Halo: The Master Chief Collection Review

Halo: The Master Chief Collection Review

Sinds haar launch op de originele Xbox is Halo een titel die veel weet te betekenen. Niet alleen voor de gamers die de avonturen van de Master Chief graag spelen, maar ook voor het platform waar de titel op verschenen is. Nadat Bungie na Halo Reach besloten heeft te stoppen met de franchise, was het de gloednieuwe ontwikkelaar 343 Industries die de digitale stok over mocht nemen. Na hun eerste eigen Halo, Halo 4, brengt de ontwikkelaar nu een hommage aan de complete saga van Master Chief.

Het mag duidelijk zijn dat Halo een zeer invloedrijke titel is geweest in het gaminglandschap. Shooters konden niet gespeeld worden met een controller. Oké, Perfect Dark en Goldeneye wisten op de Nintendo 64 hoge ogen te gooien, maar de besturing was alles behalve perfect. Toen de net door Microsoft gekochte studio Bungie tijdens de release van de Xbox Halo: Combat Evolved op de markt bracht, verdween het vooroordeel als sneeuw voor de zon. Halo liet niet alleen zien dat shooters wel gespeeld konden worden met een controller, het liet zelfs zien dat de controller nergens onder hoefde te doen voor een muis en toetsenbord. In combinatie met een sterk verhaal (iets dat in die tijd ook nog niet vanzelfsprekend was voor een shooter), toffe graphics en een stoer hoofdpersonage, wist Halo menig zieltje te winnen. Eén op de twee verkochte Xboxen had een exemplaar van Halo bij zich liggen. Nu, al die jaren later, is Halo nog steeds dé grote franchise op het platform van Microsoft. Het is daarom dat 343 Industries de franchise viert met de komst van The Master Chief Collection.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Op de disc vind je Halo: Combat Evolved Anniversary, Halo 2 Anniverary, Halo 3 en Halo 4. In de vier games beleef je het verhaal van de Master Chief, zodat je helemaal klaar bent om volgend jaar met Halo 5: Guardians aan de slag te gaan. Nu ik deze games opnieuw heb gespeeld, viel op hoe anders Halo is dan de andere shooters van tegenwoordig. Halo: Combat Evolved bracht natuurlijk veel nieuwe elementen naar het genre die vandaag de dag heel normaal zijn. Denk aan het opnieuw bijladen van je gezondheid, het feit dat je maar enkele wapens kunt dragen en de makkelijke toegang tot granaten. Stuk voor stuk zijn het onderdelen die later geadopteerd zijn door de Call of Duty’s en Battlefields van deze wereld. Waar deze games hun focus echter steevast meer en meer op de multiplayer leggen, is meteen weer duidelijk hoe belangrijk de singleplayer van Halo is. Halo is anders.

Halo draait om de schaal, de grootte van de omgevingen waarin jij je als de Master Chief doorheen moet navigeren. De manier waarop je de vijanden omlegt is aan jou. Een sterke AI (al vanaf het eerste deel!) zorgt ervoor dat geen aanval hetzelfde is. Vijanden ontwijken je, rennen weg, gebruiken de omgeving om cover te zoeken. En ja, ze zullen je zelfs proberen te flanken. Hier komt vanuit de speler flink wat strategie bij kijken. De vijand is niet dom, het is zaak om slim te spelen. Je bent vrij om te gaan waar je wilt, gebruik de omgeving zoals jouw plan dat toestaat. Of je nu in nauwe gangen loopt of met je Warthog door grote open gebieden aan het racen bent; de wereld is jouw speeltuin. Dit alles zit er vanaf het eerste moment in, vanaf die aller eerste Halo. Nu zijn de vier games waarin de Chief de hoofdrol speelt (Halo Wars, Halo 3: ODST en Halo Reach zitten niet in het pakket) van voor tot achter te spelen op de Xbox One. Elke game oogt en speelt beter dan ooit. Combat Evolved laat zich spelen in de Anniversary-remake uit 2011, dit keer met zestig frames per seconde op een resolutie van 1080p. Halo 3 en 4 hebben ook dit aantal frames en dezelfde resolutie, al is hier weinig veranderd. Wel is er gespeeld met texturen en lichten waardoor de games beter ogen dan dat je gewend bent. Vooral Halo 4 oogt prachtig op een Xbox One.

Halo 2 bestaat precies tien jaar, en dat viert ontwikkelaar 343 Industries met deze Master Chief Collection. De game is vanaf de grond af opnieuw opgebouwd om aan de standaarden van nu te voldoen. Dit zorgt ervoor dat de game nu draait op een nieuwe engine, die visueel duidelijk een verbetering is, en op het gebied van geluid alles opnieuw opgenomen is. Het is een grotere, uitgebreidere Anniversary-editie dan degene die Halo: Combat Evolved kreeg. Wapens klinken zwaarder, lichteffecten ogen beter en het spel speelt vloeiender. Ook hier draait het geheel nu op zestig frames per seconde. Daarnaast heeft Blur de vele video’s uit de game voorzien van een high-tech jasje. Je weet niet wat je ziet wanneer je deze video’s voor het eerst voorbij ziet komen. Alles oogt zeer realistisch, enorm gedetailleerd en roept de vraag op waarom er nog steeds geen grote Halo-film is verschenen in de bioscopen. Steeds kreeg ik het gevoel dat deze video’s hetgeen waren dat Bungie tien jaar geleden voor ogen had, echter door de gelimiteerde techniek was het niet haalbaar. Tijdens het spelen kun je op elk gewenst moment met een druk op de knop terug naar het originele Halo 2. Met de graphics en geluiden uit 2004. Zonder laadtijden ga je vloeiend over in die game en kun je ook weer terug naar de huidige versie. Ook bij Combat Evolved is dit een mogelijkheid, echter dit keer zonder de enkele seconde laadtijd zoals dat op de Xbox 360 het geval was.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Het feit dat de focus zo ligt op Halo 2 zal niet voor iedereen een goede boodschap zijn. Hoewel het spel veel heeft betekend (Halo 2 bracht Xbox Live op stoom), is de singleplayer niet voor iedereen de meest memorabele. Het einde, wat eigenlijk geen einde was, weet tien jaar na de originele release nog steeds mensen boos te maken. Ook hier heeft 343 Industries haar werk goed gedaan. Er is extra content gemaakt in de vorm van de prachtige video’s. Filmpjes die compleet op hun plek voelen maar nu al teasen naar de gebeurtenissen die zich gaan voltrekken in Halo 5: Guardians. Wanneer je Halo 2 Anniversary voor het eerst start, zie je hoe de Arbiter een gesprek voert met Locke, een van de personages uit de game van volgend jaar. Wat het gaat betekenen? Daar zullen we op moeten wachten. De video’s geven een goede inleiding voor wat komen gaat, zonder geforceerd aan te voelen. Elke missie is te spelen wanneer jij dat zou willen. Je hoeft niet heel Halo 2 door te spelen om in de Scarab te vechten. Het is niet nodig om de Library te voltooien om bij de Maw te komen. Alle levels zijn meteen open om gespeeld te worden. Met de skulls die jij selecteert om de game aan te passen knal je zo een weg door je favoriete momenten. Met aangepaste speellijsten kun je ervoor kiezen dat je bijvoorbeeld alleen levels speelt waarin je met een voertuig mag rijden. Door deze structuur duik je vaker dan eens in oude levels terug en haal je nog meer speelplezier uit deze toch al uitgebreide collectie.

Onder de nieuwe visuele jasjes zijn het nog steeds de vier games zoals je ze eerder al kon spelen. Dat zorgt ervoor dat niet alleen de goede, maar ook de minder toffe elementen aanwezig zijn. Het leveldesign in Combat Evolved is nog steeds niet altijd even goed en de levels met de Flood zijn niet altijd even sterk. Maar we zouden het niet op een andere manier willen. Dit is de saga van de Master Chief. Dit is zoals het altijd geweest is. De titels zijn misschien niet perfect, maar stuk voor stuk zijn ze toch briljant te noemen. Bungie wist dertien jaar geleden precies wat Halo moest zijn en die formule weet nu nog steeds met kop en schouders boven de rest uit te komen. De balans is prima in orde, de wapens zijn gevarieerd en heerlijk om te gebruiken, de omgevingen divers en het verhaal blijft je doen snakken naar meer. The Master Chief Collection brengt je misschien vier games die je eerder al eens gespeeld hebt, maar het zijn ook vier games die je met liefde en plezier nog eens kunt beleven in een betere vorm. En mensen die nu pas instappen kunnen geen betere manier vinden om kennis te maken met de Master Chief.

Niet alleen de singleplayers van de vier Halo’s staan op de disc. De games hebben voor meer dan honderd mappen gezorgd waarin spelers het tegen elkaar op konden nemen. Online, offline, Halo was te spelen zoals jij dat wilde. En dat kan nog steeds, op al deze mappen! Elke multiplayermap uit elk deel is aanwezig. Jawel, meer dan honderd omgevingen om op te strijden. Leuk hieraan is dat de ontwikkelaar niets gedaan heeft aan de visuele kant van de levels. Hierdoor ogen de omgevingen exact zoals je dat gewend bent. Het spelen van de multiplayer is dan ook een heuse reis door de tijd. Sta je een tegenstander te trakteren op een kogel in zijn hoofd op Blood Gulch uit Halo: Combat Evolved? Een volgend potje kan zich zomaar afspelen op Haven uit Halo 4. Niet alleen de bekende Xbox-mappen zijn aanwezig, ook de levels die exclusief verschenen in de PC-versies van Halo: Combat Evolved en Halo 2 zijn aanwezig. Zoals je dat gewend bent kun je natuurlijk je eigen gamemodes in elkaar knutselen en is het nog steeds mogelijk om alles in splitscreen te spelen. Waar de singleplayer avonturen fantastisch zijn om coöperatief te spelen, is het heerlijk om met vrienden op de bank op elkaar te jagen in al die levels die je nog kent van vroeger.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Naast de meer dan honderd levels uit de vier Halo’s heeft de ontwikkelaar zes van de beste maps uit Halo 2 voorzien van een complete remake. Grafisch ogen ze meer als een game van nu, zonder de essentie van het level te verliezen. Het feit dat mensen die vroeger aan Halo 2 hebben gewerkt terug zijn gekomen om deze maps te creëren, gaf al snel goede moed. Meteen herken je de map door je herinneringen aan het origineel, maar toch zijn er elementen anders. De maps zijn op sommige plekken net wat aangepast om een beter verloop te garanderen, maar ook om nieuwe gameplay naar de game te brengen. Zo kunnen er watervallen geactiveerd worden om spelers te misleiden, ijsschotsen naar beneden geknald worden om zo je vijand te verrassen en is er zelfs in de remake van Coagulation de mogelijkheid om een EMP-signaal te sturen, waardoor vliegtuigen uit de lucht vallen. Het zijn kleine wijzigingen, maar wel veranderingen die ervoor zorgen dat je die oude maps op nieuwe manieren gaat zien en spelen.

Het rankingsysteem uit Halo 2 keert hierbij terug. Wanneer je goed presteert, games wint en online volledig heerst, stijg je in level. Maar wanneer je daarna slecht gaat spelen, blijft verliezen en slecht presteert tijdens de potjes, is het zomaar mogelijk dat je weer zakt. Het is een systeem dat Halo 2 zo goed wist te maken en waardoor elke game eerlijk verloopt. Het spel combineert je met spelers die rond hetzelfde level zitten, dus ongeveer op jouw niveau spelen. Hierdoor is elke sessie online uitdagend, vers en behoorlijk spannend. Wanneer je constant voor blijft staan maar enkele seconden voor het einde ‘lost the lead’ hoort, gaat de adrenaline pompen. Niet alleen omdat je echt niet wilt verliezen, maar ook omdat je niet wilt zakken in rang. Het brengt het beste in je naar boven, het zorgt ervoor dat je steeds een gezonde uitdaging met jezelf aan kunt gaan. Het was tien jaar geleden een heerlijk systeem en nu is het dat nog steeds.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Al deze gameplay zorgt ervoor dat Halo: The Master Chief Collection je console niet hoeft te verlaten tot het moment dat Halo 5: Guardians volgend jaar verschijnt. Toch vond de ontwikkelaar het nog steeds niet genoeg en is er nog meer content aanwezig op de schijf. Zo krijg je eind dit jaar via deze collectie toegang tot de beta van Halo 5. Drie weken lang mag je aan de slag met een vroege versie van het spel. Hierbij help je de ontwikkelaar en krijg je zelf een mooie blik op dat wat komen gaat. Ook is de miniserie Halo: Nightfall te zien. Vijf weken lang verschijnt er een afleveringen en zien we hoe Agent Locke een groots avontuur beleeft op een wel heel herkenbare plek. Een afgebroken stuk van de eerste Halo-ring!

Vier fantastische games, een enorme multiplayer met meer dan honderd maps, Halo: Nightfall en de beta van Halo 5: Guardians. Het is bijzonder veel content op één schijfje. The Master Chief Collection is dan ook niet zomaar een verzameling, het is de beste fanservice die we ooit aan hebben getroffen. Het is een digitale liefdesbrief richting de belangrijkste franchise die Microsoft in haar bezit heeft. Daarnaast laat het zien dat Bungie dertien jaar geleden goed wist waar ze mee bezig was. Halo: The Master Chief Collection is daarom ook aan elke fan van de franchise aan te raden. En eigenlijk mag niemand met een Xbox One deze game aan zich voorbij laten gaan.

[review pros=”+ Halo 2 oogt prachtig!
+ Alle maps online te spelen
+ Enorm veel content” cons=”- Halo 3 oogt grafisch minder interessant
– Leveldesign niet altijd even sterk
– Nu de andere Halo’s nog…” score=95]

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.