Het is geen makkelijke franchise om te verfilmen. Met enorm veel legenden, gigantische werelden en tientallen belangrijke personages, is Warcraft een allesomvattend verhaal. Wat je misschien niet weet is dat het project dan ook niet zomaar tot stand is gekomen.
Verfilmingen van games. We hebben het er vaker over gehad. Steeds krijgen we als gamers toch weer de hoop dat die ene favoriete franchise goed werkt in filmvorm. Toch lijkt de geschiedenis steeds opnieuw te hebben bewezen dat zo’n ‘gamefilm’ niet meteen resulteert in een fantastische film die de franchise eer aan doet. Natuurlijk, er zijn films geweest die niet verkeerd waren (Silent Hill, Tomb Raider), maar voor elke fijne verfilming staan er tien langs de kant die lichtelijk verschrikkelijk genoemd kunnen worden. Dit jaar zou wel eens voor een omslag kunnen zorgen. Met later dit jaar Assassin’s Creed en vanaf vandaag Warcraft: The Beginning, zou het zomaar eens kunnen zijn dat games het eindelijk goed doen in de bioscoopzalen. De ontwikkelaars van de games zijn meer dan ooit betrokken bij de projecten om ervoor te zorgen dat de film daadwerkelijk gaat zijn wat de games willen doen, zonder dat er te ver van het bronmateriaal afgeweken gaat worden. Ja, we kijken naar jou, Max Payne.
Maar voordat Warcraft: The Beginning deze mogelijke revolutie gaat starten, is het interessant om terug te blikken op de productie van de film. De film, die volgens Blizzards’ maatstaven pas ‘af was op het moment dat ‘ie af was’, werd namelijk al in mei 2006 aangekondigd. Dat is tien jaar geleden! Het plan was om de film te situeren in het tijdsgebied van de eerste Warcraft-game, Orcs and Humans. Toch duurde het niet lang voordat besloten werd om dit idee te laten varen; de film ging te veel op The Lord of the Rings lijken. Hoewel de Warcraft-franchise vaker dan eens leentjebuur speelde bij Tolkien, was het op filmgebied niet interessant om een vergelijkbare film te creëren. Hierdoor werd de film, die uit zou komen in 2009, doorgeschoven naar 2011. Blizzard wilde haar standaard in kwaliteit leveren, iets waarvoor meer tijd nodig was nu het script terug naar de schrijftafel was gestuurd.
Het jaar 2011 kwam, maar meer aankondigingen of trailers waren nog niet verschenen rondom ‘Warcraft the Movie’. Tijdens de Comic Con van dat jaar bevestigde Blizzard dat de film nog steeds in ontwikkeling was, maar dat ze nog niet verder waren dan de conceptfase. De film moest doen wat Blizzard wilde, het mocht niet onderdoen voor alles wat Warcraft in het verleden had gedaan. Blizzard is er niet vies van om iets wat niet goed genoeg is in de prullenbak te gooien om vers opnieuw te beginnen. Dit deden ze al met games als StarCraft: Ghost en recentelijk met Project Titan. Het was rond die tijd dat Uwe Boll liet weten zeer geïnteresseerd te zijn in Warcraft en de licentie graag wilde voorzien van een film. Uwe Boll, bekend als regisseur van verschillende (verschrikkelijke) verfilmingen van games, zoals Alone in the Dark, BloodRayne, Postal en Far Cry, was volgens Blizzard alles behalve de juiste keuze voor het project. Volgens de man kreeg hij de volgende legendarische woorden van Blizzard te horen; “We verkopen de filmrechten niet. Niet aan jou. Echt niet aan jou.” Omdat World of Warcraft bijzonder succesvol bleek te zijn mocht een slechte film geen smet brengen op de naam.
Niet veel later werd Sam Raimi ingehuurd om de film te regisseren. Raimi, bekend van ondermeer de eerste drie Spider-Man-films en The Evil Dead bleek een fervent gamer te zijn met een liefde voor de franchise. Raimi stapte echter op nadat hij negen maanden met Robert Rodat had gewerkt aan een nieuw script. Op dat moment kwam hij erachter dat Blizzard ten alle tijden wijzigingen door mocht voeren en hun wil wet was rondom de Warcraft-film. Hier kon hij niet mee leven en verliet het project. Het verbaasde niemand dat Blizzard de creatieve controle wilde behouden over de film, maar Raimi schoot het in het verkeerde keelgat. Rob Pardo, belangrijke naam bij Blizzard, liet later nog wel weten dat er twee kanten aan elk verhaal verbonden zijn. Of dit de reden was dat Raimi het project echt verliet, is dus nog steeds niet helemaal duidelijk.
Raimi werd snel vervangen door Duncan Jones. Jones, de zoon van David Bowie, wist met films als Source Code en Moon alle verwachtingen te overtreffen. Dat hij nog eens een gigantische fan van de Warcraft-serie was, was een mooie extra. Onder deze nieuwe naam werd in 2013 een concepttrailer van de film vertoond tijdens de San Diego Comic Con waarin mensen het opnamen tegen Orcs. Het was het startschot voor dat wat Warcraft: The Beginning moest worden. Met Duncan Jones aan het roer en een cast bestaande uit Ben Foster, Dominic Cooper, Travis Fimmel, Paula Patton en meer, belooft Blizzard een bijzonder avontuur naar de bioscoopzalen te brengen. Tel daarbij op dat de muziek bij Ramin Djawadi vandaan komt, die we kennen als de man die de muziek voor Game of Thrones doet, en het belooft dat Warcraft een film als geen andere gaat zijn. For the Alliance, Lok’tar Ogar!
