Assassin's Creed Syndicate Review

Assassin's Creed Syndicate Review

Elk jaar weer komt Ubisoft met een nieuwe Assassin’s Creed en elk jaar weer proberen ze de formule te verbeteren en de fans tevreden te houden. Met Black Flag hadden ze een pareltje in handen, echter werd er veel geklaagd over Unity. De bugs waren te rijk in aantal, de framerate was verschrikkelijk en dan was er nog een hele discussie waarom je niet als vrouw kon spelen. Over Assassin’s Creed Rogue heb ik destijds heel weinig gehoord, dus ik heb ook geen idee of deze game veel verkocht heeft en of dit een goede, matige of slechte game was. Nu brengt Ubisoft in ieder geval weer een enkele game uit: Assassin’s Creed Syndicate. Hebben ze met deze game weer een geweldige game te pakken zoals Black Flag of weer een teleurstelling zoals Unity?

Het eerste wat opvalt aan Syndicate is dat het een visueel pareltje is; niet geheel verrassend, aangezien Unity er ook mooi uit zag. Wat nog meer opvalt is dat de sfeer in Londen geweldig is. Gigantische fabrieken, prachtige gebouwen zoals Saint Paul’s Cathedral en Elizabeth Tower en de straten zijn druk bezaaid met mensen. Mensen staan in de achtertuin van hun kleine arbeiderswoningen en mensen hebben ook echt interactie met elkaar. De stad leeft en je gelooft ook echt dat je in Londen bent ten tijde van de industriële revolutie. Gebouwen zijn op schaal nagemaakt. Dit betekent dat Saint Paul’s Cathedral ook daadwerkelijk gigantisch is. Als je ook de befaamde leap of faith doet van bepaalde gebouwen val je een aantal seconden en dit is op zijn minst indrukwekkend te noemen.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Helaas gaat er met deze grafische pracht en praal ook nog wat mis. De mensen die een gesprek voeren met elkaar of zelfs ruzie hebben met elkaar, stoppen per direct met alles zodra je tussen ze in loopt. Ze zeggen verder niets tegen jou en blijven alleen maar staren. Te vaak faalt de framerate, bijvoorbeeld bij grotere gevechten of zodra jij met je paard en wagen te enthousiast tegen andere koetsen aanbotst. Meerdere keren heb ik ook vreemde glitches meegemaakt, zoals koetsen die door elkaar gaan en een tong en complete oogbal die uit het gezicht van de personages komen. Erg spooky en het haalde mij ook uit de ervaring. Het vreemde is dat deze glitches bij mij vooral zijn voorgekomen in cutscènes.

Niet alleen de grafische foutjes weten je wel eens uit de ervaring te halen, maar ook het paardrijden werkt erg vreemd. Je zit op een koets en kan met deze koets driften en tegen van alles en nog wat rammen. Je paard is namelijk niet van vlees en bloed, maar het is een machine en rent zo door een lantaarnpaal heen. De besturing werkt lekker, maar het is heel bizar dat je paard en wagen te vergelijken is met een tank. Niet alleen dat, maar ook dezelfde zinnetjes worden door Jacob en Evie telkens herhaald. Dit valt meer op bij Jacob dan bij Evie en ik krijg het volgende zinnetje niet meer uit mijn hoofd: “Who’s a good horse? You are.” Redelijk storend.

Glitches daar gelaten is de gameplay van Syndicate goed. Het combat systeem is uitgebreid en is nu stukken uitdagender dan voorheen. De gameplay is compleet veranderd als het aankomt op vechten en toch voelt het nog zeer vertrouwd. Het klimmen werkt oké en is nog steeds niet perfect. Je blijft nog met regelmaat aan de verkeerde richel hangen of springt op het verkeerde dak. Tegenwoordig kan je wel gebouwen snel beklimmen met een nieuw hulpmiddel, namelijk een grappling hook. Dit werkt goed en het maakt het beklimmen van bijvoorbeeld de Elizabeth Tower geen vervelende klus, zodat je snel van het uitzicht kan genieten. Toch blijft het klimmen meer van hetzelfde en het is ook met dit punt dat het pijnlijk duidelijk wordt dat de formule van Assassin’s Creed niet langer leuk genoeg is voor een jaarlijkse release. We hebben het wel eens gezien met het eeuwige klimmen en klauteren en de moordcontracten.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Het verhaal gaat (uiteraard) weer over de Assassins tegen de Templars en deze keer wil je met behulp van je gang (op z’n Engels) de Templars verslaan. Het gebeuren met Abstergo verdwijnt een beetje in de achtergrond en het verhaal is leuk, alhoewel soms een beetje uit balans. Je begint namelijk het verhaal met Jacob en Evie terwijl je een Templar achter zijn vodden zit. Het volgende moment heb je opeens een gang aan je zijde. Waar deze vandaan komt, wordt niet echt in detail op ingegaan. Jacob is de grote leider van de gang en Evie, zijn tweelingzus, houdt zich liever bezig met serieuzere zaken, zoals de zoektocht naar het deel van Eden. Beide personages zijn goed geschreven en ingesproken, net als elk ander personage in Syndicate. Het einde voelt dan ook vreemd, aangezien dit totaal niet aansluit op de rest van de game. Het is aan Evie en Jacob de schone taak om de greep van de Templars op Londen te verzwakken en het deel van Eden te vinden. Je gaat, zoals elke andere game, meerdere kopstukken uitschakelen van het tuig dat de Templars heet. Dit gaat zoals je gewend bent. Je kan nu alleen meerdere uitschakelingstactieken inzetten. Dit is echter niet bijzonder genoeg om de ervaring te veranderen en het voelt te veel als hetzelfde.

Syndicate is niet de nieuwe Black Flag, verre van zelfs. Tevens is het niet zoals Unity; hij hangt er een beetje tussen. Er zijn glitches, maar niet zo talrijk als Unity. De frameratedrops zijn ook aanwezig, maar niet ontzettend storend en de gameplay is veranderd, maar niet genoeg om het vers te houden. Zet daarbij dat je voor alles, maar dan ook alles, geld tegen de game kan smijten om een voordeel te behalen, zoals bijvoorbeeld XP boosters, en je krijgt een ervaring die oké te noemen is. De jaarlijkse Assassin’s Creed formule begint pijnlijk eentonig te worden maar desalniettemin heeft de game een leuke verhaallijn en zou je je er prima mee kunnen vermaken. Naast de verhaallijn is er genoeg te doen, helaas is de helft daarvan het verzamelen van allerlei dingen zoals muziekdoosjes, posters en glitches, iets wat niet heel leuk of bijzonder is om te doen.

[review pros=”+ Grafisch wonder
+ Leuk verhaal
+ Goede personages” cons=”- Glitches en problemen met de framerate
– Formule is verouderd
– Einde is vreemd” score=70]

Stond aan de babywieg van GameParty en is verantwoordelijk voor de gehele website. Noem het de grote eindbaas.