Hoe Blizzard met Overwatch de casual gamer in kan palmen

Hoe Blizzard met Overwatch de casual gamer in kan palmen

Van begin af aan is Blizzard al een ontwikkelaar die met haar games een specifiek publiek trekt. De gemiddelde FIFA- of CoD-speler zal weinig op hebben met games als (World of) Warcraft, StarCraft en Diablo. Liefhebbers van die games gaan vaak way back, naar de tijd waarin ze zich als tiener opsloten op hun zolderkamertje om daar uren achter elkaar in de virtuele werelden van Blizzard door te brengen. De nieuwste telg uit Huize Blizzard zou echter best wel eens wat nieuw bloed toe kunnen gaan voegen aan dat specifieke publiek.

Over het algemeen zijn Blizzard-games erg tijdrovend. Van onze hoofdredacteur Bas van Dun weet ik bijvoorbeeld dat hij ruim 2000 uur in World of Warcraft (WoW) heeft zitten – en dat betreft dan nog maar één van zijn karakters. Nu is WoW natuurlijk een MMORPG en die zijn per definitie zeer tijdrovend, maar ook in de andere franchises van Blizzard wordt over het algemeen erg veel tijd geïnvesteerd.




Deels ligt dat aan de sterke gameplay waar alle Blizzard-games om bekend staan, en aan de gedetailleerde afwerking; ook een trademark van de ontwikkelaar. Maar wat ook een hele grote rol speelt, en waar ik graag op wil focussen in dit artikel, is de specifieke art direction en als gevolg daarvan algehele sfeer die de games van de studio hebben. Je herkent iets dat Blizzard gemaakt heeft onmiddellijk, ondanks dat een game als World of Warcraft bijvoorbeeld een compleet ander kleurenpalet en design heeft dan Diablo. Het roept een bepaald gevoel bij je op, het heeft die eerdergenoemde unieke sfeer. En dat trekt dus die specifieke, hardcore groep gamers aan.

Hoewel Overwatch ook die specifieke design language van Blizzard ademt, is het met deze game toch anders. Deels is dat natuurlijk toe te rekenen aan het feit dat we te maken hebben met een first-person shooter, wat over het algemeen als toegankelijker genre wordt gezien dan een (MMO)RPG- of RTS-titel. Maar het spel voelt ook vriendelijker. Door de sprekende kleuren voelt het zelfs een beetje Nintendo-achtig aan qua aantrekkingskracht, zonder daar op het gebied van actie op in te boeten. Want dat is het: actie in zijn puurste vorm. Geen lastige upgradestructuren of zee aan collectables; gewoon vier modi, twaalf maps, eenentwintig speelbare personages. Knallen maar.

Het druist in tegen de tot nu toe gebruikelijke filosofie van Blizzard voor grote(re) franchises; die waren zo compleet mogelijk en boden je de gelegenheid om je helemaal te laten gaan in een digitale fantasiewereld. Misschien is het een compromis tegenover Activision, misschien is het een vernieuwing vanuit Blizzard zelf, mede gevoed door het succes van Hearthstone. Feit is dat het nieuw publiek naar Blizzard gaat trekken. Gamers die, zoals ikzelf, afgeschrikt worden door de schijnbare complexheid van vooral World of Warcraft en daardoor ook ‘bang’ zijn voor andere Blizzard-games. Dezelfde groep die geen (game)pc thuis heeft, en liever met een controller in de knuisten voor de tv zit in plaats van achter een bureau op 20 cm van het computerscherm. En ook daar is aan gedacht in de vorm van de release van Overwatch op PlayStation 4 en Xbox One.




Dat nieuwe publiek is het soort gamers dat gelokt wordt door aantrekkelijke, vlotte actie. Want potverdorie, die vliegt over je scherm. De zestig frames per seconde hebben daar een groot aandeel in, maar los daarvan speelt de game op gebied van besturing ook ontzettend vlot weg. Het is totaal niet te merken dat dit spel wordt ontwikkeld door een ontwikkelaar die het indirecte gameplay van een RTS en de tragere gameplay van een RPG in haar DNA heeft zitten. Ik zie zomaar gebeuren dat (die-hard) spelers van CoD, die inmiddels wel een beetje klaar zijn met het ‘realistische futuristische sausje’ en fantasy stiekem wel interessant vinden, op zijn minst een uitstapje maken naar Overwatch. En daar, mede door die snelheid, iets vinden waarvan ze zich van tevoren helemaal niet realiseerden dat ze het zochten.

Niet alleen voor Overwatch, maar ook met het oog op de toekomst is dit een interessante ontwikkeling. Is het een (eenmalig) ‘probeersel’ van Blizzard, komen er vanaf nu zowel casual als hardcore Blizzard-games uit of is het een lijn die in zijn algemeenheid doorgetrokken gaat worden? Het zal ook afhankelijk zijn van hoe Overwatch gaat verkopen. Laten we voor nu nog maar even genieten van de open beta voor de volledige uitgave in de schappen ligt. Ik ben in ieder geval benieuwd naar wat de toekomst gaat brengen.

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.