Titanfall Gamescom Preview

Titanfall Gamescom Preview

De break-up tussen Activision en het halve team van Infinity Ward, de bedenkers van Call of Duty, is een van de grootste happenings binnen de huidige gamesindustrie. Begin 2010 pakten Jason West en Vince Zampella, de twee oprichters van Infinity Ward, hun biezen, gevolgd door de helft van hun team. Een reden is officieel nooit naar buiten gebracht. De mannen zetten Respawn Entertainment op, waar West inmiddels ook alweer vertrokken is, onder de vlag van EA. Afgelopen E3 werd Titanfall onthuld, de eerste game van Respawn. Op de Gamescom konden we ermee aan de slag.

Het voordeel dat wij als pers hebben op beurzen als de Gamescom is dat er naast de voor iedereen toegankelijke beursvloer ook nog een behind closed doors-gedeelte is. Daar kan geen publiek komen, alleen pers en retail. Ook hier hebben alle (of in ieder geval veel) uitgevers een stand, zij het een stuk minder indrukwekkend aangekleed dan op de beursvloer. Op deze stands wordt overlegd met retailers en worden games aan de pers gepresenteerd, meestal door de ontwikkelaars van de betreffende game zelf. Hiervoor maken we van tevoren afspraken, zodat we zeker weten dat we een plek hebben. Wachttijden zijn er dan ook eigenlijk niet, je hebt tenslotte een afspraak.




EA pakt het iets anders aan. Het is een jaarlijkse traditie dat zij de grootste behind closed doors stand hebben, waar je gewoon van tevoren een afspraak maakt om naartoe te komen om vervolgens in allerlei kleine hokjes die zich binnen de stand bevinden de games te checken. Ook dit stroomt vaak prima door. Vijf minuten wachten hooguit als er al een paar journalisten voor je staan te wachten. Maar niet bij Titanfall.

Bij het binnengaan van de EA stand was er één ding dat onmiddellijk opviel: een rij wachtende mensen. Juist, voor Titanfall. Behind closed doors. Nog nooit heb ik dáár mensen echt in de rij zien staan om een game te kunnen spelen dan wel een presentatie bij te wonen. Dat, plus het feit dat ik gewillig in de rij aansloot, geeft wel aan dat de verwachtingen voor Titalfall hooggespannen zijn. Na een minuut of twintig, zo lang heb ik nog nooit gewacht behind closed doors, mocht ik naar binnen. Een stuk of twaalf pc’s stonden opgesteld, met elkaar verbonden via LAN. Qua besturing was er de keuze tussen muis en toetsenbord of een Xbox 360-controller, wat voor mij als consolegamer niet zo moeilijk was. Met de controller in mijn handen wachtte ik af tot de teller op nul sprong…

Na het kiezen van mijn Titan en de uitrusting van mijn character, werd ik direct in de actie gedropt. In Titanfall neem je de controle over een menselijk karakter, dat op zijn beurt ook weer de controle kan nemen over een Titan. In feite is dit niks meer en niks minder dan een grote mech. In de game vechten mensen en Titans zowel zij aan zij als tegen elkaar. Erg gevaarlijk en riskant op papier, aangezien een simpel mensje natuurlijk geen kans maakt tegen een dikke mech, maar Respawn heeft dit op meerde slimme manieren opgelost.

Ten eerste de wendbaarheid. Sowieso kunnen mensen een stuk sneller en makkelijker bewegen dan de logge Titans, maar Respawn heeft iets extra’s toegevoegd waardoor de soldaten nog een voordeel hebben. Het is namelijk mogelijk om a la Mirror’s Edge over muren te lopen en van dak naar dak te springen. Volgens de aanwezige ontwikkelaar is het zelfs mogelijk om complete levels te spelen zonder ook maar één keer de grond te raken. Eerlijk is eerlijk, dat is me bij lange na niet gelukt, maar het zorgde er wel voor dat ik stukken sneller op plekken waar ik wilde kon komen dan via een ‘normale’ route. Iets wat natuurlijk naarmate je de game meer speelt alleen maar beter zal gaan.

Ten tweede heb je niet constant de beschikking tot een Titan. De mechs moeten gebouwd worden voordat ze op een door jou aangewezen plek gedropt worden (of eigenlijk uit de lucht vallen, vandaar ook de naam van de game) en lopen natuurlijk ook flink wat schade op tijdens gevechten. Gaat je Titan kapot, dan moet je er eerst voor zorgen dat je op tijd met een druk op de knop je schietstoel gebruikt. Anders ben je er sowieso geweest. Vervolgens speel je de tijd dat je nieuwe Titan gebouwd wordt gewoon als soldaat.




De wapens van een Titan zijn natuurlijk vele malen krachtiger dan de wapens die je als soldaat met je meedraagt, en als een Titan simpelweg op een soldaat gaat staan is het ook einde verhaal voor laatstgenoemde, maar door het niet constant de beschikking hebben over een Titan en de veel betere wendbaarheid van de normale soldaten , is er toch een goede balans. Erg knap.

Qua actie is duidelijk te merken dat dit een game is van de makers van Call of Duty. Titanfall bast van de chaos, die door de aanwezigheid van de Titans nog stukken groter is dan we uit andere games gewend zijn. Het besturen van een Titan voelt oppermachtig en de wapens knallen volle bak. Je voelt aan alles dat je zwaar geschut in handen hebt. Ook als gewone soldaat overigens. Natuurlijk heeft het minder effect als zo’n klein mannetje op een Titan staat te schieten dan wanneer het hard tegen hard is, maar de wapens zijn zeker niet kansloos. Samenwerkend met een aantal man kan je absoluut een Titan in de val lokken.

Aangezien dit een preview is mag ik natuurlijk nog niet oordelen, maar Titanfall ziet er wel echt verdomd goed uit. Nog nooit eerder zag ik zo’n goede balans tussen mechs en ‘gewone’ soldaten, en dat ook nog eens gecombineerd met moddervette actie. Het kan niet snel genoeg 2014 zijn!

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.