Call of Duty: Ghosts Multiplayer Review

Call of Duty: Ghosts Multiplayer Review

Overal om mij heen is men redelijk negatief rond deze game. De gameplay voelt wel weer zoals gebruikelijk aan en is misschien zelfs wel het beste tot nu toe. Maar dit word teniet gedaan door het rare design en grootte van de maps, de snelheid waarmee je doodgaat en het gebrek aan bepaalde speelmodi. Dit is wat men tenminste zegt, maar ik kan mij hier toch niet helemaal in vinden. Er zit een kern van waarheid in maar toch vind ik het één van de beste Call of Duty games tot op heden. Hoeveel kun je nu eigenlijk zeggen over een game die nog niet eens een week in de winkels ligt?

Dit betekent dus eigenlijk ook dat ik nog niet kan zeggen dat het de beste Call of Duty tot nu toe is. Ook ik zit nog in de gewenningsperiode en moet het dus nog even laten bezinken en het de tijd geven. Ik zal proberen zo objectief mogelijk te zijn, alhoewel ik al weet dat dat niet helemaal zal lukken. Ik ben namelijk alweer besmet met het CoD-virus en het heeft mij in zijn greep. Om toch een duidelijk beeld te geven heb ik veel filmpjes bekeken en artikelen gelezen van collega’s en pro-gamers die op hun YouTube-pagina’s van alles uit de doeken doen. Wat ik alvast kan concluderen is dat het veel gericht is op persoonlijke voorkeur. Pro-gamers hebben een bepaald verwachtingspatroon en staan tegelijkertijd heel anders in deze game dan het normale volk, wij dus. Hun lat ligt een stuk hoger en zijn daarom sneller teleurgesteld als de game hen niet brengt wat ze ervan verwachten. Zo willen ze veel verschillende speelmodi, moeilijkere spawn-points en meer health. Ik als gewone huis, tuin en keuken-gamer vind het juist wel fijn als de spawn-point wat dichter in de buurt van de tegenstander liggen. En ik heb geen moeite met het feit dat je sneller doodgaat, ik merk het eerlijk gezegd niet eens. Het lijkt een fractie korter te zijn, toch kan dat ook voordelig zijn. Je legt je tegenstanders dan ook eerder om, dus je hoort mij niet klagen.

Ja, de maps zijn groot. Eigenlijk te groot om zes tegen zes te spelen. Je rent je de schompes en zo is Agility geen overbodige perk. De grootte van de maps geeft meer mogelijkheden aan campers. Zo is bijvoorbeeld Stonehaven een enorme map. Hier kunnen campers aan de verre zijde hun positie innemen en zo rondrennende spelers zoals ik relatief makkelijk omver knallen; je komt er toch niet in de buurt voordat zij je al hebben omgelegd. Ik ben dus verplicht om dan ook een sniper te gebruiken en deze gasten te pakken te krijgen, of een goedgeplaatste granaat mits je kunt werpen als een professionele honkballer. Het zou daarom mooi zijn wanneer de spelmodus Ground War weer in zijn orde word hersteld. Dan speel je negen tegen negen en lijkt een map gevoelsmatig al een stuk kleiner. Helaas is dit nog niet het geval en moeten we hopen dat het in de eerste de beste DLC zit, of wellicht in een game-update. Desondanks denk ik dat het een kwestie van wennen is. Als iedereen de game een maandje heeft gespeeld, kennen we de maps beter, weten we waar de respawn-points zitten en weten we waar we moeten zijn. Ook dan zal het een stuk kleiner aanvoelen.

Maar laten we ons even concentreren op de game zelf in plaats van “wat iedereen er van vind”. Wat is er feitelijk allemaal veranderd? De menu’s zijn ongeveer hetzelfde gebleven, op enkele andere benamingen na. Wat wel een wezenlijk verschil is, is dat je bij je loadout (het oude custom class) je soldaat ziet staan en hem daar je eigen look kan geven. Je loadout zelf is ook volledig aangepast. Alle wapens, attachments, perks en killstreaks zijn al te verkrijgen. Wel tegen een vergoeding van Squad Points. Deze vergaar je door te levellen of challenges te voltooien. Je kunt dit helemaal naar je eigen wens invullen. Zo kun je door het goed in te delen misschien wel 7 perks nemen, maar dan hou je weinig opties over om attachments op je gun te zetten. Het is dus maar wat je prefereert. En dat is een mooie aanpassing van de game, ik hou er namelijk wel van dat ik het allemaal zelf in de hand heb. Ook bestaat Prestige niet echt meer. Daarentegen krijg je nu de beschikking over een tiental verschillende soldaten die je kunt vrijspelen met je gewonnen Squad Points. Deze soldaten kun je één keer laten Prestigen, maar daar blijft het bij. Het nut van het vrijspelen van deze tien soldaten ligt niet zozeer in de Multiplayer, maar meer in de Squads spelmodus. Je kunt namelijk je vrijgespeelde teamgenoten, die je ieder een eigen specialiteit kan geven, in Squads gebruiken. Zij zullen dan met jou zij aan zij ten strijde trekken. Het is jammer dat het geen effect heeft op de multiplayer, want daar kun je het in principe met één karakter wel af. Toch is het wel leuk dat je een eigen legertje kunt bouwen.

Uiteraard zijn de wapens ook weer aangepast. Er is zelfs een nieuwe klasse bijgekomen, de Marksman-wapens. Deze wapens zitten tussen een Assualt rifle en een Sniper rifle in. Het is een welkome afwisseling die je wat meer tegenstand biedt tegen Snipers, en waarmee je toch ook redelijk mobiel blijft. Als laatste echte grote verandering kun je nu, net als in Black Ops, een slide uitvoeren. Waar het in Black Ops nog een duik was, is het hier een knie-sliding, net als in FIFA wanneer je een doelpunt hebt gescoord. Het is mij persoonlijk nog niet gelukt om tijdens deze sliding een kill te maken, maar ik heb zo wel uit netelige situaties weten te ontkomen. Het geeft een extraatje aan de al fijne gameplay. En de gameplay is zoals we het gewend zijn van de Call of Duty edities van Infinity Ward subliem. Mij gaat het voornamelijk om deze gameplay en als dat goed is, ben ik gauw tevreden. Nadat je je soldaat hebt gemaakt zoals jij ‘m wilt hebben, gaat het immers om het spelen van de game. Daar valt en staat alles mee. Wat mij opvalt is dat de “hit detection” erg goed is. Waar je in Modern Warfare 3 nog wel eens het gevoel had dat je je tegenstander daadwerkelijk raakte, maar hij toch verder dartelde alsof er niks was gebeurd, raken je kogels in deze game toch echt je vijand. En dat is een fijn gevoel. Jammer is wel dat je in plaats van de game dan alleen nog maar jezelf de schuld kan geven als je niet goed aan het presteren bent.

Ondanks dat de maps toch echt te groot zijn en hier hopelijk wat aan gedaan gaat worden door in de eerste de beste DLC veel kleinere maps te stoppen, vind ik deze game tot nu toe de beste Call of Duty die ik heb gespeeld. Dit baseer ik puur op de gameplay die echt geweldig aanvoelt. Qua cijfer zal het desondanks niet tippen aan de voorgaande delen. Dit omdat ik toch van mening ben dat Infinity Ward beter naar de community had moeten luisteren. Ze hebben nu een weg gekozen welke erg tof is, maar er toch niet een fantastische game van weet te maken. Het is wederom een Call of Duty zoals alle andere Call of Duty’s. Ik ben benieuwd wanneer ze de stap durven nemen en de game écht op de schop nemen. Voor nu neem ik gretig genoegen met deze. Stay frosty.

[review pros=”+ Beste gameplay tot nu toe
+ Verpersoonlijking van je soldaat
+ Alle killstreaks, wapens en perks gelijk ter beschikking” cons=”- Te grote maps
– Alsnog te weinig innovatie” score=82]

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.