je frustratie uit te werken op een stelletje digitale zombies. Games als Day’s Gone, Black ops 4, The Walking Dead: Overkill en Dying Light 2 liggen nog een tijdje van ons af, maar er zijn uiteraard nu al genoeg spellen waar je die rottende rufters kan aanpakken terwijl je in je fantasie denk aan die deospray ontkennende ondode van op het werk.
State of Decay 2 (Xbox One, PC)
Persoonlijk ben ik behoorlijk teleurgesteld in de State of Decay-games. Het concept van een sandbox waar je moet community’s uitbouwen is ijzersterk, alleen jammer dat de uitwerking ervan heel wat minder leuk is dan ik zou willen. Ligt het aan de technische fouten, de ruwe kantjes of het feit dat je na uren moeite erg snel de helft van je crewleden kunt kwijtspelen door dom ongeluk? Voor mij persoonlijk is State of Decay 2 dus meer een sleur dan echt leuke gameplay, maar dat is een kwestie van smaak. Bas gaf de game een dikke 8 en prijsde de game net om de spanning van de permadeaths en de morele keuzes die je moet maken. Ik weet heus wel beter dan het oneens te zijn met Bas, dus State of Decay 2 kan, zeker als je het met vrienden in co-op kan spelen een toffe game zijn.
Dead Rising 4 (PS4, Xbox One)
Okay, het is misschien een heel klein beetje raar om met temperaturen van tegen de dertig graden een game te spelen die zo doordrenkt is van kerstsfeer als Dead Rising 4 te spelen, maar dan weet je ook eens hoe Australiërs zich voelen. Dead Rising 4 is in elk geval een leuk stukje stressrelief waarin je honderden wandelende lijken met de meest gekke dingen als tuinscharen en bowlingballen en machete’s en slagzwaarden en een ananas kan aan gort meppen. Of je kan hun omver rijden met een sneeuwruimer of zelf geschifte wapens maken die vuurwerk afvuren en meer van die ongein. Hoogstaande gameplay levert het geenszins op, maar als je een hele dag naast een collega moet staan die naar oude stinksokken, zelfgerolde sigaretten en Aiki Noodles ruikt is het een ideale stoomafblazer.
Dying Light (PS4, Xbox One, PC)
Dying Light is één van mijn favoriete nieuwe ip’s van de laatste jaren, en ik slaakte dan ook een klein gilletje toen op de E3 die sequel aangekondigd werd. Met de Dead Island-games van developer Techland had ik erg weinig, wegens gewoon te traag…maar dit? Het is werkelijk een plezier om met parkour over de daken te rennen terwijl je lacht met de zombies in de straten onder je. De sukkels. Par-Kour! Natuurlijk vergaat het lachen je s’nachts wel een tikje wanneer de zombies een stukje pittiger uit de hoek komen en gretiger naar je rondhuppelende enkels bijten, net als die collega die tijdens de nachtshift nog net ietsjes irritanter wauwelt dan overdag. Ook de DLC voor Dying Light is trouwens een aanrader omdat die het parkour inruilt voor een buggy om in rond te racen. Loeihard door de velden scheuren terwijl je constant de ledematen van je voorruit moet wegwisseren, dat is gewoon het soort Fun die je enkel met een hoofdletter kan schrijven.
Red Dead Redemption: Undead Nightmare (Backwards Compatible Xbox One)
Nu we het toch over steengoede DLC hebben, kan deze niet ontbreken. Deze Halloween uitbreiding van Red Dead Redemption is misschien wel de beste amuse bouche voor je aan de sequel dit najaar begint. De beproefde, doch nog steeds hoogstaande sandbox gameplay waar Rockstar bekend voor staat, maar dan met een griezelsausje. De kop van zombies afknallen met een blunderbuss terwijl je yihaa staat te roepen, veel beter dan dat kan een game niet worden.
Left 4 Dead 2 (Backwards compatible Xbox One)
Wat is het kut dat Valve enkel nog het geld telt van Steam deeltje 3. Ja, het is zonde dat we geen nieuwe Half-Life hebben, en het is zwaar kut dat een Portal 3 er ook niet meer in zit, maar laat ons ook Left 4 Dead 2 niet vergeten. Ja, ik hoor het de kiddies wel zeggen terwijl ze met hun fake Vuitton petje van hun Capri Sun nippen… Call of Duty Zombies is de shit. Nou…laat me even wat vertellen waar de mosterd gehaald werd jongens, meisjes en onzijdigen: Left 4 dead. Die games deden de aaw shit we moeten samenwerken of de zombies eten ons op gameplay al jaren eerder en beter. Het is heerlijk hoe je in Left 4 Dead een duidelijk objectief hebt en een pad te volgen dat steek houd, maar dat je dus echt wel moet aan hetzelfde zeil trekken om te overleven. Denk je dat je op je eentje wat van de groep kan afdwalen? Pedigree Pal! Draag je niet genoeg je steentje bij voor het welvaren van de groep? Whiskas! Samenwerken is de sleutel, want opgegeten is opgegeten en hoe minder spelers er in leven zijn…hoe taaier het uiteraard wordt. Nee, Left 4 Dead en dan vooral de betere sequel zijn echt intens, mede omdat je naast de standaard zombie’s ook speciale soorten hebt die luisteren naar coole namen als de charger en de spitter en de jockey en die zijn echt wel oh oh oh. Yup, dat was een Cranberrie grapje.
The Last of Us Remastered (PS4)
Technisch gezien worden de geïnfecteerden in The Last of Us niet beschouwd als zombies in de strikte zin van het woord, maar mijn redenering is: Als het er uitziet als een zombie, beweegt als een zombie en er groeien paddenstoelen op, dan lijkt het meer dan genoeg op mijn collega om in deze lijst op te duiken. Er is dat, maar ook uiteraard het feit dat er geen enkel excuus slecht genoeg is om het gospel van deze game te bezingen. The Last of Us is, ruim vijf jaar na release, nog steeds een meesterwerk dat de harde actie afwisselt met lange verhalende stukken of pure stealth, een donker verhaal over leren los te laten en hoop en de angst om lief te hebben en zo veel meer. Het is verre van een goede game als het er om gaat even stoom af te blazen, maar het leert je tegelijk wel relativeren. Er zijn veel ergere dingen dan collega’s op je werkvloer die in hun vrije tijd aan Walking Dead cosplay doen.
De zombie is na al die jaren nog steeds niet dood te krijgen….daarom moeten we collectief blijven ons best doen om hun aantal in gameland te decimeren. Of je het nu doet om even de stress na een irritante deodorantloze werkdag van je af te knallen, of omdat je gewoon trek hebt in wat strompelend vertier om je bezig te houden tot Days Gone in de rekken ligt…met deze games heb je in elk geval iets om je tanden in te zetten.
