Yoshi's New Island Review

Yoshi's New Island Review

Nintendo is voor mij altijd een beetje onlosmakelijk verbonden met platformgames. Denk hierbij vooral aan de Mario-games (zowel in 2D als in 3D), maar natuurlijk ook de games rondom Wario en Yoshi. De laatste jaren horen we echter niet zo veel meer van Wario en Yoshi. Natuurlijk, ze draven nog wel op in games als Mario Kart en Super Smash Bros., maar een échte platformtitel rondom deze figuren hebben we al lang niet meer gezien. Hier is echter nu verandering in gekomen voor Yoshi. Ik maakte een reisje naar een nieuw eiland in Yoshi’s New Island!

Helemaal nieuw kun je dit spel natuurlijk niet noemen. Het doet precies wat je er eigenlijk van verwacht: het is weer een 2D platformer waarin je een aantal werelden doorloopt en elke wereld heeft weer een aantal levels. Ook doet Yoshi nog steeds wat je van hem verwacht: vijanden inslikken en vervolgens weer uitpoepen in de vorm van een ei. Het is nog steeds een van de bekendste gamemechanieken, maar natuurlijk ook nog steeds een van de weirdste. Ook qua verhaal is er niet veel nieuws onder de zon: opnieuw draait het verhaal om Baby Luigi en Baby Mario. Baby Mario moet in ieder geval gered worden door een heel leger aan verschillende Yoshi’s.

Yoshi voelt nog steeds hetzelfde aan als normaal. Onze favoriete dino kan nog steeds trappelen om wat langer in de lucht te blijven en het schieten van eieren is nog steeds hetzelfde. Aan het begin van de game is het behoorlijk verfrissend om eens niet op vijanden te moeten springen, maar gewoon een vijand omver te schieten, maar uiteindelijk begint het wel een beetje te vervelen. De manier waarop je het loodje legt en opnieuw moet beginnen verschilt wel met de meeste platformspellen. Waar het bij spellen als Super Mario de bedoeling is dat je niet te vaak geraakt wordt door vijanden, is dat in Yoshi’s New Island niet het geval. In Yoshi’s New Island is het pas over al je Baby Mario kwijtraakt. Wordt je Yoshi geraakt door een vijand, dan zal Baby Mario langzaam wegvliegen in een zeepbel. Weet jij Baby Mario nog te redden voordat hij uit het scherm verdwijnt, dan ben je veilig en kun je je weg vervolgen. Raakt Baby Mario uit het zicht, dan is het afgelopen en kun je helemaal opnieuw gaan beginnen.

Ook kent de game een aantal nieuwigheden in de vorm van power-ups. Nintendo heeft zich er natuurlijk niet helemaal makkelijk van af gemaakt. De leukste power-up is in mijn ogen de ‘Mega Egg’. Je verwacht het waarschijnlijk wel met zo’n naam, met deze power-up draagt Yoshi een enorm ei achter zich aan dat alles op zijn pad verwoest. Daarnaast zijn er bijvoorbeeld nog een verrekijker een een Metal Egg. Met dat metalen ei zak je in een waterlevel naar een bodem. Verder kan Yoshi ook nog tegen muren oplopen en vuurspuwend.

Yoshi’s New Island ziet er erg kleurrijk uit, maar heeft wel een heel kinderlijke stijl. Het artwork van New Island zou zeker niet misstaan in een prentenboek voor kleine kinderen. Toch werd ik niet gegrepen door de stijl. Dat kan natuurlijk komen doordat ik een volwassen man ben, maar ik werd wel gegrepen door de kinderachtige stijl van Animal Crossing, of door de zeer kleurrijke stijl van Super Mario 3D World en Rayman Legends. Ook is de stijl weliswaar schattig en kleurrijk, maar miste ik detail. Dat de levels dan wel heel erg op elkaar lijken helpt de game daarnaast ook niet bepaald. De 3D-slider kun je helemaal voluit zetten, zonder dat het effect te extreem wordt. Ik heb er echter steeds voor gekozen om mijn ogen rust te gunnen en het 3D-effect helemaal uit te zetten, want het voegt namelijk vrij weinig toe aan de grafische stijl.

Yoshi’s New Island ziet er niet alleen uit alsof het voor kinderen is gemaakt, zo speelt de game namelijk ook. Het is allemaal heel erg rustig, heel erg laid-back en vooral erg makkelijk. Er zitten amper puzzels in de game en de puzzels die er wél in zitten zijn wel heel erg makkelijk op te lossen. Je zult ook niet heel vaak afgaan. Aan de ene kant maakt dit Yoshi’s Island wel het ultieme relax-spelletje, een spelletje dat je nog even speelt voor het slapengaan. Aan de andere kant, als ik een game speel wil ik wel graag uitgedaagd worden. Het hoeft niet van het niveau Dark Souls te zijn, maar een beetje uitdaging mag er best wel inzitten. Het komt de duur van de game in ieder geval ook niet ten goede.

Op het eerste gezicht doet Yoshi’s New Island niet heel veel fout. De platform gameplay is best leuk, het stijltje is best schattig. Spendeer je echter wat meer tijd op het nieuwe eiland en je zult zien dat niet alles zo schattig en leuk is als het op het eerste oog lijkt. De levels lijken allemaal op elkaar en voor de gameplay geldt hetzelfde. Nergens wordt de game echt heel spannend, nergens doet de game revolutionaire dingen. De game lijkt wel heel erg kinderen gericht, zeker als je naar het vertellen van het verhaal kijkt. Misschien zullen die-hard fans een nostalgisch gevoel krijgen, maar Nintendo verkleint de doelgroep van deze game eigenlijk onnodig.

[review pros=”+ Ultieme onstpanning
+ Retro-gevoel” cons=”- Totaal geen uitdaging
– Eigenlijk te kinderachtig
– Te veel van hetzelfde” score=65]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.