‘Why do all good thing come to an end’, zong Nelly Furtado ooit al eens. Helaas komt er ook een einde aan de fantastische Uncharted-serie. Tenminste, dit lijkt wel het laatste avontuur met Nathan Drake in de hoofdrol te worden. Nog één keer keert de avonturier terug. Deze keer wel met de kracht van de PlayStation 4 achter zich geschaard. Want Uncharted: The Nathan Drake Collection mag dan een mooi voorproefje zijn geweest, het nieuwste deel van Uncharted is speciaal voor de PlayStation 4 gemaakt. Hiermee wil Naughty Dog Nathan Drake nog een mooi afscheid geven. Misschien nog wel belangrijker, Naughty Dog wil gewoon een toptitel neerzetten. Daar hebben ze een hoop voor over. De game is al meerdere keren uitgesteld om de kwaliteit te kunnen waarborgen. Nu de game dan eindelijk is verschenen, is er nog maar één vraag: krijgt Nathan Drake een knallend einde? Let op, in het volgende gedeelte van deze review staan een paar lichte spoilers over de eerste uren van de game.
Nathan Drake is er onderhand wel een beetje klaar mee. Hij heeft onder meer Shangri-La ontdekt en heeft het pad van Sir Francis Drake gevolgd. Drake is met pensioen als het gaat om gevaarlijke avonturen en is tevreden met zijn relatief veilige baan als medewerker van een bedrijf dat gezonken boten bergt. Bovendien geniet Drake van zijn rustige gezinsleven met zijn vrouw Elena. Toch begint het bij hem een beetje te kriebelen als zijn doodgewaande broer Sam ineens op de stoep staat met een verzoek van levensbelang. In eerste instantie is er twijfel, maar uiteindelijk gaat hij toch overstag. Hij stort zich nog één keer in een enorm avontuur zoals we dat kennen van de Uncharted-serie. Bereid je dan ook maar voor om opnieuw op het puntje van je stoel te zitten in je woonkamer. Je zult weer moeten schieten, klimmen en puzzelen om dit avontuur tot een goed einde te moeten brengen. Bovendien zal je mond meerdere keren openvallen van verbazing als het gaat om bepaalde momenten in het verhaal. Niet voor niets is ‘Oh crap’ de meest genoemde zin in Uncharted 4.
Niet alleen van het verhaal en het spektakel zal je mond open gaan vallen, ook de grafische pracht en praal van de game zorgt voor een hoop verwondering. Ik durf de bewering wel aan dat dit de mooiste game is die je ooit op de consoles hebt kunnen spelen. Dit lijkt Naughty Dog zelf ook wel door te hebben. Al vroeg in de game ben je langs allerlei prachtige locaties gevoerd en heb je prachtige uitzichten mogen bekijken. Ook zit er niet voor niets een foto-mode in de game. Naughty Dog gebruikt de rekenkracht van de PlayStation 4 niet alleen voor de grafische pracht en praal, ook zijn de levels wat groter en ruimer opgezet dan in eerdere delen. Ik merkte dat ik soms meerdere routes had om mijn doel te bereiken. Een ander indrukwekkend punt is hoe de omgeving compleet aan flarden wordt geschoten. Je continu verstoppen achter een houten krat zit er niet meer in. Als vijanden eenmaal het vuur op je geopend hebben, dan is die krat binnen de kortste keren kapot geschoten. Daar stopt het niet qua verwoesten. Ook muren brokkelen gestaag af. Als je in het begin van de game een enorme balzaal betreedt, vliegen de glasscherven en de stukken marmer je om de oren. Ook als je eenmaal enkele uren in de game zit, blijf je je verbazen over de grafische pracht van het spel. Misschien heb je online het filmpje van de vallende stenen wel gezien. Hierbij schoot een gamer wat stenen naar beneden, om zo een hele lawine te veroorzaken. Nog nooit vielen stenen zo realistisch in een game. Het is een goed voorbeeld van hoeveel moeite Naughty Dog in dit spel heeft gestopt.
Uncharted 4 volgt opnieuw de vertrouwde formule van de voorgaande games. De campagne duurt wat langer dan in de voorgaande delen, nu ben je een kleine twintig uur kwijt om het einde van het verhaal te zien. Hierbij moet wel worden gezegd dat hierin ook het grootste minpunt van Uncharted 4 schuilt. De game komt ietwat langzaam op gang en drijft zijn puzzels soms net iets te ver door. Het gekke is dat de personages hier zelf ook humoristische opmerkingen over maken. Ik heb opmerkingen als ‘Oh ja, natuurlijk is deze ook op slot’ en ‘Serieus, nog zo’n obstakel?!’ voorbij horen komen. Naughty Dog neemt ook meer de tijd om het verhaal op te bouwen, maar schiet hier iets in door. Gevolg is dat de tutorial bijvoorbeeld heel erg lang door blijft gaan. Verder is het verhaal weer fantastisch en moet ik zeggen dat ik de schurk de meest charismatische in de serie tot nu toe vind. Verrassende plotwendingen en spectaculaire explosies volgen elkaar in rap tempo op, precies zoals je het gewend bent van de Uncharted-serie. Nee, wat dat betreft verschilt Uncharted 4 niet heel erg van zijn voorgangers. Maar als je ooit een Uncharted-game hebt gespeeld weet je dat deze games voor fantastische kwaliteit staan. Betere actie zul je niet krijgen in een videogame. In dit geval is meer van hetzelfde ook echt beter.
Natuurlijk, bij Uncharted-games draait het om de singleplayer. Maar vergeet ook de multiplayer van deze game niet. De dames en heren van Naughty Dog hebben in ieder geval weer hun best gedaan om de multiplayer van de game zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Deze is met drie verschillende modi en acht verschillende maps best een lekker toetje na de campagne. De multiplayer weet in ieder geval de snelheid en de actie van het verhaal lekker vast te houden. Bovendien kent deze mode nog best wel wat stiekeme diepgang en zijn er behoorlijk wat nieuwe items en skins vrij te spelen. Ik blijf in ieder geval nog wel even terugkomen naar de multiplayer van Uncharted 4.
Het mag eigenlijk geen verrassing heten, maar Naughty Dog brengt met A Thief’s End het verhaal rondom Nathan Drake tot een fantastisch einde. Dat doen ze onder meer door de mooiste game die je ooit op de consoles hebt gezien neer te zetten. Maar naast al deze grafische pracht en praal krijg je ook gewoon weer de spanning en sensatie die je van een Uncharted-game gewend bent. De prima voice-acting, de prachtige locaties en de verrassende plotwendingen zorgen ervoor dat je een kleine twintig uur lang op het puntje van je stoel zit. Het merendeel van die periode in ieder geval, want Uncharted 4 kent (slechts) een klein minpuntje: het tempo in de game had soms iets hoger mogen liggen. Voor de rest krijg je een singleplayer-campagne die je laat hopen dat Naughty Dog nog door gaat met Uncharted-serie tot aan deeltje 40 op de PlayStation 10. Ben je eenmaal klaar met de singleplayer, dan weet de multiplayer je ook nog op behoorlijk wat uurtjes aan plezier te trakteren. Nu al een van de beste games van het jaar!
