Ik speel nog steeds… ReCore!

ReCore

Xbox One

Ik speel nog steeds… ReCore!

Ik speel nog steeds… ReCore!

In 2016 verscheen ReCore, een exclusieve titel voor de Xbox One. En hoewel de game oogde als een typische Japanse RPG, was het dat compleet niet. ReCore was een actie/avonturenspel uit de pen van de grote man achter Halo. Joseph Staten. Hoewel vooral dat laatste mijn interesse wist te wekken, was het niet genoeg om de game een kans te geven. Nu, best wel wat tijd later, ben ik aan de slag gegaan met de game van Armature Studio.

Joseph Staten was niet de enige interessante naam achter dit project. Nee, mensen die flink wat invloed hadden op de Metroid Prime-titels gingen hier met Keiji Inafune (de man achter Mega Man) aan de slag met deze exclusieve XBox One-titel. De game kreeg een interessante (doch kale) look mee en Joule, de vrouw die je onder de knoppen hebt, is een leuk personage dat goed schiet en springt. Daarom besloot ik, nu de game een Xbox One X-upgrade heeft gekregen en nieuwe content toegevoegd zag worden, om de game alsnog op te pakken.

In Far Eden, een woestijnachtige planeet, speelt het verhaal zich af. Joule trekt er samen met haar robothond op uit en moet op zoek naar Cores, een energiebron. Natuurlijk zit de wereld vol met andere robotachtige wezens. Hun doen was om de planeet te terravormen, maar helaas. Lukte niet. Plan mislukt. Zand blijft zand. Er is iets gebeurd met al die robots waardoor ze aggressief zijn geworden. Klinkt als een interessante opzet voor flink wat schietgeweld. Niet alle robots zijn evil, er zijn er ook die zich bij je aansluiten. Wat handig is tijdens de vele actiescenes alsook de vele puzzels. Want elke robotvriend heeft zijn eigen krachten en kunnen. Dat puzzels ook tijdens de actie terug te vinden zijn is tof. Wanneer een vijand rood is, doet een rood wapen meer schade. Veranderd de vijand in blauw, is het aan te raden dat jij dat ook doet. Het hoeft niet, slim is het wel. Het switchen tussen de kleuren werkt snel en intuitief, het zorgt ervoor dat je meer doet dan hersenloos knallen.

Naast het geweld is er natuurlijk een verhaal om te ontdekken en is het aan jou om al platformend door de wereld te gaan. Redelijk Metroidvania-achtig ook. Gebieden die nu niet open zijn, gaan wel open wanneer jij de goede robotvriend heeft. Zijn krachten kunnen een bepaalde blokkade overwinnen, bijvoorbeeld. Het platformen is ook tof, helemaal wanneer je al puzzelend met de verschillende robotvrienden naar een bepaald gebied weet te komen. Iets waar ik me best mee heb kunnen vermaken. Echter, het ging iets te snel mis.

Ik heb tot zo’n vijf uur lang met de game doorgebracht. En ineens was de klik weg. Ineens viel het kwartje; ik was steeds hetzelfde aan het doen. De platformonderdelen waren leuk, maar doordat je steeds in eenzelfde soort omgeving bent, werd het saai. De actie werd steeds intenser, maar bleef veelal hetzelfde. Ineens was de drang om door te spelen compleet weg. De game vertelde een verhaal wat tof was, maar mij niet genoeg aan wist te spreken om door te gaan. Op internet ging ik op onderzoek, kijkende naar andere spelers en hun bevindingen. Ik was niet de enige die zich zo voelde. Dat ik las dat de game tegen het einde aan ook een gigantisch grind-feest ging worden, was niet de informatie die ik op dat moment wilde hebben. Gelukkig is dit blijkbaar wel aangepakt met de Definitive Edition (de versie die iedereen nu heeft, aangezien deze upgrade gratis was), maar toch. Het schrok af.

Waar ik aan de game begon met het idee dat ik ‘em echt tot een einde ging brengen, viel dat idee steeds verder van me af. De game was gewoon niet interessant genoeg. Ik keek naar mijn backlog, waar games als Shadow of Mordor, Shadow of War, Doom, Assassin’s Creed en meer op stonden. En ik besloot de game niet tot een einde te brengen. Ik schoof ReCore opnieuw de backlog in. En daar ligt ‘ie nog steeds. Ik beloof jou, nu je dit leest, dat ik het einde van ReCore ga zien. Maar niet nu. Er is te veel wat ik liever speel. Sorry.

ReCore gaf mij niet dat waar ik op hoopte. Zonde, maar het is zo. Niet elke game is een winnaar. Ik snap de potentie van de game, hier had veel in kunnen zitten. Maar het is duidelijk dat de ontwikkelaar niet de kennis of het budget had om dit waar te maken. Dat de game origineel voor 30 euro in de winkel kwam te liggen vind ik dan ook een hele goede keus. Een mooie prijs voor een game als deze.

All-round geek met een gigantische liefde voor Star Wars. Schrijft sinds 2005 over games en is een lopende film/game encyclopedie. Wakker te maken voor een goede game op Xbox Live (Havoc NL) of een bord lasagna. Streamt geregeld via Mixer en praat over films op Letterboxd.