Het is dinsdagochtend 11 juni, tien minuten over 8. Ik ben net ontwaakt uit een korte maar diepe slaap en met het traanvocht nog in mijn ogen start ik vol enthousiasme mijn laptop op want vandaag is de dag dat ook ik, als Mac-gebruiker, eindelijk de nieuwste versie van SimCity kan gaan spelen. Al weken kijk ik uit naar dat speciale moment waarop ik mijn stad, die ik in mijn hoofd al duizenden keren heb opgebouwd, heb afgebroken en heb verbeterd, nu in het echt kan gaan vormgeven. Het enige wat mij nu nog rest te doen is de Apple Store te openen, SimCity in te typen, op enter te klikken en het downloaden kan beginnen, nice! Althans… dat was de planning, want wat schetst mijn verbazing : geen zoekresultaten. Al snel bekruipt mij een naar gevoel, want wat is hier aan de hand? Na wat speurwerk op de website van EA blijkt dus gewoon dat de Mac-versie van SimCity is uitgesteld tot augustus. Tot augustus..? Hoe is dit toch mogelijk!? Het is dinsdagochtend 11 juni, kwart over 8. Zelden ben ik voor zo’n enorme teleurstelling komen te staan.
Na het spelen van SimCity Deluxe op de iPad tijdens mijn vakantie was ik juist wel weer toe aan een uitdaging in de vorm van een nieuwe SimCity. Helaas dus, mijn geduld wordt wederom op de proef gesteld door een ontwikkelaar. Dan zit er niets anders op dan mijn vrije tijd ergens anders mee op te vullen (in ieder geval tot augustus). Games die mijn aandacht dan zeker nog verdienen zijn Hearts Of Iron 3 en Europa Universalis 4. Het gaat hierbij om strategy-games welke allebei uit de handen van ontwikkelaar Paradox Interactive komen. Beiden bieden genoeg diepgang om uren, weken of zelfs maanden plezier aan te beleven. HOI3 is in 2009 verschenen, maar heeft tot voor kort nooit echt mijn aandacht gehad. Totdat ik wat ingame materiaal op Youtube voorbij zag komen. EU4 zal, naar verwachting, later dit jaar verschijnen en gaat hoe dan ook tot één van mijn favoriete games ooit behoren.
Ik had deze maand zoveel goede voornemens. Zo zou ik (tijdens mijn vakantie) bijvoorbeeld Hearts Of Iron 3 gaan bekijken. Een game welke ik dus al een geruime tijd wil gaan proberen. Ook zou ik, met het oog op het verschijnen van Europa Universalis 4 later dit jaar, een nieuwe game starten met EU3. Gewoon om op die manier weer een beetje de feeling te krijgen met deze game. Maar eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik mij deze maand weinig tot helemaal niet met het spelen van games bezig heb gehouden. Dit heeft met verschillende dingen te maken, maar vooral met het schijnen van de zon en de daarbij horende temperaturen van de afgelopen dagen. Want ik mag het dan bijzonder leuk vinden om mijn vrije tijd te besteden aan het spelen van de vetste (en vaak oudere) games, maar als de zon ook maar een beetje schijnt zie je mij op het strand, op een terras, of in ieder geval ergens in de zon zitten in plaats van achter mijn vertrouwde beeldscherm of tv. Vroeger had ik dat helemaal niet. Dan maakte het mij niet uit of het nou 20 graden boven of onder nul was, want ik zat gewoon standaard achter mijn console game na game uit te spelen.
https://www.youtube.com/watch?v=vsSCkctKv5k
Ik moet zeggen dat ik sowieso wel aan mezelf merk dat het gamen steeds minder “belangrijk” voor me wordt. Als ik vroeger bezig was met een carriëre als trainer of bondscoach in Football Manager, dan zat ik op school of op het werk de opstelling en tactiek voor de volgende wedstrijd te bepalen en op een A4’tje te noteren. Ook kon ik de studieruimte toen prima gebruiken om het internet af te struinen naar nieuwe, talentvolle spelers die net dat beetje extra konden toevoegen aan mijn team. Tegenwoordig raak ik mijn console bijna uitsluitend aan om hem af te stoffen. Wel vind ik het nog steeds vet om zo nu en dan een online sessie Call Of Duty of FIFA te spelen. Gewoon simpel en even snel een paar potjes. Maar goed, ik weet nog niet wat de weersverwachtingen voor de komende maand zijn, maar ik wil toch zeker proberen om een aantal vrije uurtjes te besteden aan het verrijken van mijn game-ervaring. Zo heb ik bijvoorbeeld nog steeds de Assassin’s Creed trilogie in mijn kast liggen, welke ik nog steeds niet heb weten uit te spelen. Ik ga dit keer alleen geen planning voor mezelf maken, want mezelf een beetje kennende weet ik me daar toch niet aan te houden.
Één keer per maand verschijnt “Jan Haak vs The World”. Hierin vertelt deze strateeg aan welke games hij sinds de 90’s het meeste plezier beleefd. Zijn liefde voor games uit “die goeie oude tijd” staat centraal. Met een vooruitstrevende blik zal hij ons weer doen verlangen naar het verleden.
