Virtual Reality: Kijken, kijken en niet lopen

Virtual Reality: Kijken, kijken en niet lopen

Ongeveer drie weken geleden stond de postbode bij mij voor de deur met een mooi pakketje. Op de doos stond ‘DK2′ en ik wist genoeg. Het moment was aangebroken om de virtuele realiteit te gaan ervaren. Na vele verhalen en video’s over de Oculus Rift gezien te hebben, kon ik nu eindelijk zelf aan de slag. Inmiddels heb ik genoeg tijd gehad om met het apparaat te spelen en kan de balans opgemaakt worden. Zijn de verwachtingen waargemaakt of moet de Oculus Rift nog verder worden doorontwikkeld om echt interessant te worden?

Zoals waarschijnlijk bij iedereen wel bekend is, is de Oculus Rift DK2 nog een ontwikkelaars-versie. Dat betekent dat je hem niet zomaar in de winkel kan kopen en dat de uiteindelijke consumentenversie waarschijnlijk ook betere hardware zal bevatten. Belangrijkste is echter wel dat alle software op dit moment nog in een vroeg stadium van ontwikkeling is. Dat zie je goed terug in de Oculus Share, het platform waar ontwikkelaars hun software met elkaar kunnen delen. Het grootste gedeelte van het huidige aanbod bestaat nog uit techdemo’s of (korte) video’s. Het is duidelijk dat iedereen nog aan het zoeken is naar de juiste toepassingen en hoe ze die op een mooie manier kunnen bouwen voor de Oculus Rift. Dat is ook te zien aan de manier waarop je de software gebruikt, want dat gaat in de meeste gevallen nog niet helemaal vanzelf. De nieuwste techdemo’s spelen over het algemeen direct af op de Oculus Rift, maar soms moet je aan de slag met de instellingen van je beeldschermen en daar raakte ik al snel de draad kwijt. Een beetje tweaken is niet erg, maar dan moet het ook werken. Voor de minder technisch aangelegde consument is het nu nog niet te doen. Oculus zal dit dus echt op moeten lossen voordat de consumentenversie op de markt komt, want ik denk dat de meeste consumenten daar anders op af gaan haken.




Maar als je eenmaal een aantal demo’s aan de praat hebt gekregen, dan merk je dat de Oculus Rift een geweldige ervaring biedt. Zo testte ik een demo van een Virtual Reality-documentaire over de eerste landing op de maan. Ik bevond me in een lift op een lanceerplatform van NASA en ging langzaam omhoog. Links en rechts van mij stonden twee astronauten en voor me zag ik hoe we langzaam naar de bovenkant van de raket toe gingen. Enkele tellen later bevond ik me in de neus van de raket en werd er afgeteld naar de lancering. Ik kon door het raampje naar buiten kijken waar ik na de lancering de blauwe lucht langzaam zag veranderen in de donkere ruimte. Hoewel dit maar een simpele demo is, laat het goed zien welke andere toepassingen er mogelijk zijn met Virtual Reality naast gaming. Zo is er ook een toepassing waarmee je met andere mensen virtueel naar de bioscoop kan gaan. Eén persoon host de film en andere ‘spelers’ kunnen in de zaal erbij komen zitten. Dit voelt dan nog wel erg ‘Second Life’, maar het idee van een virtuele bioscoop is wel tof. Scheelt je weer een kamer verbouwen in huis.

Na enkele ‘stilstaande’ demo’s vond ik het tijd om me te wagen aan een ‘game’. Nog niks bijzonders, want ik heb begrepen dat je de ervaring langzaam op moet bouwen. Al snel vond ik in de Oculus Share een virtuele tour door een fictief appartement. Met de controller kan je door het appartement lopen, terwijl je ondertussen gewoon rond kan kijken door je hoofd te draaien. Na twee stappen in de virtuele omgeving voelde ik al in mijn maag waarom je deze acties langzaam op moet bouwen. Zodra het beeld dat je ogen zien anders is dan wat je evenwichtsgevoel registreert, bekruipt je een onbehaaglijk gevoel. Dit gevoel verschilt per persoon, maar ik voelde het zeker en het was niet prettig. Na ongeveer vijf minuten rondlopen besloot ik dat het genoeg was geweest en de problemen niet verder op te zoeken. Het is duidelijk dat ik niet bij de ‘lucky few’ hoor die zonder problemen de virtuele realiteit induiken. Ik moet echt nog wennen aan het bewegen en het zal dus nog wel een paar sessies kosten voordat ik games als Aliën: Isolation of Project Cars probleemloos zal kunnen spelen met mijn Oculus Rift op mijn hoofd.

Qua hardware en software moet er nog best veel gebeuren voordat er een volwaardig consumentenproduct staat, want de beeldkwaliteit en gebruiksvriendelijkheid moet echt nog beter. Ik raad je als gamer dus af om nu al een Oculus Rift in huis te halen en te wachten op het eindproduct. Als gadget-fan kan ik het je dan wel weer aanraden. Het is een flinke investering, maar je hebt dan ook een belevenis die je niet snel op een andere manier zal meemaken.

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.