Tales from the Borderlands: Episode 2 – Atlas Mugged Review

Tales from the Borderlands: Episode 2 – Atlas Mugged Review

Mijn hemel, wat timmert Telltale tegenwoordig lekker aan de weg zeg. Game of Thrones en The Walking Dead zijn allebei fantastische games en het zijn natuurlijk enorme licenties die de mannen en vrouwen van Telltale te pakken hebben. Bovendien kwam deze week het nieuws naar buiten dat ze bij Telltale opnieuw een grote licentie te pakken hebben. Vanaf 2017 kunnen we namelijk een game rondom Marvel verwachten. Maar tussen al dat licentiegeweld door, was Telltale ook nog bezig met Tales from the Borderlands. De eerste episode, Zer0 Sum scoorde prima. Nu is het de vraag of Telltale dit hoge niveau weet vast te houden.

Let op: spoilers over de eerste episode, Zer0 Sum!!

In Zer0 Sum hebben we kennis gemaakt met Rhys en Fiona. Twee uitersten die – zo het lijkt- tot elkaar veroordeeld zijn en in een nogal bizarre situatie zitten op het uiterst gevaarlijke Pandora. Nog altijd wordt het verhaald vertelt aan de hand van flashbacks. We weten nog steeds dat Rhys en Fiona vastzitten bij een mysterieuze vreemdeling. Hoe ze daar nu precies terecht zijn gekomen, dat blijft nog even de vraag. Wel komen we in de tweede aflevering van de serie wat meer te weten over het verhaal van Rhys en Fiona. Bovendien worden er ook een aantal nieuwe karakters geïntroduceerd. Zo zien we in deze episode veel meer van Handsome Jack, die als hologram alleen voor Rhys te zien is. Het verhaal splitst zich ook in tweeen, waardoor we weer het verhaal van twee kanten te zien krijgen. Het verhaal van Rhys is heel grappig en zit vol met actie, terwijl het verhaal van Fiona een stuk emotioneler is. Fiona is natuurlijk flink geraakt door de gebeurtenissen in Zer0 Sum en dat merk je. Naast een hoop grappen is er ook tijd om de relatie tussen Fiona en Sasha uit te werken.

Telltale kiest er met Tales of the Borderlands duidelijk voor om de serieuze toon van The Walking Dead aan de kant te schuiven. Dit zagen we in Zer0 Sum al en dat zien we nu opnieuw in Atlas Mugged; dat werkt wederom prima. Meer dan eens heb ik hardop moeten lachen. Tales of the Borderlands blijft bij vlagen echt hilarisch, zonder dat het de kracht van de Telltale-games verliest. Het is namelijk nog wel zo dat de keuzes echt invloed hebben op de game. Meerdere keren tijdens Atlas Mugged bleef ik me afvragen wat er nou precies zou zijn gebeurd als ik een andere keuze had gemaakt. Maar dat niet alleen: de keuzes uit Zer0 Sum hebben ook echt invloed op de gebeurtenissen in Atlas Mugged. Vooral wat betreft de relatie tussen Rhys en Vaughn en Fiona en Sasha is het maar net wat je eerder hebt gekozen: zijn ze hartelijk richting elkaar of is er wat kou in de lucht?




Je bent zo’n anderhalf tot twee uur bezig met Atlas Mugged. In die tijd ben je weer voornamelijk bezig met Quick Time Events, keuzes maken en rondlopen om kleine puzzels proberen op te lossen. Het is de Telltale-formule en ook Atlas Mugged brengt daar natuurlijk niet heel veel verandering in. Toch moet ik zeggen dat Tales from the Borderlands daar heel goed mee om gaat. Net als je denkt: ‘niet weer een QTE’, maakt de game er een grapje van. Als je het zoveelste commando hebt gegeven voor een bepaalde operatie wordt je ineens opgeschrikt door iets anders. Het houdt de game fris en past bovendien perfect binnen Tales from the Borderlands. De game neemt zichzelf niet al te serieus en neemt vaak een loopje met zichzelf. Dit resulteert in een hilarische game.

Tales from the Borderlands ging prima van start met Zer0 Sum. In Atlas Mugged doet Telltale daar nog een schepje bovenop. Keuzes uit de eerste episode krijgen gewicht en opnieuw laat de game je behoorlijk vaak hardop lachen. Positief is ook dat Telltale even de kans pakt om de relatie tussen personages uit te werken en ook nog eens een paar leuke nieuwe karakters te introduceren. Atlas Mugged is een hectische achtbaanrit, waarbij je steeds niet kunt wachten om er achter te komen wat er nu weer staat te gebeuren. Dat er dan af en toe een paar kleine technische foutjes zijn, ach, dat kan ik dan wel hebben. Een paar framerateproblemen verpesten een hilarische episode niet.

[review pros=”+ Nog steeds hilarsch
+ Ondanks grapjes blijft verhaal interessant
+ Keuzes krijgen gewicht” cons=”- Visuele foutjes” score=87]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.