Little Witch Academia: Chamber of Time Review

GameParty's eigenste heks reviewt een Japanse heksengame. Veel hekser kan het niet worden.

Toen ik deze game toegestopt kreeg had ik nog nooit gehoord van de Little Witch Academia, en dat is het moment waarop je uiteraard wat research gaat doen. Blijkbaar is dit een populaire anime-reeks die na twee korte stand alone filmpjes is uitgegroeid tot een heuse tv-show met 24 episodes, en alles daarvan staat gewoon op Netflix. Nou heb ik zeker nog niet alles bekeken van die kleine heksen, maar ik zie wel duidelijk waar de populariteit van de reeks vandaan komt en waarom een videogame de logische volgende stap is voor de meiden.

Voor wie de Little Witch Academia nooit gezien heeft zou het makkelijk zijn om dit na een eerste blik te omschrijven als een soort Harry Potter animé. Het is uiteraard een stuk Japanser dan dat. Hoofdpersonage Akko is niet meteen de meest opzienbarende heks, maar wat ze ontbeert in talent maakt ze ruimschoots goed met ambitie en de nieuwsgierige wijsneus uit te hangen. Sinds ze een show zag van haar idool Shiny Chariot is kleine Akku geobsedeerd door het idee van een grote magiër te worden en daarom doet ze nu haar uiterste best aan de kostschool voor hekserij Luna Nova. Uiteraard sluit Akko aan Luna Nova al snel vriendschappen en krijgt ze het aan de stok met rivales, komt ze in de problemen en ontdekt ze een groots magisch komplot. Het is allemaal erg onschuldig, leuk spul dat voor erg leuk kijkplezier zorgt. Maar wat met de videogame gebaseerd op de serie? Is dat gewoon een cashgrab, of voegt het iets toe voor fans van de anime?




Op verhalend vlak ligt de game in elk geval in lijn van de anime. Akku werkt zichzelf weer eens in de problemen, en dat op de laatste dag voor het begin van de zomervakantie. Ze ontdekt een geheime doorgang en klooit met een gloeiende klok waardoor ze in essentie de continuïteit van de tijd verneukt en Luna Nova vast komt te zitten in een loop. Kun je jezelf voorstellen steeds diezelfde laatste schooldag voor het begin van de vakantie te moeten doorlopen? Enkel wie door die geheime kamer met de klok gaat is zich bewust van het geklooi met de tijd, dus wat doet Akku? Hulp vragen aan een van de ervaren professoren die vast raad weten met het probleem, en riskeren te moeten nablijven? Ben je gek? Ze doet wat elk eigenwijs heksje zou doen en schakelt gewoon haar vriendinnen in om de zaak terug recht te trekken.

Nou voelt dat echt als iets dat recht uit de anime komt, en daar wringt het schoentje. De afleveringen van Little Witch Academia duren vijfentwintig vlotte minuutjes, de videogame rekt echter zo een verhaallijn uit over verschillende uren die opgevuld worden met gameplay. Ja, maar Eefje…het is een videogame, dat is toch logisch? Dat klopt volledig, maar helaas moet ik zeggen dat die gameplay hier helaas niet al te memorabel is. De gameplay bestaat hoofdzakelijk uit twee dingen, het exploreren van Luna Nova en dungeons waar je een robbertje moet vechten en beide zijn niet zonder problemen. Een groot deel van de game bestaat er in om door het schoolgebouw van Luna Nova te rennen en opdrachten uit te voeren voor andere personages, alleen… zijn veel van die dingen fetch quests. Zet al die boeken op orde in de bibliotheek, help met de was, vraag aan leerkrachten hoe het zit met huiswerk, vind 44 klavertjes vier. Jeetje. Voor een school waar magie centraal staat moet je vooral verrassend veel rond rennen. Het helpt ook geenszins dat het Luna Nova uit de game een best adequate weergave is van het Luna Nova uit de serie. Je moet langs de cafetaria, voorbij de noordelijke traphal om bij de grote traphal te komen en dan twee verdiepingen de trap op om in de slaapzalen te komen waar je weer een trap op moet om dan aan het einde van de gang Akko’s slaapkamer te bereiken. Je moet verdomd wat afrennen in Luna Nova. Nou is het eerlijk om te zeggen dat je wel een spreuk kan unlocken om jezelf te teleporteren, wat al dat gedoe een stuk minder irritant maakt, maar die spreuk moet je eerst zien te unlocken via een sidequest die je makkelijk kan missen. Niet bepaald slim gamedesign dat.

Combat is de andere kant van het muntje en daar is de game gelukkig iets vlotter in. Je krijgt in essentie een reeks kamers vol obstakels en vijanden voorgeschoteld op je weg naar een eindbaas, wat er dus op neer komt dat je een dungeon crawler in 2,5 D speelt. Vechten gebeurt min of meer zoals je dat zou verwachten met je lichte, medium en zware aanvallen en zes toverspreuken die je zelf kan kiezen. Op zich is het ook leuk dat elk personage een unieke aanval heeft zodat je met bijvoorbeeld Amanda van erg dicht kan gaan meppen terwijl Constanze vijanden van op een afstand bestookt. Op papier is er weinig mis met die combat, maar al spelende merk je al snel dat er wat mis is met de hitdetectie van je aanvallen, waardoor je geneigd bent betrouwbare spreuken te spammen omdat die veel meer de aangebrachte schade verspreiden.




Nog een probleem met combat is dat de AI van je kompanen nog dommer dan een zak stenen is, want ze gebruiken mana voor de sterkste aanvallen op kleinere vijanden en vergeten dan domweg te healen als een grotere vijand de vloer met hen aanveegt. Stelletje mutsen. Het is verre van gamebrekend omdat je zelf behoorlijk uit de voeten kan en de tegenstanders je het niet overdreven moeilijk maken, maar een erg goede indruk laat het toch niet na.

Little Witch Academia: Chamber of Time is esthetisch trouw aan de show en is duidelijk met zorg gemaakt, maar laat het helaas afweten op vlak van gameplay. De vele fetch-quests, het trage spelverloop en de repetitieve gameplay zorgen ervoor dat dit enkel die hard fans gaat kunnen boeien, nieuwkomers checken veel beter de serie op Netflix.

Good

  • Ziet er uit als de anime
  • Veel te doen

Bad

  • Gameplay is helaas erg repetitief
  • A.I laat steken vallen
5.1

Net niet

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.