The Division 2: Warlords of New York expansion review

Eefje boekt een citytrip New York en krijgt heel wat tegenstand te verwerken in de eerste uitbreiding voor The Division 2

The Division 2 was voor mij een van de verrassingen van 2019. Het eerste deel dat zich afspeelde in de besneeuwde straten van Manhattan vond ik een degelijke, maar tegelijk ook ietwat monotone game. Je voelde dat er wel degelijk potentieel in de game zat, maar de manier waarop dat er uitkwam was in The Division gewoon te gelimiteerd. The Division 2 bleek uiteraard een totaal ander beestje te zijn, omdat ontwikkelaar Massive duidelijk de problemen van de voorganger had aangepakt. De game was snedig en tactisch, uitdagend zonder uit balans te voelen voor single players en stukken uitgebreider en gevarieerder dan in de vorige game het geval was. The Division 2 had alles aan boord om de definitieve looter shooter te worden.

En toen liep de ballon dus wat leeg. De post launch van The Division 2 was er vooral eentje van verkwist potentieel met rare patches die niet in goede aarde vielen bij de community en content drops die op een collectief ‘meh’ onthaald werden. Tijd voor iets drastisch om het tweede jaar van The Division 2 te jumpstarten moeten ze bij Ubisoft Massive gedacht hebben, en dat brengt ons bij de eerste heuse uitbreiding voor de game, Warlords of New York. Hoe sterk deze expansie voor je zal uitpakken hangt, en ik weet dat het een dooddoener is, af van hoe goed je The Division 2 vond. Simpel gezegd is het gewoon meer van hetzelfde, maar dan met New York als substituut voor Washington. Is dat een minpunt? Nou, nee, geenszins. Deze uitbreiding maakt namelijk nog maar eens duidelijk dat ontwikkelaar Massive echt wel weet waar de sterktes van de reeks liggen en zodoende wordt er netjes verder gebouwd op wat The Division 2 zo goed maakte.




Neem bijvoorbeeld de setting. Yup, de reeks is begonnen in New York, maar de stad uit deze uitbreiding is niet langer dezelfde uit die eerste game. Overstroomde straten, afbrokkelende flatgebouwen en woekerend onkruid maken duidelijk dat New York een geruïneerde schim van zichzelf geworden is. Het is een visueel indrukwekkende representatie van een miljoenenstad aan de afgrond van de complete ondergang, en dat zorgt wel voor een treffende sfeer. Ook de manier waarop de campaign is opgezet kan me wel bekoren. Je neemt het in de strijd voor New York op tegen terugkerende slechterik Aaron Keener, maar die krijg je pas in je vizier nadat je zijn vier handlangers hebt verslagen. Dat betekent dat je de vier warlords moet verslaan in hun eigen district. Eerst doe je de nodige missies om de warlord uit zijn tent te lokken, dan heb je een heftig eindgevecht inclusief bossfight en hoppa…op naar de volgende. Het is een simpele structuur, maar wel eentje die me bevalt, je weet wat je doel is en werkt je er systematisch naartoe. Het voelt voor mij gewoon lekker om op die manier progressie te maken en het feit dat je de unieke combat skill van de warlords die je verslagen hebt zelf kan gebruiken zorgt voor een extra laagje




De grote reden waarom de structuur van Warlords werkt, is uiteraard omdat de basis gameplay net als bij The Division 2 weer zo goed zit. De gunplay geeft wederom genoeg ruimte voor tactische gevechten met wapens die een duidelijke impact hebben. Uiteraard is het duidelijk een game die excelleert wanneer je samen met anderen speelt, dat maken de vijandige kogelsponzen die eigen zijn aan het genre wel duidelijk, maar ook op je eentje valt er behoorlijk wat plezier uit te halen. Ja, Warlords of New York is pittig om solo te spelen, maar een behoorlijk goede balans in difficulty zorgt ervoor dat het zeker niet onmogelijk is om op je eentje het einde te bereiken. Het is gewoon belangrijk om te blijven bewegen en cover optimaal te benutten om het hoofd te kunnen bieden aan de overmacht waar je tegenover staat. Een cover-shooter als dit werkt gewoon veel beter voor lone wolfs dan pakweg een Destiny of Anthem. Uiteraard is de omgeving ook een belangrijke sleutel tot succes. Uiteraard is elke missie een grote schiettent, maar of je nu in een binnen of buitenomgeving aan het vechten bent, je doet het steeds op plekken die tonnen sfeer uitademen. Massive deed in de hoofd-game al erg leuke dingen met Washington D.C als setting, en amuseert zich in de uitbreiding ook overduidelijk met New York als strijdtoneel. De expansion doet verder wat je van een uitbreiding van deze schaal kan verwachten, nieuwe gear en wapens en mogelijkheden om je character aan te passen, een verhoogde levelcap van veertig. Het vind, net zoals Warlords of New York in haar geheel, het warm water geenszins opnieuw uit, maar soms is meer van hetzelfde gewoon genoeg.

Met Warlords of New York levert Massive een fijne reden om terug te keren naar The Division 2. Net als in Washington blinken de missies in New York uit op vlak van level-design, variatie en heftige actie, wat ervoor zorgt dat de game ook nu weer het spelen waard is. Samen, of op je eentje.

Good

  • New York is ook hier een sfeervolle setting
  • De gameplay van The Division 2 staat nog steeds stevig
  • Fijn in multiplayer, maar ook voor solo-spelers toegankelijk

Bad

  • Doet niks nieuw
  • Vijanden zijn nog steeds kogelsponzen
8.4

Sterk

Iedere gamesite heeft die ene toffe, lieve meid nodig die te porren valt voor de schattige platformgames. Hier bij GameParty moeten we het echter nog steeds met Eefje stellen. Een inktzwart gevoel voor humor, ietwat van een grote bek en een voorliefde voor de meest gewelddadige games die je kan bedenken. Dat is Eefje in een notendop.