Rockstar liet het internet ontploffen door een logo van de studio te plaatsen met een rode achtergrond. Een simpel Rockstarlogo met een rode achtergrond liet iedereen pas op de plaats maken van enthousiasme. Is er een studio die zoveel kan zeggen door zo weinig te zeggen? Nee, het is de uitmuntende kwaliteit van Rockstar die voor zichzelf spreekt. Na het briljante Grand Theft Auto V is de studio eindelijk terug met hun eerste echte game op de huidige generatie. Dit is Red Dead Redemption 2
De lat voor Red Dead Redemption 2 ligt eigenlijk veel hoger dan bij elke andere game die dit jaar is besproken. Puur omdat de game afkomstig is van Rockstar, een studio die keer op keer heeft bewezen zichzelf te durven vernieuwen, uit te dagen en op een andere manier naar gaming te kijken. Daarnaast heeft Rockstar’s vorige, GTA V, het landschap voor de open wereld-game volledig veranderd. Het werd de nieuwe standaard, een standaard die vandaag de dag nog door geen enkele andere game benaderd is. De lat voor Red Dead Redemption 2 ligt zo hoog omdat Rockstar die daar zelf neergelegd heeft. Sinds de eerste aankondiging van een releasedatum kon je ook merken dat de industrie an sich deze lat even hoog heeft liggen. Wanneer je games als Battlefield V en Call of Duty uit hun releaseperiode kunt drijven omdat ze bang zijn voor je titel, spreekt dat boekdelen. De verwachtingen waren ongekend hoog, maar weet de game ze na te komen?
Red Dead Redemption 2 vertelt een verhaal rondom vriendschap, loyaliteit, verraad, het vallen van het bekende en de opkomst van de moderne beschaving. Dit alles situerende in de meest realistische, authentieke wereld die ik ooit in een game tegen ben gekomen. Een wereld die niet alleen een speeltuin is voor jou als speler, maar daadwerkelijk een eigen ecosysteem kent, flora en fauna die kloppen en waarin je aan de hand van de sterren je positie kunt bepalen. Daarnaast is het een wereld als geen ander. Deze wereld leeft, zit vol met inwoners waarin iedereen een eigen leven lijkt te hebben en biedt om elke hoek een nieuwe uitdaging tot avontuur. De opzet van deze wereld is niet alleen een enorme technische verdienste in het kamp van Rockstar, maar voor de complete gaming industrie. Wetende dat de game een voorloper is op de originele Red Dead Redemption, speelt het af in 1899, in een tijd waarin de ‘American Outlaw’ op uitsterven staat. Opnieuw ontmoeten we Dutch van der Linde in een omgeving gevuld met ijzige sneeuw. Mensen die het origineel gespeeld hebben weten exact wat er komen gaat voor Van der Linde en zijn groep. Iets wat de binding in de personages extra diepgang geeft in dit deel. Jij bent Arthur Morgan, een heuse cowboy die als jonge jongen door Dutch gevonden werd en door hem is opgevoed. De Dutch van der Linde-gang is alles wat je kent. Je staat aan de verkeerde kant van de wet.
Interessant is dat de eerste uren in de game extreem lineair genoemd mogen worden. Iets wat we niet verwachten in een grote open-wereld van Rockstar. Maar, het is een verdomd slimme manier om de game, en het lange verhaal, te starten. Op een trage (by design!) manier laat Rockstar je kennismaken met de game, de gang en de mogelijkheden die het spel je gaat bieden. Je leert de mensen om je heen kennen, hun beweegredenen en hun plek in de groep. Het is daarnaast door de slome manier van gameplay de perfecte start van de reis die je gaat maken. Je leert de (soms wat stroeve) manier van controle over het spel door het spel te spelen, je komt oog in oog met alle mogelijkheden voordat de wereld zich echt open weet te vouwen, enkele uren later. De game begint dan ook haast claustrofobisch, een ongekende manier van spelen in een Rockstar-titel. Het voelt dan ook als een overwinning wanneer je avontuur begint. Maar zie dit niet als een negatieve inslag. Compleet niet. Het geeft je het vertrouwen dat je weet hoe je moet overleven wanneer de noodzaak er is. Wanneer de wereld daadwerkelijk je speeltuin gaat worden.
De wereld zelf is niet alleen een technisch hoogstaand stukje ontwerp, maar vooral veel gevarieerder dan die uit de eerste Red Dead Redemption. Van de besneeuwde toppen bovenin de hoogste bergen, tot de volgroeide bossen, aangevuld met moerassen om later een grote zandbak aan te treffen. Alles wordt prachtig bij elkaar gebracht door dikke wouden, dorpjes, grotten en beekjes met kibbelend water. Daarnaast is de wereld gevuld met dieren die je her en der in het wild tegen kunt komen. Het haast bizarre is dat deze stuk voor stuk leven zoals ze dat in het echt zouden doen. De kringloop van het leven is hier aanwezig. Beesten jagen, eten, overleven. En jij bent de jager die opgejaagd wordt wanneer je op hun terrein komt. Een normale missie kan ineens een andere afloop hebben wanneer een wild beest zich er mee komt bemoeien. Verder kom je ineens een grote stad tegen, gevuld met dingen die de moderne revolutie lijken te starten. Straten van steen, een groeiende metropolis met restaurants. Alles loopt naadloos in elkaar over. Het is niets minder dan indrukwekkend. De game doet zijn best om jou al deze plekken te laten zien. De immense wereld is er eentje die bezocht mag worden, zelfs wanneer dit op een bijzonder traag tempo gaat. Door het feit dat je echt het gevoel hebt dat de wereld leeft, zelfs wanneer jij er niet bent, voelt de game steeds weer fris aan. Schiet in een stad iemand in zijn knie, kom er uren later terug en dat personage loopt met een houten been. Niet alleen de belangrijker personages reageren zo op jouw daden, iedereen doet dit. Weet wel dat de wereld (uiteraard) minder vol zit dan die in GTA V, maar persoonlijk vind ik ‘em interessanter om in kaart te brengen. Ik betrapte me er zelfs op dat ik soms gewoon de game liet voor wat het was en keek naar wat er om me heen gebeurde. Mensen die hun werk doen, vrouwen die voor de mannen zorgen, beproevingen tussen personages. Het is prachtig om gewoon even stil te staan en te genieten van het werk dat Rockstar heeft verzet. Waar je in andere games keer op keer het gevoel krijgt dat alles om jouw draait, voel je je hier een speld in een gigantische hooiberg, een hooiberg waar jij enkel een bezoeker in bent.
Het grootste verschil met Grand Theft Auto V zit hem echter in de snelheid van het spel. Je hoort me al vaker zeggen dat Redemption 2 een bijzonder trage game is. De game is langzaam omdat Rockstar dat zo wil. De game is langzaam, maar dit past helemaal bij het western-sfeertje dat de game uit wil dragen. Het looten van lichamen moet handmatig gebeuren. Wapens herladen gaat niet binnen enkele secondes en een achtervolging op een paard is nu eenmaal niet iets wat met honderdveertig kilometer per uur gebeurt. Om koffie te drinken moet je eerst de bonen malen. Om een baard te laten groeien moet je wachten omdat de tijd dit vanzelf doet. Je moet zorgen dat je genoeg slaapt, je paard genoeg geborsteld en verschoont wordt. Hoewel dit voelt als een heuse taak binnen de game, was het toch iets wat het realisme enorm ten goede komt. Redemption 2 is een levenssimulator, waarin elk aspect bedacht is door Rockstar. Er zijn geen kortere wegen naar het doel, zoals dat in elke andere game wel het geval is. Elk detail lijkt te kloppen met de echte wereld, nergens worden conventies gecreëerd om de gameplay te versnellen. Nee, dit is het echte leven in het Wilde Westen. Het feit dat vijanden daadwerkelijk geloot moeten worden door handmatig in de zakken te voelen, brengt bijvoorbeeld een interessante gameplayloop met zich mee. Want heb jij wel de tijd om uitgebreid te gaan zitten zoeken wanneer er een flink vuurgevecht bezig is? Is de beloning de uitdaging waard? Doordat je steeds met dit soort realisme te maken hebt, speel je de game ook heel anders dan dat je een GTA V zou spelen. Hier heb je geen momenten waarin je gewoon even snel op de andere rijbaan gaat scheuren, in de hoop een gigantisch ongeluk te veroorzaken. Het is ook niet mogelijk om veel wapens tegelijk mee te brengen, dus je zult steeds naar je paard moeten om aldaar van wapen te wisselen die daar handig genoeg aan het zadel hangen. ‘Swappen on the go’ is er niet bij. Het feit dat de game niet zo snel aan je voorbij flitst zorgt er op haar beurt ook voor dat de wereld meer aanwezig is in je ervaring. Je hoort unieke geluiden, ziet geweldige dingen gebeuren en luistert gesprekken af waar je anders compleet voorbij was gelopen. En elk kleine gesprek kan grote gevolgen hebben. Net als jouw keuzes. De complete wereld reageert op jouw daden. Ben je aardig, dan zal een stad je verwelkomen. Moord je iedereen uit, dan is die ene stad misschien wat minder vergevingsgezind. Iets wat jouw verhaal dermate moeilijker kan maken. Toffe is dat de kranten in de game exact aangepast worden namate jij acties onderneemt. Moord je een compleet kamp uit? Dan is dat morgen te lezen in de krant, waardoor inwoners in de wereld bekend raken met jouw naam en acties. Hierdoor reageren ze weer anders op je. Al je daden hebben gevolgen.
Als we even kijken naar het belangrijkste zelf, de manier waarop het allemaal samenkomt om gespeeld te worden, merken we dat Rockstar de vorige Red Dead heeft gepakt om alle punten te verbeteren. Ja, de verhalende missies geven grote, dramatische scenes, kleine intieme scenes, spannende achtervolgingen en gigantisch veel te doen. Maar, dit was in deel één ook het geval. Dit keer lijkt alles beter op elkaar afgestemd, meer organisch en bedoeld om voor jou als speler langzaam maar zeker steeds meer te kunnen doen. Want naast het verhaal en de zij-missies zijn er nog een hoop bezigheden om je aan te wagen. Denk aan het verkopen van gestolen paarden voor een extra zakcentje. Om deze daarna weer in te zetten tijdens een spannende pot poker om daarna gigantisch zen te worden met een vishengel aan een beekje. Want wie honger heeft kun je beter leren vissen dan vis geven, toch? Het briljante is dat elk onderdeel aanvoelt alsof het een spel op zichzelf zou kunnen zijn. De animaties kloppen, de interacties zijn vloeiend en het voelt nooit als iets wat er zomaar bij is getrokken. Tijdens het spel merkte ik dat alles net een tandje cinematischer in beeld wordt gebracht dan voorheen, iets wat de sfeer ten goede komt. Het voelt als een logisch vervolg op dat wat GTA V was. Maar vergeet niet dat dit niet zomaar een GTA op een paard is. Nee, Red Dead Redemption 2 is een som van vele, prachtige onderdelen. Want waar je in een Grand Theft Auto je ene auto zonder blikken of blozen inruilt voor een ander, bouw je in Redemption 2 een heuse band op met je paard. Wanneer jij je paard behandelt met het respect dat het verdient, zal er een heuse band tussen jou en het dier ontstaan. Het beest vertrouwt je meer en meer en zal je bijvoorbeeld niet zomaar uit schrik van zijn rug gooien wanneer er gevaar dreigt. Dit gebeurt wel als je niet genoeg aandacht hebt gegeven aan het onderhoud van de viervoeter. Borstelen, schoonhouden, voeren. Het is extra realisme dat tot mooie uitkomsten kan komen. Of tot verschrikkelijke wanneer je hierin verzaakt.
Nu we weten dat de game prettig speelt en qua content uit de voegen barst, komen we bij de presentatie. Ik speelde de game op een Xbox One X in combinatie met een 4K TV. Dé manier om deze game te spelen, overigens. Mogelijk is Red Dead Redemption 2 de mooiste game die ik ooit heb gezien. Wat Rockstar hier weet te doen qua grafisch detail is ongekend. Hoe licht valt op je personage (en zelfs je oren rood doorschijnend worden wanneer de zon er op valt), hoe personages bewegen, hoe de omgeving reageert op jouw acties, het is bizar. Grimmige, mistige omgevingen waren nooit zo prachtig en op momenten sta je letterlijk stil om van je omgeving te genieten. Het dynamische weer verandert de omgeving. Zand is net wat moeilijker om doorheen te rennen wanneer het regent, bijvoorbeeld. Maar daar blijft het niet bij. Het aandacht voor detail is letterlijk in elke pixel terug te vinden. Van het haar dat je groeit op je kin tot de stoffen in de kleding die je draagt. Maar ook je verwondingen, de manier waarop bloed over je gezicht druipt en zweet met je lichaam speelt. Hoe je je camera ook zet, elk frame van deze game oogt geweldig. Animaties van je paard zijn perfect nagemaakt en hierdoor lijken de beesten daadwerkelijk tot leven te komen. Je ziet de spieren onder de behaarde huid bewegen tijdens een galop. Het feit dat zelfs de testikels krimpen wanneer je paard het koud heeft betuigt van het feit dat Rockstar verder gaat dan welke ontwikkelaar dan ook. Qua geluid doet de game niet onder voor de visuele pret. De soundtrack is bijzonder prettig om naar te luisteren (en weet je op momenten flink te verbazen) en het stemmenwerk is van de bovenste plank. Omgevingen hebben hun invloed op het geluid. Wanneer jij hoog op een berg een kogel lost, klinkt deze anders dan wanneer je dit in een drukbevolkte stad doet. Bossen komen tot leven door de vele geluiden van het wild dat om je heen loopt en geluiden lijken zich ook niet steeds te herhalen. Hoe Rockstar het doet is me een enorm raadsel.
De afdaling van Dutch is een interessante, maar de game die het vertelt weet meer te doen dan het vertellen van dat verhaal. Net als Rockstar met GTA V deed, wordt de lat voor games met een open wereld weer omhoog gegooid. En niet met een klein stukje, maar met vele meters. Een vieze pagina uit onze geschiedenis komt prachtig tot leven met Rockstar’s beste manier van verhalen vertellen tot op heden. En wanneer je na zestig uur dat verhaal tot een einde hebt gebracht liggen er nog vele, vele uren op je te wachten. Red Dead Redemption 2 is de beste singleplayer game van deze generatie en tegelijk een game die de volgende generatie gaat definiëren.
