Wii Sports Club: Bowling & Tennis Review

Wii Sports Club: Bowling & Tennis Review

Ik weet nog goed hoe de eerste Wii Sports een hoop losmaakte, zowel bij mij als bij mijn omgeving. Al weken, zo niet maanden, had ik er naar toegeleefd dat ik eindelijk ook in mijn woonkamer kon tennissen en bowlen. Toen kreeg ik eindelijk een Wii voor mijn verjaardag. En verrek, toen ik mijn Wii trots demonstreerde was niet alleen ik overtuigd, maar ook mijn vader, mijn moeder, neefjes, nichtjes, ooms en tantes. Zelfs mijn opa en oma vonden het wel leuk om te bowlen op de Wii. Voordat ik het wist hadden ook mijn neefjes en nichtjes een Wii aangeschaft. Een situatie die jij misschien ook wel hebt meegemaakt. Nintendo brengt nu Wii Sports helemaal terug op de Wii U.

Nintendo doet dit in de vorm van Wii Sports Club. Alle vijf de sporten zijn (binnenkort) voor een tientje per sport te downloaden. Bowlen en Tennis zijn al beschikbaar, terwijl honkbal, boksen en golf binnenkort beschikbaar komen. Allereerst is daar het bowlen, persoonlijk de sport in Wii Sports waar ik de meeste tijd in heb gestoken. Je speelt het nog steeds zoals je het gewend bent: je drukt op de b-knop van de Wii Remote, maakt een beweging alsof je de bal gooit en laat de b-knop los op het moment dat je ook de bowlingbal zou loslaten. In Wii Sports Club ben je verplicht tot het gebruik van Wii Motion Plus, maar heel veel verschil met de oorspronkelijke Wii Sports is niet te merken. Dat is op zich helemaal niet erg, want dat werkte prima.




Andere dingen zijn wel nieuw in Wii Sports Club. Naast een klassiek potje bowlen, met steeds frames met tien kegels, kun je er nu ook voor kiezen om een potje te bowlen met steeds frames van honderd kegels. Deze spelvorm komt iets meer neer op geluk, maar het biedt toch een leuke afwisseling. Zeker omdat de minigame waarin je honderd kegels omver moest gooien toch altijd wel mijn favoriet was in Wii Sports. Daarnaast is er nog een aantal minigames dat je beter laat bowlen. Allereerst is daar Shoot for Spares. En zoals de naam al zegt moet je daar spares gooien. De frames die je moet gooien worden steeds moeilijker. Skittle Skills is bijvoorbeeld een minigame waarin je allemaal lastige frames met één bal moet omgooien. Als laatste is daar Triple Whammy, een minigame waarin je diverse frames met honderd kegels om moet gooien. Triple Whammy is de minste van de drie, aangezien het – opnieuw – te veel op geluk neerkomt.

Tennis is de tweede game die nu te downloaden is uit de eShop. De game waarvoor ik toen de Wii uitkwam het meest gehypet was, aangezien ik zelf jarenlang heb getennist. Toch moet ik zeggen dat tennis het aflegt tegenover bowlen. Ook bij tennis moet je verplicht gebruikmaken van de Wii Motion Plus, en ik denk dat de game daardoor toch iets te gevoelig is geworden. Ik heb zelf meer dan tien jaar actief getennist, maar ik had alsnog moeite om erachter te komen hoe ik nou de Remote precies moest vasthouden. De Remote reageert op de minste beweging van je pols, waardoor het voor leken minder makkelijk is om de game snel op te pakken. En dat is nou eigenlijk net het hele idee van Wii Sports: spelen met de hele familie. Ook tennis bevat drie extra minigames, waaronder het smashen op mollen.

De Wii U zorgt ervoor dat er twee verbeteringen plaatsvinden in Wii Sports Club ten opzichte van het origineel. Allereerst zijn daar de graphics. Wii Sports moest het al niet hebben van haar fantastische karaktermodellen of het geweldige design van de bowling- of tennisbaan en dat is in Wii Sports Club zeker niet anders. Natuurlijk, de game heeft wel een HD make-over gekregen, maar erg geweldig is het allemaal niet. Aan de andere kant is daar de toevoeging van een online mode, zowel voor tennis als bowlen. Online en Nintendo, het is lang geen gelukkig huwelijk geweest. Helaas zijn er opnieuw problemen met de online mode, en dan vooral als je met vrienden wilt spelen. De interface is erg lastig, en toen ik met een vriend online wilde spelen is het gewoon niet gelukt om contact met elkaar te krijgen, zowel met bowlen als tennis niet. Gamen met een vreemde werkt wonderbaarlijk genoeg wel goed, en bovendien een stuk beter. Het is jammer dat ik bij tennis toch nog best vaak last had van lag, terwijl dat bij bowlen niet het geval was.




Een ander nieuw onderdeel in het hele online gebeuren is de toevoeging van Clubs. Deze zijn gebaseerd op de regio waarin je woont (je mag overigens zelf kiezen van welke club je lid wordt, mocht je je schamen voor je woonplaats). Nederland kent bijvoorbeeld vier clubs: Noord-, Oost-, Zuid- en West-Nederland. Heel veel nut hebben die Clubs overigens niet, maar ach, het is best grappig om te zien welk gedeelte van Nederland nou het beste online kan bowlen. Ook krijg je vooraf een wedstrijd Miiverse-posts van je clubleden te zien.

Wii Sports Club brengt de herinneringen aan Wii Sports weer helemaal terug, maar de vraag is hoe relevant en leuk dit nog is zoveel jaren later. Dit is vooral verschillend per sport. Waar ik er met bowlen weer helemaal plezier in kreeg om met vrienden en familie te spelen, had ik dit bij het tennissen toch een stuk minder. Dit is vooral te wijten aan de té gevoelige besturing van het tennisspel, waardoor het voor familie die even snel een potje wil spelen eigenlijk te moeilijk is. De drie extra minigames voegen in ieder geval wat extra speelplezier toe, net als de online mode in zekere mate. Het online spelen met vrienden is dramatisch, terwijl het tennis ook met vreemden vaak last heeft van lag. De Clubs en het gebruik van Miiverse voegen niet zo veel toe dat het een must-buy is. De prijs per sport (10 euro) is bovendien in mijn ogen behoorlijk hoog, iets wat veel mensen van een aankoop zal afhouden. Dit is zeker niet een game waarvoor je je Wii U hebt gekocht, maar toch is zeker het bowlen nog best een aanrader als je weer met je hele familie wilt gamen.

[review pros=”+ Bowlen blijft leuk
+ Extra mini-games zijn goede toevoeging
+ Clubs en Miiverse zijn aardige toevoeging” cons=”- Online niet sterk
– Tennis is te gevoelig
– Erg hoge prijs” score=67]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.