Avatar, de terugkeer naar Pandora

Avatar, de terugkeer naar Pandora

In 2009 vond een revolutie plaats in de bioscopen. Die revolutie droeg de naam Avatar. De film van James Cameron bracht ons beelden zoals we ze nooit eerder zagen. Het gaf ons een verhaal, een universum, een doordachte omgeving. En het bracht ons de 3D-bril. Het is nu haast niet meer te omvatten, maar Avatar was de eerste ‘reguliere’ 3D-film in de huidige 3D-opmars in de bioscopen. En Avatar komt terug. Gelukkig.

Ook ik zat daar in de Pathé van Tilburg. Een bioscoop die speciaal voor Avatar zijn projectietechnieken aan had gepast en waarbij steevast elke voorstelling van de film uitverkocht was. Ik zat daar, meerdere keren zelfs, met een bijzonder zware bril op mijn neus, te kijken naar de prachtige plaatjes die Cameron op mij af wist te vuren. Een bril met een batterij er in, een batterij die een enkele keer tijdens de film leeg wist te raken waardoor ik tijdens de film een nieuwe bril moest halen. Ja, het klinkt primitief, maar de eerste stap richting de reguliere 3D zoals we die nu kennen was gezet. Het was Avatar. Een fantastische film, maar wel eentje die geplaagd werd door het verhaal. Want, wanneer ik je zeg dat het verhaal nu juist het minst interessante is in de film, denk ik dat je dit snel kunt accepteren. Deze ‘Pocahontas in de ruimte’ was tof, maar waar de film op alle fronten wist te vernieuwen, voelde het verhaal als een ‘been there, done that’.




Dat de film een lange adem had, blijkt nu nog steeds. In Animal Kingdom, een pretpark van Disney in Florida, is een heel stuk van de planeet Pandora nagemaakt, inclusief een tweetal fantastische attracties. Steevast de meest populaire attracties van het park, afgaande op de constante wachttijden. Daarnaast kondigde Disney recentelijk Avatar 2, 3, 4 en 5 aan. De films gaan afwisselend met drie nieuwe Star Wars-films verschijnen. Er wordt dus gigantisch ingezet op dit universum van Cameron. En stiekem kijk ik daar toch weer enorm naar uit. Want ik ben nog niet klaar in deze wereld. Sinds de eerste keer dat ik Avatar zag ben ik verliefd op de omgeving, de plaatjes, de kleuren, de inwoners. Ik wil meer van dit. Ik krijg meer van dit.

Maar, waar de vergelijking met Star Wars snel gemaakt is, is Star Wars een franchise die in alle soorten media groter en groter is geworden. Naast de films zijn er tv-shows, comics, boeken, audiodrama’s en natuurlijk videogames. Waar Avatar de potentie heeft om te groeien, gebeurt dit maar niet. Ja, er was een (vrij middelmatige) game van Ubisoft in 2009, maar daarna is het eigenlijk bijzonder stil geweest. We weten dat de vier films allemaal tegelijkertijd opgenomen worden waardoor ze vrij vlot van elkaar uitgegeven kunnen worden, maar verder was het vrij stil. Tenminste, op die ene aankondiging na. In februari 2017 liet Massive Entertainment, de ontwikkelaar achter The Division, in een video zien dat de studio bezig was met het maken van een groots Avatar-project. En sindsdien is het dan ook bijzonder stil rondom dat project. Toch dwalen mijn gedachten de laatste dagen heel erg naar wat deze game zou kunnen zijn.

https://www.youtube.com/watch?v=TAgYPXZRk10&frags=pl%2Cwn

Want hoewel Disney onlangs vier Avatar-films met hun releasedata heeft aangekondigd, is hierdoor ook bevestigd dat de tweede Avatar-film later gaat verschijnen dan origineel gepland. Met een jaartje schuift de titel op, om niet in het vaarwater van Star Wars te gaan zitten. Ik vraag me dan ook meteen af of de Avatar-game van Massive hierdoor ook een jaar later gaat verschijnen. Want zijn er banden met de film? Gaat de game een spoiler vormen voor de film? Of is het gewoon een aanvulling op dat wat we gaan zien, met compleet andere personages in herkenbare omgevingen? Of kan deze game juist een briljante marketingtechniek gaan worden voor de gehele ‘Avatar Saga’?

We leven in een wereld waarin we games op dag éen kopen, games die een jaar later niet meer lijken op dat wat we eerder kregen. Kijk naar een Sea of Thieves, een Halo: The Master Chief Collection. Of om in kamp Ubisoft te blijven; kijk wat er gebeurde met Rainbow Six Siege, For Honor en Ghost Recon: Wildlands. We kopen een game, maar voor de ontwikkelaar is dit pas het beginpunt. ‘Games as a service’ worden steeds meer een ding. Spellen die ervoor moeten zorgen dat we ze langer blijven spelen. Jaren in plaats van weken. Door steeds nieuwe dingen toe te voegen weet de ontwikkelaar ons bij hun game te houden. Ubisoft is hier fantastisch in. Sterker nog, misschien is Ubisoft hier de allerbeste in. En laten we dit eens toe gaan passen op die Massive Avatar-game, die onder de vlag van Ubisoft uitgegeven gaat worden.




We weten dat de game groots gaat worden, dat ‘ie draait op de engine waar ook The Division op draait én dat James Cameron zelf mee werkt. Meer dan dat niet. We hebben geen screenshot, geen gameplay. We weten niet eens in welk genre de game af gaat spelen. Maar ergens hoop ik op een online wereld waarin iedereen zijn ding kan doen. Een MMO, die breekt met de normale conventies van de MMO. Een beetje wat The Division dus deed, maar op een veel grotere schaal. En hier komt het interessante kijken. Massive zou deze game jarenlang kunnen blijven ondersteunen met uitbreidingen, patches en extra’s. Nieuwe locaties, nieuwe verhalen, nieuwe avonturen. Breng deze game daarom naar de volgende generatie consoles en je kunt jaren vooruit. Jaren waarin vier nieuwe films uit gaan komen. Een briljante marketingzet waarin film en game elkaar jaren aan kunnen vullen.

Ja, ik zou het bijzonder tof vinden wanneer deze Avatar ons echt naar Pandora weet te brengen. Ik zou het nog toffer vinden wanneer de ontwikkelaar jaren aan ondersteuning brengt en met nieuwe subplotten en uitbreidingen steeds in weet te haken op de nieuwe films die komen. De ‘filmgame’ zoals we ze ooit kregen bestaan niet meer, maar een ‘game as a service’, situerende in Pandora, linkende aan verschillende films? Klinkt mij als muziek in de oren. Daarnaast kan de game gebruikt worden om dat universum buiten de films groter te maken. Want hoewel Avatar misschien ‘Pocahontas in de ruimte’ was, schreeuwt Pandora om ontdekt te worden. En jeetje, wat heb ik zin om die zwevende rotsen weer te zien. Het is inmiddels twee jaar geleden dat Massive ook maar iets vrij heeft gelaten rondom de titel. De komende E3, waar waarschijnlijk ook de volgende Xbox getoond gaat worden, zou een prachtig moment zijn om deze next-gen titel opnieuw te introduceren, toch? Een man mag dromen. Alhoewel… you don’t dream in Cryo….

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.