De middelbare school, wat was dat toch een mooie periode. Bij velen door het uithalen van kattenkwaad, het zetten van de eerste stapjes op liefdesgebied of het sluiten van vriendschappen voor het leven. Voor mij persoonlijk was er nóg iets dat mijn middelbare school-periode tot een onvergetelijke tijd maakte. Een kleine cartridge van grijs plastic met een sticker erop, donkergroen met een gouden logo. Golden Sun.
Net als nu was ik ook vroeger geen groot fan van Japanse RPG’s. Vooral niet turn-based. Directe actie of racen waren en zijn twee gamegenres die me stukken beter liggen. In eerste instantie had ik dan ook totaal geen interesse in Golden Sun toen de game uitkwam. Sterker nog: ik had er nog nooit van gehoord totdat het er in mijn vriendengroep op school over ging. We waren mannetjes van een jaar of veertien, vijftien, dus zo beïnvloedbaar als maar zijn kan. Ééntje kocht de game, vertelde er enthousiast over op school en binnen een mum van tijd had de rest de game ook in huis. Waaronder ik dus.
Het kostte me destijds wel even moeite om aan de (voor mij) ‘taaie’ Japanse turn-based meuk te wennen, maar de aparte stijl en mooie muziek van de game maakten al veel goed. Dat waren dan ook twee redenen waarom ik na al die jaren best zin had om de game weer eens te spelen, zij het deze keer op de Wii U. Het moeten wennen aan de gameplay ging deze keer niet op. Niet alleen omdat ik inmiddels als gamer stuken ervarener ben dan destijds, maar ook omdat het heerlijk vertrouwd voelde om de zoete beginmuziek van de game eindelijk weer eens te horen.
Want ja, uiteraard is ook Golden Sun in de Virtual Console op de Wii U eigenlijk precies hetzelfde als het origineel op de GameBoy Advance. Nintendo heeft echter wel twee handige en slimme toevoegingen gedaan: een gedigitaliseerde versie van de handleiding die origineel bij de game zat (dat zouden eigenlijk alle games die je digitaal koopt moeten hebben) en het kunnen saven van de game op ieder moment dat je wilt. Daarnaast is uiteraard het scherm waarop je speelt veranderd; zowel de GamePad als je tv worden ondersteund als weergavemogelijkheid. In beide gevallen dus groter dan het originele GameBoy scherm, en dat is duidelijk te merken. Blokkerigheid ligt op de GamePad al op de loer, laat staan op je veel grotere tv. Bij eerdere Virtual Console titels was dit nooit zo’n groot probleem, maar aangezien Golden Sun gebruikmaakt van 3D-achtige effecten gaat dit vooral op je tv ten koste van de speelervaring.
Aangezien we te maken hebben met een game die origineel voor de GameBoy Advance verschenen is, speelt Golden Sun sowieso natuurlijker op een scherm dat je tussen je handen houdt – op de GamePad dus. Tot nu toe heb ik alleen maar eventjes op mijn tv gespeeld om te testen hoe de boel er grafisch uit zag, de rest van de tijd heb ik heerlijk lui op de bank met het scherm tussen m’n knuisten gezeten. En tsja, dat kan ook nog gewoon met en GameBoy Advance, dus wat is dan de toegevoegde waarde van een Virtual Console release?
Nou, simpel: mensen zoals ik die hun GameBoy verkocht hebben nostalgische gevoelens laten beleven, of een nieuwe generatie gamers kennis laten maken met een oudere game. Wat betreft dat laatste punt heeft Golden Sun de tand des tijds prima doorstaan, wat gezien de leeftijd van de game (twaalf jaar) ook niet heel gek is. Golden Sun is een soort kruising tussen een traditionele Japanse RPG en de Pokémon-games die we kennen van de GameBoy handhelds – en inmiddels ook van de (3)DS. De hoofdkarakters waar je controle over hebt kunnen aanvallen uitvoeren met wapens en met Psynergy, een magische kracht waarmee allerlei soorten aanvallen (een vlammenzee, vloedgolf, et cetera) gedaan kunnen worden. Het Pokémon-aspect is terug te vinden in de Djinn, kleine monstertjes die je voor je kunt laten vechten. Het grootste deel van de game speel je in dungeons, die op momenten zó grootschalig opgezet zijn dat je verdwaalt. Goed het koppie erbij houden dus; dit is geen game die je even een paar weken weg kunt leggen, want dan kan je zomaar vergeten zijn waar je op je laatste speelmoment mee bezig was.
Golden Sun is en blijft een pareltje, zowel voor gamers die het spel twaalf jaar geleden speelden als voor gamers die er nu voor het eerst van horen. Door zijn relatief jonge leeftijd heeft Golden Sun minder last van een ‘generatiekloof’ dan de gemiddelde game op Virtual Console. Liefhebbers van JRPG’s kunnen deze game, zeker voor deze prijs, blind aanschaffen.
[review pros=”+ Twaalf jaar na dato nog steeds een topgame
+ Houdt je uren zoet voor weinig geld
+ Slimme extra’s toegevoegd voor Virtual Console” cons=”- Speelt niet lekker op een groot scherm” score=90]
