De eerste twee delen in de Battlefront-serie behoren tot de beste en meest verkochte Star Wars-games ooit. Het feit dat de derde editie nooit verschenen is (en het project letterlijk de prullenbak in is gegaan), deed veel fans dan ook schreeuwen van woede. Het is nu aan Dice om al deze mensen opnieuw achter Battlefront te scharen. Lukt het de Battlefield-ontwikkelaar om dat wat ooit goed was terug te brengen in de tijd van nu?
De hype rondom Star Wars is groter dan ooit. Met The Force Awakens, de zevende film die op 16 december in de bioscopen verschijnt, weet Battlefront handig op deze hype in te springen. De wereld schreeuwt om meer Star Wars en EA, die de licentie voor de komende tien jaar in handen heeft, is van plan om ons dat te geven. Toen bekend werd dat Dice met Battlefront aan de slag ging, leek me dit een hele logische keuze. De studio had zich al onsterfelijk gemaakt met de Battlefield-serie en wist wat grote online oorlog moest zijn. Toch bleef er altijd een stemmetje in mijn achterhoofd: wat als Battlefront gewoon Battlefield zou gaan worden met een Star Wars-skin? Het zou het eigen gezicht van de oude games compleet weg weten te nemen. Gelukkig heeft Dice er alles aan gedaan om dat te voorkomen.
Vanaf het moment dat je begint zijn alle mogelijke manieren van spelen te kiezen. Toch wil ik je aanraden om te starten met de vijf trainingsmissies. Hier wordt je snel geïntroduceerd in de wereld van Battlefront, de manier waarop het spel speelt en vooral: waarom je speelt. Je leert hoe je met je equipment om moet gaan, hoe je een ‘hero’ onder de knoppen moet houden en hoe je een gevaarlijke AT-AT neer kunt halen. De missies belonen je met sterren, gebaseerd op je prestaties. Het is dus interessant om deze missies vaker dan eens te spelen; een ware Jedi is uit op het hoogst mogelijke resultaat.
Het grootste verschil met de eerdere Battlefront-titels is dat er helemaal geen campagne aanwezig is voor de speler die in zijn eentje aan de slag wil gaan. Er is geen verhaal, geen missies die een avontuur voorschotelen gedurende twaalf uur. Wel zijn er missies die je alleen kunt spelen. In survival neem je zelf (of met een tweede speler op de bank) het op tegen een groot scala aan vijanden. Vergelijk het met de bekende horde mode uit diverse games. Er komen steeds meer, steeds sterkere vijanden jouw kant op die jij moet zien te overleven. Wat begint met de standaard Stormtrooper, kan uitlopen in een groots gevecht tegen een AT-ST. Deze mode geeft je wel context rondom waar je voor speelt (meer dan de andere modi) en is stiekem enorm leuk om met een vriend te spelen. Op de vier maps is het aan jullie om je staande te houden.
In Battle Missions speel je tegen een andere speler of de AI. Je speelt zelf als een Imperial of Rebel, of als één van de zes aanwezige ‘heroes’ (een flink verschil met de 23 heroes uit Battlefront II). Wanneer je weet dat elke hero anders speelt, is dit een mooie manier om te leren hoe je het personage het beste in kunt zetten. Boba Fett is meteen favoriet door zijn jetpack, vlammenwerper, raketten en blasters. Het is echter opvallend duidelijk hoe ongebalanceerd de helden zijn. Waar Boba Fett een aanwinst kan zijn voor je team, is Leia met haar blaster geen held waar je voor thuis wil blijven. Zelfs de Emperor is niet mijn favoriete personage om mee te spelen. Zijn af te schieten bliksemschichten komen overal terecht, behalve daar waar je ze hebben wil. Je hebt de Dark side of the Force duidelijk niet onder controle. Het vechten met Luke Skywalker en Darth Vader zal dan de grootste fan wel weer epische momenten voorschotelen.
Echter, waar de game uitblinkt zijn de online speelstanden. Sommige modi zijn varianten op dat wat we kennen, terwijl andere compleet bedacht zijn voor deze game. Blast is je traditionele Death Match en Cargo lijkt wat weg te hebben van een goede pot CTF. Drop Zone spoort je aan om neergestorte pods te vinden en te claimen voor je team (en daarna te verdedigen om zo te scoren) en in Droid Run ren je achter drie GNK (Gonk!) aan om ze twintig seconden simultaan vast te houden; iets wat niet vaak gebeurde in de potjes die ik speelde. Deze modus komt dan ook niet vaak tot een einde omdat iemand de objective haalt, vaker is de tijd gewoon op. Het zijn leuke, afwisselende manieren van spelen, maar dit zijn niet de redenen dat je Battlefront aan moet schaffen.
Wanneer je het spelen als een hero leuk vind (en wie kan daar nu niet van genieten?), dan is het aan te raden om met Heroes versus Villains aan de slag te gaan. Zes tegen zes speel je de gevechten waarvan aan beide kanten drie spelers reguliere soldaten zijn, terwijl drie andere een hero onder de knoppen hebben. Na elke ronde kan je een random held worden en het eerste team dat vijf keer de tegenstanders om weet te leggen, wint. Een snelle, interessante manier van spelen. In Fighter Squadron stap je in een X-Wing of Tie Fighter (of Millennium Falcon, Slave 1…) en is het aan jou om alle tegenstanders uit de lucht te knallen. Hierbij valt op dat het besturen van de vliegende voertuigen een heel stuk simpeler werkt dan in Battlefield. Het lukte me vaker dan eens om vele tegenstanders kapot te knallen, terwijl ik in Battlefield een heli welgeteld zes seconden in de lucht kan houden. Overigens is het niet alleen op de vijand jagen, ook zorg je ervoor dat een transport shuttle niet kan ontsnappen. Het voelt als de gevechten boven Yavin, bij de Death Star, zonder dat Yavin en de Death Star aanwezig zijn.
De grootste (en leukste) modi in het spel zijn de speltypes waarin je met twintig tegen twintig speelt. In Supremacy voelt Star Wars als een echte oorlogsshooter. Geen gimmicks, gewoon oorlog. Walker Assault is misschien de bekendste mode uit de game. Hierin strijden de Rebels tegen The Empire om de gigantische AT-AT’s om te leggen. De Imperials moeten op hun beurt de AT-AT’s zover zien te krijgen dat de Rebels geen basis over weten te houden. Hierin zit de kracht van Battlefront. Rennen over de koude sneeuwvlakte van Hoth terwijl Speeders bezig zijn om een AT-AT met een touw om te laten vallen, TIE-Fighters over je hoofd scheren en in de verte gigantische explosies hun ding doen; zo Star Wars als dit is een game nooit eerder geweest. Momenteel speel je al deze modi op vier verschillende planeten; Tatooine, Hoth, Sullust en Endor. Grafisch ziet de game er bizar goed uit en op het gebied van geluid zet Dice hier een nieuwe standaard neer. Ik raad je dan ook aan om deze game met een goede Dolby (head)set te spelen, dit doet de game alleen maar meer eer aan.
Op het gebied van gameplay is Battlefront duidelijk anders dan Battlefield. Het voelt meer aan als een arcade-shooter, het is sneller en makkelijker te spelen; een keuze die zeer begrijpelijk is. Waar Dice met Battlefield de hardcore shooterfan aan wil sporen om te komen spelen, is de doelgroep hier totaal anders. Niet alleen de fanaten van het genre moeten met Battlefront weg kunnen lopen; ook de gigantische Star Wars-fan moet het spel op kunnen pakken, zelfs wanneer deze nooit eerder een game heeft gespeeld. Hier slaagt Dice fantastisch in. Je pakt het spel zo op en na de trainingsmissies weet je wat je moet doen en hoe je dat voor elkaar krijgt. Of je nu een doorgewinterde gamer bent of een Star Wars fan die sinds de NES geen game meer heeft gespeeld; Battlefront kan je veel genot gaan brengen. Door middel van kaarten (die je gaandeweg vrij speelt) in te leggen terwijl je aan het knallen bent, kun je steeds nieuwe perks vrijspelen. Een sterke rocketlauncher die eenmaal kan schieten, een gigantische granaat (met een fantastisch geluidseffect!) of meer, het is helemaal aan jou. Ook vind je in de levels her en der power-ups verstopt. Orbital strikes? Yes baby!
Battlefront is een game die je oppakt en niet makkelijk neer kunt leggen. Gegeven, ik ben een Star Wars liefhebber in hart en nieren, maar om mij heen zie ik ook veel mensen die niets met Star Wars hebben die geen genoegen krijgen van het spel. Het is de shooter waar ik steeds weer meer van wil spelen. Dat in een tijd waarin net een nieuwe Halo is verschenen, is een knappe prestatie. Het vrijspelen van challenges (waarmee je een diorama met beeldjes kunt verzamelen) werkt als een constante factor om door te gaan. Het uitzicht op de gratis Battle of Jakku map die volgende maand verschijnt (en een tie-in heeft met The Force Awakens) zorgt ervoor dat de disc nog wel even in mijn Xbox One blijft steken.
Hoewel niet alles in Battlefront zo goed is als het andere, is het een game die Star Wars uitademt. Ik durf dit zelfs de ultieme Star Wars-game te noemen. Nooit eerder werd het gevoel uit de films zo uniek overgebracht in een videogame. Visueel en op het gebied van audio lijkt alles te kloppen. Dit gaat geen game worden die in de eSports opgepikt gaat worden, maar daar is hij ook niet voor gemaakt. Dit is om te vieren dat Star Wars terug is van nooit weggeweest. En hoe!
