Game of Thrones: Episode 4 – Sons of Winter Review

Game of Thrones: Episode 4 – Sons of Winter Review

De mensen bij Telltale hebben de franchises voor het uitzoeken. Waar eerder al games rondom Back to the Future, The Walking Dead en Jurassic Park uitgegeven werden, is het nu de beurt aan misschien wel de meest populaire tv-serie van het moment. Met Game of Thrones levert de ontwikkelaar wederom een episodische game af, bestaande uit verschillende afleveringen. Met het briljante The Walking Dead in het geheugen begon ik aan de vierde episode van het spel der tronen. Winter is coming!

Waar voorgaande episodes vaak gefocust waren rondom dialogen (zoals de eerste afleveringen van seizoen 5 van de HBO-serie), is het vierde deel flink wat actievoller. Net op tijd, actie mocht zo ondertussen wel zijn intrede maken. Dat wil niet zeggen dat er totaal geen geweld in voorgaande episodes zat, maar het was vrij minimaal. Dit keer gooit Telltale het roer om en neemt het tempo toe. Dit is Game of Thrones zoals je het kent. Hard, vuil, geweld en met flink wat misbruik. 

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Sons of Winter, zoals deze episode heet, opent met Gared die wacht op een straf omdat hij Britt heeft weten te doden. Helaas krijg je geen optie om hem te laten vertellen dat dit puur uit zelfverdediging was, iets wat het zeker was zoals we weten uit episode 3. Zelfs terwijl er een ooggetuige aanwezig is, is de waarheid ver van gesproken. Telltale duwt je hier een bepaalde kant op, iets wat jammer is in een game waarin de vrijheid in keuzes belangrijk is. Het is een start voor een nieuw avontuur richting North Grove, met onderweg de gevaarlijke Wildlings. De personages uit eerdere delen keren uiteraard stuk voor stuk terug, allen hebben een eigen spel te spelen. Verhalen gaan dichter naar elkaar toen, gebeurtenis en effect worden duidelijker. Het dodelijke spel der tronen lijkt richting de schaakmat te gaan. Het feit dat je op momenten toch snel moet beslissen hoe je personages in gesprekken reageren, zorgt er nog steeds voor dat je een eigen band kweekt met hen onder je knoppen. Het is jouw keuze die ze op dit pad heeft gezet, jij bent de oorzaak van dat wat komen gaat.

Natuurlijk worden er nog geen conclusies getrokken tijdens het spelen, daar zijn we nog veel te vroeg voor in deze episode. Toch besluipt je tijdens het spelen het gevoel dat er iets groters staat te gebeuren. En of dit het verhaal ten goede komt, dat is nog maar de vraag. Het kan alle kanten nog op gaan. De opbouw voor de volgende episodes druipt van je scherm. Sterker nog, het plaatje dat je te zien krijgt wanneer je deze episode start is een hele grote hint naar dat wat komen gaat. Wat de sfeer betreft: dat zit nog steeds helemaal goed. Telltale gebruikt opnieuw een grafische stijl die inmiddels ‘typisch Telltale’ genoemd mag worden. De game is cell-shaded (vergelijkbaar met The Walking Dead), waarbij vooral achtergronden zeer pittoresk in beeld gebracht worden. Personages op de voorgrond zijn scherp terwijl de achtergrond wat vager is. Het brengt een sterk en mooi contrast door de hele game met zich mee. 

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Het verhaal rond de Forresters in Ironrath is duidelijk het meest interessante gedeelte van het verhaal. Nadat we twee afleveringen lang steeds opnieuw uitgedaagd zijn om te kijken hoe ver we met Rodrick kunnen gaan, lijkt dit nu een uiting te krijgen op hem en zijn omgeving. De confrontatie tussen hem en Lord Whitehill is een zeer spannend moment waarbij ik letterlijk op het puntje van mijn stoel zat. Wat een sterk geschreven dialogen! Op deze momenten overtreft Telltale haar vorige episodes en durf ik zelfs te zeggen dat dit de beste episode tot nu toe is. Niet alles is even logisch in Sons of Winter. Keuzes van de Night’s Watch kwamen raar op me over, sommige personages komen niet helemaal lekker uit de verf, maar wanneer we kijken naar het grote geheel zijn het verhaal, de actie en de dialogen een sterke verbetering op dat wat vooraf ging.

Game of Thrones Episode IV: Sons of Winter is beter dan de vorige drie episodes. Wanneer je deze conclusie leest, en de eerdere episodes gespeeld hebt, is de rest van de review hierboven haast niet nodig. Je weet dat je dit gaat spelen. Je wil het niet missen. Jouw personages, jouw keuzes en jouw verhaal staan op je te wachten. Snel, start die game op! Valar Morghulis.

[review pros=”+ Sterke dialogen
+ Veel actie
+ Meer verhaal” cons=”- Vreemde keuzes
– Night’s Watch doet vreemd” score=85]

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.