Het einde van Kojima, het einde van Metal Gear Solid?

Er zijn verschillende series waar ik heel veel liefde voor heb. Waar ik steevast elk deel van speel en steeds uit kijk naar een vervolg. Ik noem een Halo, een Batman Arkham. Ook de Metal Gear Solid-franchise is er eentje die ik dicht bij mijn hart draag. Niet alleen doordat de games me steeds zo weten te grijpen, maar ook door mijn respect richting de man achter deze game. En hij gaat er mee stoppen.

De geruchten gingen afgelopen week los op het web. Konami en Kojima gaan uit elkaar. Kojima zou al tijden problemen hebben met de top van Konami en zijn development team had teveel macht binnen het bedrijf. Een contract tussen de man en de ontwikkelaar loopt tot december en krijgt geen verlenging. Metal Gear Solid V: The Phantom Pain zal de laatste game zijn die Kojima maakt in de serie die hijzelf op heeft gezet. Konami wijst de man de deur, maar behoud wel de rechten op de franchise. Daarnaast, als steek onder water, is het bedrijf al begonnen met het zoeken naar personeel voor een volgende Metal Gear. Het was heel wat nieuws om even binnen te krijgen. Eén van mijn favoriete ontwikkelaars wordt hier van één van mijn favoriete games verwijderd.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Ik heb de eer gehad om Kojima enkele keren te ontmoeten. Mijn respect voor die man gaat heel diep. Niet alleen doordat hij de man achter Metal Gear is, maar ook door zijn visies op games. Al sinds de eerste Metal Gear Solid op de originele PlayStation brengt hij games en Hollywood samen. Hij zag zijn spel als een interactieve film, iets wat tot uiting kwam in een verhaal dat enorm diep was, iets wat in die tijd nog niet echt vanzelfsprekend was tijdens het gamen. Personages kregen uitgebreide achtergronden, het verhaal bracht meer plotwendingen dan dat je origineel zou denken en grafisch was de game indrukwekkend. Maar het waren vooral de vele tussenfilmpjes die ervoor zorgde dat Metal Gear Solid anders was dan de rest.

Ik viel als een blok voor dit spel. Hoewel ik eerdere delen uit de Metal Gear-franchise ook gespeeld had, was het Metal Gear Solid die mij echt verliefd liet worden op het genre en games in het algemeen. Het spel liet zien wat er mogelijk was met het medium. Er was meer dan van A naar B springen om een prinses te redden. Er was meer dan met een auto als eerste over de finish te komen; dit was de toekomst! Het was dan ook de eerste game waarbij ik ooit een traan heb gelaten. Ik heb het niet droog kunnen houden bij een bepaald gedeelte in het spel. Wederom ook iets wat ik nooit eerder had meegemaakt. Iets waar Hideo Kojima, een naam die ik toen nog niet kende, voor wist te zorgen.

Met Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty bracht Kojima zijn serie naar de next-gen hardware, de PlayStation 2. Dit zorgde voor een sterke verbetering qua graphics, maar ook op het gebied van het verhaal wist de man me weer te grijpen. De plottwist rondom een ander personage dan hoofdrolspeler Snake zag niemand aankomen. Kojima bracht de game nog meer richting het Hollywood-idee door nog meer tussenfilmpjes toe te voegen. Maar dat niet alleen. Hij liet Harry Gregson-Williams aantreden om de soundtrack te creëren. Gregson-Williams was bekend als componist van filmmuziek voor titels zoals Enemy of the State en The Replacement Killers. Later zou hij ook de soundtrack verzorgen van Metal Gear Solid 3: Snake Eater, Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots, Metal Gear Solid V: Ground Zeroes, alsook films zoals Shrek, Team America: World Police, en The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe. Niet alleen visueel was Metal Gear Solid 2 een enorme verbetering, ook auditief wist het spel te imponeren.

En dat gegeven heeft Kojima steeds uit kunnen bouwen. Metal Gear Solid 3: Snake Eater bracht een emotionelere lading met zich mee door het verhaal bijzonder persoonlijk te maken. Metal Gear Solid 4: Guns of the Patriots was op haar beurt weer enorm groots opgezet, maar doordat Snake bijzonder oud was, was het afscheid een zware. Qua tussenfilmpjes ging Kojima steeds verder. Ik herinner me nog dat je na het uitspelen van de game haast anderhalf uur naar een filmpje kon kijken. Anderhalf uur, dat is een bioscoopfilm! (Nee, ik maak geen grapje). En toch wist hij me geboeid aan mijn scherm te houden en me opnieuw uit te laten kijk naar Metal Gear Solid V. Zoals Kojima dat doet, weet geen één andere ontwikkelaar dat te doen. Natuurlijk, na de credits van Halo 4 wilde ik verder met Halo 5, en ik kan niet wachten om verder te mogen met Batman. Maar dat ligt toch net anders. Metal Gear Solid is emotioneel met mij verbonden. Hideo Kojima is met mij verbonden.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Het afscheid van Kojima zal dan ook een grote nasleep met zich meebrengen bij Konami. Kojima is namelijk niet alleen bezig met Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, maar ook de komende Silent Hills (waarvan de Playable Teaser enorm goed was), komt van zijn hand. En wat te denken van de techniek die Kojima met zijn team op heeft gezet? De Fox Engine, de motor achter Ground Zeroes en The Phantom Pain, zorgt er ook voor dat Silent Hills draait. En wist je dat het ook de kracht achter de laatste Pro Evolution Soccer (PES) was? Noem ik hier nu meteen de drie grootste franchises van Konami? Ja.

En toch gaat Konami er een punt achterzetten. Het lijkt erop dat de man niet verder mag met zijn franchise. Het is bizar dat wanneer je zelf met een serie komt, deze groot kunt maken en enorm populair weet te krijgen, dat er besloten kan worden dat jij er niet mee door mag gaan. (Het is het Steve Jobs – Apple verhaal all over again!). Ik ga dus extra hard genieten van The Phantom Pain, wetende dat het de laatste Kojima-Metal Gear gaat worden. Tenzij blijkt dat het een grote vooropgezette grap is vanuit Kojima en hij gewoon bij Konami blijft werken. De man staat bekend om zijn rare streken…